Laaghangende bewolking boven de Birdymobiel als Birdybear ontwaakt. En dat zal vandaag uiteindelijk niet veranderen.
Vroeg in de ochtend arriveren we bij het startpunt van onze eerste hike van vandaag: De Fykantrappa. Totaal 1129 treden omhoog naar de Glomfjellet. Vooraf gegaan door een hangbrug over de woeste waterval, een glad geitenpad steil omhoog, en een bergpad waar de aanwezige alpinistentouwen onontbeerlijk zijn voor een veilig houvast. Een enorm kunstwerk dat we niet geheel zullen bedwingen. Naarmate we hoger op de Fykantrappa komen neem het zicht af. Halverwege lijkt het geen goed idee om op de tweede helft van het houten bouwwerk ook de voetsporen van Birdybear achter te laten en nemen we de verstandige beslissing om de afdaling in te zetten. Consentieus en voetje voor voetje dalen we af. Missertjes kunnen hier fatale gevolgen hebben. Ruim een uur na de start zijn we terug op de parking, wisselen we de hikingboots in voor de dagelijkse stappers en starten we de diesel voor de rit door de lange Svartisen tunnel.
Ruim 7.6 kilometer later zien we opnieuw het daglicht. Met wederom de laaghangende bewolking nog steeds dicht boven ons. Dat gaat vast en zeker niet bijdragen aan het geplande bezoek aan de Engbreen gletsjer op de Svartisen. Maar nu we hier zijn laten we een bezoek aan de Engbreen niet aan onze neus voorbijgaan. Met het bootje van 12:00 uur dat uiteindelijk pas om half een vertrekt maken we de oversteek.
Dan volgt de hike richting de gletsjer. Hoewel we stevige doorlopers zijn blijken de opgegeven wandeltijden verre van correct en kloppen de afstanden evenmin. Na een uur bereiken we de rotspartij onder de Engbreen die zich van 2017 tot 2018 zo’n dikke 100 meter heeft teruggetrokken. Hoe lang de Engbreen zich nog de laagst gelegen gletsjer van Europa kan noemen…? Mede door de terugtrekking van het ijs en de onzekerheid over de resterende wandeltijd bereiken we de Engbreen zelf niet. En het hoger gelegen deel verstopt zich vandaag in het wolkendek.
De laatste uurtjes van deze reisdag gebruiken we om naar de ferry van Foroy te rijden. Kort voor de ferry shoppen we het avondmaal bij elkaar in de lokale Spar. En precies daardoor rijden we zonder te stoppen direct aan boord van de ferry. Very good timing of gewoon veel geluk.
Mede door het voortvarende schema pakken we ongepland ook de ferry van Jektvik naar Kilboghamn mee. We passen net niet meer aan boord om kwart over vijf en belanden daardoor op de snellere ferry van zes uur. Met een half uur minder vaartijd naar de overkant en ook nog eens naar de andere kant van de poolcirkel: polarsirkelen #2 van de vier die we in 2019 zullen meemaken. Als aandenken schieten we een snelle HotShot van het poolcirkelbaken dat we ergens tussen Jektvik en Kilboghamn passeren. Doordat we nu verder reizen ten zuiden van de poolcirkel nemen we helaas ook afscheid van de middernachtzon… Daarover meer in onze extra post.
