De dag start met een bezoek aan het Castelo de Castro Marim. Althans na de koffie want de zware deuren van de kasteelpoort blijken nog gesloten als Birdybear arriveert. Ja, vroeg op pad maar zo vroeg ook weer niet. Of toch wel? Of iets er tussenin? De oorzaak blijkt het uur tijdverschil tussen Spanje en Portugal waardoor Birdybear vandaag een uurtje extra heeft. Castelo de Castro Marim ligt weliswaar op een top met aardige views maar gaat niet in de boeken als toppertje. Dat geldt wel voor het gebied dat we niet veel later doorkruisen: Parque National do Vale do Guadiana. Veel natuurschoon, rustige wegen en zo her en der grote aantallen ooievaars met enorme nesten langs onze doorgaande route. In Mertola strekken we even de benen en bezoeken en passent de zojuist geopende nieuwe Lidl met een parking waarbij de camperaars zeker niet vergeten zijn. Chapeau: een goed voorbeeld verdient een vermelding en navolging!
Ruim honderd kilometer na Castro Marim draait de Birdymobiel het landgoed op waar we onverwacht twee bijzondere nachten verblijven: Herdade Foz de Represa. En als we ooit nog ‘in de buurt’ zijn, dan rijden we er graag een dagje voor om :). What a surprise! De stek, het uitzicht, de rust, de betoverende sfeer, de enorme gastvrijheid, het ‘24-uurs concert’ door onze gevleugelde vrienden, de chemie met de eigenaren die GASTHEERSCHAP wellicht hebben uitgevonden. Het heeft ons aan niets ontbroken op een stek waar elektriciteit geen onderdeel is van de infrastructuur.
Ook culinair werd het een meer dan voortreffelijke middag en avond waarbij zelfs ‘glutenvrij’ geen showstopper bleek. En na het overheerlijke dessert, als een reeks van wijnen na een lange avond de revue is gepasseerd, volgde bij het vallen van het donker nog de apotheose van ons verblijf. Hier in het pikkedonker ‘van daar waar geen elektriciteit’ is en waar horizonvervuiling onbekend lijkt wordt bij heldere hemel de fantastische finale voorgeschoteld: een sterrenhemel die je niet zomaar overal kunt gadeslaan. Raymond en Nelson: jullie hebben ons verblijf op Herdade Foz de Represa onvergetelijk gemaakt. Reizen met onze Birdymobiel is voor ons onderdeel van het maken van onvergetelijke herinneringen. En dat is hier meer dan goed gelukt.
Soms is het lastig om een bijzondere stek weer te verlaten en verder ‘en route’ te gaan. Met mixed feelings zijn we dan ook weer onderweg in de hoop dat we snel weer zo’n ‘once in your life-time’ spot zullen tegenkomen. Deze donderdag reizen we via de Unesco Wereld Erfgoed plaats Evora, met onder andere het historische aquaduct, in de richting van Lissabon. Overnachten vraagt vandaag even wat extra aandacht omdat het morgen, de 25e April, de Portugese nationale feestdag is. Gelukkig krijgen we net voor sluitingstijd toestemming om te parkeren op het afgesloten terrein van Filipe Palhoça de wijnmakerij nabij Poceirão. Met de code van het hek op zak kunnen we hier vrijdagochtend zelf vertrekken.
Volgende bestemming: op ons gemak, deels over de snelweg reizen we via Lissabon, langs Estoril en de kust van Cascais naar Sintra. De toeristische highlights van Sintra bewaren we voor de zaterdag. En vandaag staan we super basic op de grote openbare parking tegenover het station en nabij het centrum. Heel wat anders dan parkeren bij een gesloten wijnmaker of onder de mooie sterrenhemel van de enkele dagen terug. Zaterdagochtend moeten we flink aan de bak om te voet de bezienswaardigheden van Sintra vanaf hier te bezoeken. Die liggen in het heuvelachtig gebied nabij de stad maar nogal uit elkaar. Maar voordat het zover is nog een nachtrust te gaan als dat een beetje wil lukken met het drukke verkeer hier voor de deur.
Have a goodnight and enjoy your weekend!
Heel veel stappen zet Birdybear in en om Sintra. De hooggelegen bezienswaardigheden bezoeken we te voet en dat blijkt een pittige klus. Maar beslist de moeite waard. Eerst naar het Castelo dos Mouros vanwaar de views op Sintra, de wijde omgeving en de blik op het Palácio da Pena beslist de moeite waard zijn. Voordat Birdybear de derde klim naar het Cruz Alta inzet lopen we door de uitgestrekte tuinen van het Palácio. Gelukkig waren we vanochtend al bijtijds op pad want ondertussen wordt het drukker en drukker met als gevolg lange rijen bij de gates. Vanaf het Cruz Alta nemen we de lange slingerende route bergafwaarts over de verharde rijweg. Beslist niet de kortste route maar wel de route welke het meest comfortabel loopt.
Eenmaal terug in Sintra nemen we nog even de tijd voor de inwendige mens voordat we Sintra verlaten en opnieuw richting de Atlantische kust toeren waar we een uurtje later arriveren in het levendige Ericeira. Hier is het vooral het domein van de golfsurfers die de soms machtig hoge golven proberen te bedwingen. De kust is hier grillig en zo ook het weer. Gelukkig hebben we een zeer zonnige zondag, lekker warm weer en maar zeer beperk wind wat voor ons bijdraagt een zeer aangename weekend-break. Voor we morgen de kust nog wat noordwaarts volgen steken we even wat tijd een een opfrisbeurt voor de Birdymobiel. De hoogste tijd nu Birdybear ondertussen twee weken onderweg is.
Tijd voor de laatste woorden van vandaag, we houden graag nog wat mobiele data beschikbaar voor een volgende update.
Ga zo door….wij genieten op een camping in Schipluiden…..pracht camping ” de Grutto” mooi gelegen tussen Delft en Vlaardingen