Vanuit Beaver Creek, Yukon voert onze route richting Tok, Alaska. In ons oorspronkelijk reisplan het meest westelijke punt van dit Birdybear avontuur. Vanuit Tok zouden we weer wat noordwaarts reizen richting Chicken. Op zich logisch want na Tok komt Chicken :). Maar Birdybear heeft ruimte voor een extra, nogal royale, lus in het reisschema en besluit koers te zetten naar Valdez.
We gaan dus veel meer zien van Alaska en dat is een aangenaam vooruitzicht. Valdez is gelegen aan de Prince William Sound en helaas ook bekend van de natuurramp met de Exxon Valdez. In 1989 was dat schip een tijdlang wereldnieuws toen het hier aan de grond liep en zorgde voor een ongekende olieramp in een van de meest kwetsbare natuurgebieden van de wereld.
Als we bijtijds in de ochtend Beaver Creek verlaten is het nul graden en sneeuwt het. Onderweg blijft de temperatuur langdurig in de buurt van het vriespunt. Tijdens de lange rit van vandaag, circa 583 kilometer, is ons uitzicht minder dan gebruikelijk. Sneeuw en laaghangende bewolking ontnemen ons een deel van het panorama. Ondanks het voorgaande wordt het toch weer een rit die we ons graag zullen blijven herinneren. Lange tijd volgt de route een wijde boog om Mount Sanford, Mount Drum en Mount Wrangell.
Door hun hoogte en omvang blijven deze wit besneeuwde bergen lang ons uitzicht bepalen waarbij de landschappen op de voorgrond voortdurend van karakter wisselen. Open en dichte bossen, schaars begroeide toendra’s, meren en beken, en versteende rivierbeddingen. En op z’n tijd de oliepijpleiding die geheel Alaska doorsnijdt van Noord tot Zuid met hier aan de overkant het zuidelijke eindstation.
Tijdens het laatste deel van onze route krijgen we zicht op de enorme gletsjers en watervallen die hier zijn gelegen. Gletsjers die we morgen, als het weer het toelaat, vanaf zee gaan bekijken. Zo hopen we de andere kant van de natuur van Alaska te gaan ontdekken.
En tijdens die rondtocht door de Prince William Sound, open gelegen aan de golf van Alaska die weer onderdeel is van de Pacific Ocean hopen we dicht onder de gletsjers te varen. Wellicht horen we het gekraak van afbrekend ijs, deint ons schip doordat er ijsmassa’s in zee storten of hebben we zicht op het rijke zeeleven hier in de baai. Kortom “fingers crossed” voor het weer van morgen. Wie weet welke belevenissen we morgen kunnen beschrijven. See you after the boat trip!
Wat worden wij verwend met alweer prachtige en interessante beschrijving van deze 2 blogs. Ook de vele foto’s zijn prachtig. Veel sneeuw, koude en geen zon? In Sneek hebben wij op dit moment erg warm met veel zon en weinig wind. PS. die updates zijn ook leuk om te lezen. Tot jullie volgende blog. Gr. en have fun.
Lieve mensen, het kan niet op! Wat een belevenis en zo geweldig om te mogen volgen.
Avontuur op avontuur…super hoor! Veel plezier en ik hoop dat het weer de boottrip toelaat!