Niet met de bikes maar eerst met de Birdymobiel tot net buiten het centrum. Aansluitend per tram naar de binnenstad en verder te voet. Orléans is een bezoekje beslist waard. De Cathedraal van Orléans is een meer dan fantastisch bouwwerk getooid met een grote hoeveelheid gebrandschilderde vensters. De veelheid van kleuren in het glas-in-lood geven deze cathedraal een bijzondere uitstraling zodra het zonlicht binnendringt. Ook elders in de stad zien we vele fraaie panden uit een rijk verleden tijdens onze wandeling door en rondom het centrum.
Na Orléans zet de Birdymobiel koers naar Fontainebleau waar we vrijwel in de paleistuin parkeren. Niet alleen een prima onbetaalde parkeerplaats maar ook nog eens een overnachtingsstek midden in het bos. En tijdens openingstijden toegang via het naastgelegen hek rechtstreeks naar de paleistuin.
Fontainebleau brengt ons vandaag opnieuw terug in de verleden tijd waar de rijkdom hier klaarblijkelijk geen grenzen kende. Het paleis is groter dan groot(s). Zowel qua impact als omvang. Gelukkig is het tijdens ons bezoek deze namiddag opvallend rustig waardoor we alle tijd hebben om de vele vertrekken en zalen op ons gemak te bekijken.
Net op tijd gaan we opnieuw door de machtige paleistuin, via het hek dat bijna sluit, naar de Birdymobiel. En keren zo via de korste route terug naar de bosrijke laan direct naast het paleis. Met recht kunnen we hier keizerlijk slapen. En wie weet horen we vannacht de geest van Keizer Napoleon nog nu we zo dicht bij zijn.
Op donderdag beweegt Birdybear zich opnieuw door historisch gebied als we Verdun naderen. De slagvelden, de monumenten, de lange rijen met graven en de musea welke herinneren aan de inmense battle’s uit de periode ‘14-18’ laten een diepe indruk achter.
De slag van Verdun is hier overal tastbaar en voelbaar. Je proeft en ruikt hier bijna ‘dood en verderf’. Hier werd langdurig en wreed gestreden voor iedere vierkante meter door alle betrokken partijen. Dit was de hel op aarde in een periode van driehonderd lange dagen en nachten. Hoe dat echt geweest moet zijn is niet te bevatten maar het gevoel dat het nu nog geeft is angstaanjagend. Het is ‘verleden tijd’ waarvan we helaas onvoldoende lijken te leren. En dat is tegelijkertijd de harde realiteit van het heden.
Een uurtje na Verdun slaat Birdybear het bivak op in Amel-sur-l’Étang. Koeien in de achtertuin naast de private camperparking. Morgen de grens over naar Luxemburg op zestig kilometer afstand. En dan mag de Birdymobiel een lang weekend in de ruststand. Meer over het Groothertogdom in een volgende episode van BirdybearOnTour.
See you there!