Het is woensdag namiddag als de Birdymobiel Elahuizen achter zich laat. Richting Maastricht is het weliswaar druk maar echt oponthoud hebben we gelukkig niet. De Mc in Gronsveld serveert ook glutenvrij en na een korte stop gaat de tour via Luik, door de Ardennen naar de toch altijd voordeligere tank stop net voorbij Luxemburg. Na 500 kilometer op de klok is er toch weer enige ruimte voor verse diesel. We overnachten op de parking aldaar voor circa € 1,50 en dat zijn dan de kosten voor het toiletbezoek. Zo blijft ons Birdy sanitair fris en fruitig voor de echt spannende momenten.
Donderdagochtend verlaat Birdybear lekker bijtijds het mandje zodat we om klokslag zeven uur de snelweg opdraaien. Met een zonnetje aan de hemel, de Birdymobiel op de cruisecontrol en slechts beperkt verkeer op de Franse peage snellen we comfortabel richting de sneeuw van Les Trois Vallees. Hier beneden in Orelle, een vallee verder dan de beroemde drie, staan we tussen spoor en liftcabine op een soort van overloop terrein van de liftparking. Of het mag is natuurlijk vraagteken maar gemakshalve nemen we aan dat La Gendarmerie zo einde wintersportseizoen niet meer al te fanatiek is.
Morgen dus aan de overzijde omhoog tot boven de 3000 en dan heerlijk afdalen richting Val Thorens. Een heerlijk vooruitzicht om die winterpret nog even mee te pakken zeker in de wetenschap dat we vanuit deze uitvalsbasis straks verder reizen richting de Cote d’Azur. Of het daar net zo aangenaam zal zijn als de 21 graden met volle zon op het terras van hedenmiddag mogen we hopen. En ach, zoals Birdybear het wel vaker aanvliegt: welke beer dan leeft die dan zorgt.
Tot later, ergens tijdens deze nieuwe BirdybearOnTour.