Het is al weer enige tijd geleden dat de Birdymobiel het daglicht zag. Nu we besloten hebben dat deze trouwe reisgezel voorlopig niet van eigenaar zal wisselen is de tijd aangebroken om de import op te starten. En dus brengen we een bezoekje aan een plaatselijke campertechnicus en wordt ons bike-rack, in Nederland gedemonteerd, weer zorgvuldig op het chassis gemonteerd. En schieten we uitgebreid fotomateriaal van alle aanwezige accessoires. Die afbeeldingen zijn nodig voor het technisch document dat straks de Spaanse keurmeesters moet overtuigen om hun zegen richting Spaans kenteken uit te spreken.
Een goede gelegenheid, nu de Birdymobiel toch even de stalling heeft verlaten, om er gelijk maar een paar dagen op uit te trekken. De olie weer door de aderen, de diesel weer door de brandstof pomp, stroom door Birdy’s zenuwcentrum en de frisse wind weer een paar dagen door het interieur. Allemaal fijne bijkomstigheden die de Birdymobiel gezond houden na drie maanden ‘ondergronds’ verblijf.
En voor ons: er even tussenuit. Dat is wat we ook zo graag doen en straks, eenmaal op Spaans kenteken, vast en zeker vaker en langer. Bestemming dezer dagen: omgeving Cartagena op ruim een uur toeren van onze golfvallei. En nu maar hopen dat de weergoden ons een beetje helpen om ons verblijf rond Cartagena niet al te veel in het water te laten vallen. Volgens de experts zit er veel neerslag in het vat, niet specifiek hier maar in een groot deel van het Spaanse continent. Ach, en mocht het toch flink gaan regen dan hebben we dit weekend nog een uurtje langer om daarvan te genieten. Ook hier schakelen we van zomer- naar wintertijd en ook hier wordt de discussie om dat af te schaffen al jaren lang fel gevoerd.
Onze zaterdag brengen we grotendeels in Cartagena door. Met de bus staan we in nauwelijks een half uurtje in hartje centrum. Eerst een bezoekje aan de tourist office en vervolgens urenlang te voet door de aangename stad welke strategisch via een grote baai direct aan de Middellandse zee ligt. De Spaanse marine heeft hier haar werven en uitvalsbasis en de stad kent een stevig nautisch verleden. We bezoeken verschillende musea, volgen een rondleiding door het gemeentehuis, we aanschouwen de indrukwekkende restanten van het historische openluchttheater en genieten van het uitzicht vanaf de burcht waar ook Halloween overduidelijk in aantocht is.
Tussen onze vele verplaatsingen door stoppen we uiteraard ook voor een lokale specialiteit: cafe Asiatico. Met daarin o.a. Licor43, veel dichter bij de bron kun je deze niet drinken. En voor de inwendige mens, een hapje tussendoor, strijkt Birdybear vandaag onder andere neer op het food-truck festival aan de haven.
Een hapje tussendoor is niet genoeg voor een actieve beer dus voordat we met de stadsbus weer ‘huiswaarts’ gaan, in dit geval richting onze camperstek bij Santa Ana, is het tijd voor de late lunch. We scoren opnieuw een heerlijke plek op een gezellig en druk terras in het stadscentrum. Veel Spanjaarden aldaar en dat is vast een goed voorteken. Meestal kloppen dergelijke signalen en ook deze keer blijkt de locatie geen verkeerde keuze. En nu de kans zich toch weer voordoet: een cafe Asiatico tot besluit. Heel vroeg in de avond, zeker naar Spaanse maatstaven gerekend, lopen de bears moe maar voldaan richting de bus. Eenmaal terug in Santa Ana rest ons nog een relaxte avond. Natuurlijk doen we onze dagelijkse lesjes Spaans en gaan er weer wat tekstjes richting deze post.
Al met al: weer zo’n onvervalste ‘BirdybearOnTour’ lekker-op-reis dag. Dat smaakt letterlijk naar meer. Blijft het morgen droog dan toeren we door naar een van de baaien aan de kust, zo niet dan passen we de plannen aan. Ondertussen is het donker en luidt een nabij vuurwerk vast en zeker de wintertijd in, althans dat is het thema dat Birdybear er zelf aan geeft. Vannacht een uurtje langer: mooie bonus voor dit korte tripje.
Op de zondagochtend verlaat Birdybear Santa Ana na een nachtje met wat gespetter maar zonder zware neerslag. Het vooruitzicht is matig maar niet slecht en daarom zet de Birdymobiel koers naar de baai van Puerto de Mazarron. De temperatuur is laag voor de tijd van het jaar, we moeten het vandaag doen met max. 14 graden Celcius. En dat is wennen na 3,5 maand ‘zon op de bol’.
Eenmaal op de kade duurt het niet lang voordat een nieuw regenfrontje maakt dat we snel een terras met overkapping opzoeken. De koffie smaakt prima maar de actuele weerradar die we op het terras nog even snel raadplegen voorspelt weinig goeds. Massieve regen in aantocht. Onze eensluidende beslissing: huiswaarts! Mede omdat er voor de komende dagen extreem veel neerslag en zware storm aan lijkt te komen.
Onderweg legen we op de parking bij het pompstation onze grijs- en vers watertanks, legen en reinigen we het chemisch boord toilet en gaat de meegebrachte kleding alvast in de tassen. Na een uurtje arriveren we weer in de golfvallei waar gratis hemelwater bijdraagt aan een groene golfbaan. Morgen nog even de Birdymobiel helemaal leeghalen voor de toekomstige keuring. En, zodra het past, weer terug kan naar het ondergrondse verblijf.
Al met al: een tripje kort maar krachtig. Maar wel goed voor een gezonde Birdymobiel en lekker om er toch even uit te zijn voordat we de komende dagen wellicht meer binnen verblijven dan enige dag sinds onze aankomst alhier. Een nogal rigoreuze switch zo met de start van de wintertijd. Toeval bestaat niet? Of toch?
Groet van een beer met slecht weer :).
Jeetje, wat een alarmerende berichten uit Spanje. Ik keek even op de kaart. Het lijkt alsof het getroffen gebied niet ver van jullie verwijderd is. Alles met jullie in orde?? Ik geniet van jullie belevenissen! Groeten vanuit de Achterhoek. X Tineke