Als Birdybear woensdagochtend ontwaakt is het buiten een klein wereldje. Vanuit de Birdymobiel hebben we nauwelijks zicht op het Oldevatnet, laat staan dat we de gletsjer op de achtergrond kunnen zien. Met de hoop op een weersomslag rijden we toch over de smalle wegen naar de gletsjerparking. Het blijft helaas toch vochtig en dampig.
We kiezen voor de snelle methode richting de gletsjer en kopen een kaartje voor de Troll-Car. Zo worden we met de kleine, open, 4 wiel aangedreven karretjes naar boven gereden tot in de buurt van het uitzichtpunt. Nadat we te voet het laatste deel afleggen hebben we uiteindelijk toch nog redelijk zicht op de gletsjer.
Drie kwartier later staat de afdaling gepland maar het vertrek loopt vertraging op door de enorme aanwas van ladingen aziatische touristen. Eenmaal beneden zien we hoe vol de parkings staan met touringcars die allemaal de veel te smalle toegangsroute vanuit Olden hebben getrotseerd. Met de Birdymobiel volgen we een van de touringcars zodat we wat ruimer baan hebben op de weg terug richting Olden.
Vanavond willen we overnachten in de buurt van Flam zodat we donderdagochtend met de Flamsbana de forse klim per spoor naar het hoog gelegen Myrdal kunnen ondernemen.
Het wordt een dag met vele lange tunnels. Onderweg hebben we mooi zicht over o.a. de Nordfjord en het Kjosnesfjord. Bij de Boyabreen maken we opnieuw een gletsjerstop. Gelukkig minder populair, minder druk en eenvoudiger bereikbaar. En redelijk goed zicht, zeker met de lange lens op de camera.
En route bezoeken we ook het Norsk Bremuseum waar we onze info over het ontstaan en de evolutie van de Noorse gletsjers wat verrijken. Beslist een leerzame stop en een mooie onderbreking voor de lange tocht.
Omdat de Noren nog niet alle trajecten hebben voorzien van korte, lange en hele lange tunnels pakken we de ferry van Manheller naar Fodnes. Korte tijd later bereiken we Laerdal waar het centrum voor de wilde zalm, het Norsk Villakscenter, op het programma staat. Helaas een matige, slecht onderhouden expositie en dus staat Birdybear weer snel buiten met minder duiten.
Bij aankomst in Flam, kort nadat we de 24,5 kilometer lange Laerdalstunnel hebben overwonnen, zien we overal bordjes dat camperovernachtingen niet zijn toegestaan en dat is zichtbaar op de grote camping die boordevol staat met die witte rijdende huizen op wielen. Gelukkig weet Birdybear, op een paar kilometer afstand, in het oorspronkelijk oude Flam, weer een prima stekje bemachtigen. Met zicht op de trein die ons morgen hogerop zal brengen. En voor zover we weten maakt ook de trein gebruik van vele, met de hand uitgegraven tunnels. Daarover meer in de volgende post.
