Het weer is vannacht behoorlijk omgeslagen en Birdybear knapt een uurtje langer een uiltje. Klokslag zeven begint de nieuwe dag en nadat we fris en fruitig zijn ontbijten we buiten bij een stevig lagere temperatuur dan gisterenavond. De lucht is donkergrijs met af en toe wat lichte regen. Niet echt het gedroomde weer voor een boottochtje in de lagune van het vij-en-zestig kilometer zuidelijker gelegen St. Lucia. Kort na negenen stoppen we de Birdybear 4×4 bij het informatiekantoor dat niet blijkt te bestaan. Gezien de lichte regen dragen we vanochtend voor de eerste keer de regenjacks als we van het niet bestaande informatiekantoor naar de steiger lopen waar de rivier over gaat in de lagune.
Aan de overkant van de rivier ligt een verzameling hippo’s in het water en met behulp van de 600mm Sigma weten we een heel behoorlijk beeld van deze kudde nijlpaarden te schieten.
Als we al wat langer op de steiger staan worden we aangesproken door de dame die de plaatsen aan boord van de zojuist gearriveerde catamaran probeert te slijten. Het vertrek van de twee uur durende lagune cruise staat om tien uur gepland. Net tijd genoeg om de warme kleding te pakken voordat we aan boord van het open, maar overkapte vaartuig stappen. Doordat de schoolklas met dertig studenten laat arriveert bevinden we ons ruim voor vertrek aan boord. Ondertussen zijn wij steeds meer onder de indruk van de gigantische hippo’s met de dikke konten aan de overzijde terwijl de overige passagiers meer belanstelling lijken te hebben voor dat dikke ding van 600mm in de klauwen van Birdybear.
Nu de studenten ook aan boord zijn gaan de trossen los. We zien onderweg meerdere groepen Nijlpaarden, een Krokodil, een Haai, twee Fish Eagles (en dan ook nog samen!), een schitterende Kingfisher, een aantal White Herons en nog wat meer vrolijke fladderaars. De kapitein is ons in het onrustige water van de lagune zo goed als mogelijk van dienst om zo ‘close-up’ als mogelijk in de nabijheid van het wild te manouvreren. Niet alle passagiers zijn uitgerust met een halve meter+ en dus stelt iedereen de pogingen van de vaardige kapitein zeer op prijs. Goed voor het gebruikelijk potje met tip als we eenmaal weer aanmeren.
Onze lunch nuttigen we in het centrum van St. Lucia waar we ook weer wat proviand inslaan.
Hier in St. Lucia zien we ook het bijzondere bord met de tekst: Beware of Hippos at night. Geen loze waarschuwing want deze uiterst gevaarlijke giganten vertoeven overdag in- en onder water, mede om oververhitting en uitdroging te voorkomen, en maken zodra het wat afkoelt, in het donker, de straten van St. Lucia onveilig…
Het resterend deel van de middag begeven we ons binnen de gates van het iSimangaliso Wetland Park. Vanuit het zuiden rijden we de route met wat zijlussen in noorwaartse richting zodat we via de noorwestelijke uitgang een korte route richting de Bush Baby campground hebben. Het geeft ons meer tijd in het park en maakt het mogelijk dat we voor het donker terugkeren op onze overnachtingsstek waar het wat waait en steeds intenser begint te regenen.
Dat maakt ze hier vast heel blij in wat nu het droogste jaar is sinds de meting honderd jaar geleden zijn begonnen.
In het iSimangaliso Wetland Park zien we ook deze middag meer dikke konten maar dan van de alhier aanwezige neushoorns. Opnieuw hebben we zicht op grote groepen antilopes, buffels en diverse boksoorten. Niet heel veel variatie vanmiddag maar we beginnen dan ook al aardig verwend te raken nu we de ‘Big Seven’ redelijk compleet krijgen.
Op ons vinklijstje turven we inmiddels af: olifant, leeuw, neushoorn, giraffe, nijlpaard en buffel. Zeker niet slecht nu we halverwege ons avontuur zijn. Nog twee weken de tijd om nr. zeven te vinden: het luipaard. Wie weet woont er een in Swaziland?
Morgen staat de grensoversteek gepland dus volg Birdybear en lees wat Swaziland ons brengt. Tot aan de andere kant van de grens!
Was zo te lezen weer een prachtige dag, wat een avontuur ……..groet uit Sneek
Wat een dierenparadijs en wat een avontuur weer, hele mooie foto’s ga zo door.