Bestemming Atlin, vertrek 09:00 vanuit Whitehorse met aankomst kort voor twaalf uur. Wederom een meer dan magnifieke rit. Over een kwalitatief goede weg. Zelfs het onverharde deel is voortreffelijk en voert ons dwars door de Canadese natuur. Onderweg nemen we nog even de drie kilometer lange hobbel van de road construction site en gebruiken we op het meest modderige deel voor de zekerheid de Four Wheel Drive. Alhoewel we onderweg niet alleen veelvuldig de eekhoorns, al dan niet al eerder platgereden, en berenshit ontwijken laat de veroorzaker van die grote dampende hopen zich niet zien. Vandaag lukt het ons wel om de schuwe Porcupine op de gevoelige plaat vast te leggen zonder dat het een stekelige ervaring wordt. Zo die score is alvast binnen.
En daarbij blijft het niet. Voor het eerst gedurende deze trip zien we het Mule Deer. Exemplaar een is fotogeniek en gunt ons de fototrofee. Exemplaar twee benut de schutkleur en neemt gepast afstand tussen de bomen. Lastig scherpstellen met camouflage resultaat dus dit exemplaar laten we aan ons voorbijgaan.
Eenmaal aangekomen in Atlin vinden we aan de baai Norseman RV Park. De krasse oude baas is zichtbaar blij met ons als eerste gasten van vandaag. We raken lang aan de praat en komen veel te weten over dit grootste zoetwatermeer van BC en het hoge bergeiland met besneeuwde toppen dat ook in het grote Atlin Lake ligt. Direct aan de overkant van het zojuist ontdooide Atlin Lake ligt Atlin Mountain. Mooi plaatje zo pal voor de deur.
We krijgen de plek op de strekdam, met recht het meest unieke stekje van deze kleine campground. Boven de camping, op z’n eigen stek, zit Ed The Eagle, vaste gast op dit terrein.
Zodra het visseizoen daar is geniet Ed hier dagelijks van een gratis maal. De vissenkoppen van de verse vangst van de vissers zijn exclusief voor Ed gereserveerd. Genoeg motivatie voor Ed om hier voor altijd te blijven. Het kleine meertje naast de campground is het domein van wat eenden en een zwanenpaar. Met wat geduldig wachten voeren die hun “Love Me, Love You” act op en voor de hot shot beluste Birdybear fotograaf is dat welkome kost.
De enige toilet (outhouse) van de campground is nog niet season ready en dat geeft ons een extra argument om de Atlin Mountain Inn te bezoeken. In het aldaar gevestigde Lilly’s Coffee House nuttigen we de lekkerste koffie van dit Birdybear avontuur. Lilly is van Nederlandse afkomst en met haar ouders naar Canada gekomen in 2005. En uiteindelijk na wat omzwervingen hier in Atlin neergestreken. We raken gezellig aan de babbel met Lilly en bestellen ook een heerlijk lunchgerecht, dat ook in een glutenvrije variant wordt geserveerd. Naast Lilly wonen er in het tweehonderd zielen tellende Atlin nog drie Nederlandse stellen. Opmerkelijk zo aan het einde van de weg die in Atlin geen vervolg heeft. Sedert enige tijd heeft Lilly ook de beschikking over een eigen coffee roaster die dagelijks zorgt voor vers gebrande koffie in diverse organische Fair Trade variaties, onder de naam Atlin Mountain Coffee Roasters. Te koop in Atlin en dagelijks vers gebrand! Op het internet is Lilly ook actief en een webshop zit in de planning: www.atlinmountaincoffee.ca
En dat brengt ons opnieuw tot een welgemeende ketting van aanbevelingen: Rij vooral de bijzondere route naar Atlin, zorg dat je terecht kunt op Norseman RV Park, knipoog naar Ed The Eagle en lunch bij Lilly’s Coffee House in de Atlin Mountain Inn. En last but not least, geniet van die heerlijke koffievariaties en neem wat mee voor thuis. Kom je hier niet, bezoek dan de webshop en shop online. Of breng een bezoekje aan Lilly op facebook: facebook.com/lillyscoffeehouse
En ben je toch in Atlin geniet van alles wat deze mooie plek te bieden heeft, zwalk door het kleine plaatsje met bijzondere pandjes en aardige, gastvrije mensen. Dit is weer zo’n typische slow down spot die je graag op je bucket list zet. Onze middag spendeerden we aan de ronde picknick tafel met de enige andere bezoekers van vandaag op Horseman RV Park. Gezellige medereizigers uit Zoetermeer en eveneens op pad met een Fraserway Truck Camper. Al pratend, lachend, genietend en vakantiestory’s delend vliegt de middag voorbij en daalt het niveau van onze alcohol voorraad. Inmiddels daalt, terwijl we rond 20:30 uur het blog weer aanvullen ook de zon. En die is nog lang niet onder, dat duurt hier tot circa elf uur vanavond. Donker zal het niet worden want daarvoor is de nacht tekort. Morgenochtend keert de zon hopenlijk weer terug, rond de klok van vijf weten we dat zeker. Groet uit Atlin, mede namens Ed and friends.
Kunnen jullie niet daar blijven? Het is elke ochtend zo heerlijk wakker met het lezen over jullie belevenissen en dan die pracht foto’s erbij.
ik sluit mij volledig aan op de reactie van een jullie volgers. Alweer een prachtig verhaal met unieke foto’s. Veel plezier nog tijdens de rest van jullie trip. Groetjes.