Na de Baskische kust trekt Birdybear landinwaarts. En zo belanden we uiteindelijk in de Cañón del Río Lobos. En met enig geluk stoppen we daar nadat eerdere stops onderweg net niet ‘je van het’ bleken. Wel goed maar net niet de ‘wow’ factor die we zo graag hopen te vinden.
En dat gelukje overkwam ons op het moment dat we grote gevleugelde vrienden spotten boven de schitterende weg waar we op dat moment op rijden. Gelukkig is er een parking nabij doch helaas zijn de grote ‘zwevers’ snel uit het zicht. We besluiten te blijven en parkeren de Birdymobiel op het daarvoor bestemde en vrijwel lege terrein. De grote lens en het statief komen gelukkig niet tevergeefs tevoorschijn. We genieten van de luchtacrobatiek boven ons voordat uiteindelijk de nacht valt.
De volgende ochtend hiken we door de Cañón del Río Lobos waarbij we nauwlettend in de gaten worden gehouden door de vele gigantische gieren boven ons. Zowel vanuit de lucht als vanuit de vele verscholen plekken in de rotswanden van de canyon waardoor we te voet een aantal uren onderweg zijn.
Zo werd ons bezoek aan de Cañón del Río Lobos onverwacht weer een mooi hoogtepuntje tijdens deze BirdybearOnTour. En juist dat is waarom reizen met de Birdymobiel iedere keer weer zo aangenaam blijkt. Vanmiddag trekt Birdybear weer wat verder zuidwaarts. Met het doel om Segovia te bezoeken en te verkennen.
Tot daar, of ergens daar in de buurt.