Van Rauland naar Haugesund. Begin- en eindpunt van de trip van vandaag. Helios is maar kort bij ons en bezorgd Birdybear een zonnige start. De wind is stevig en dat is goed te zien aan de schuimkoppen op het hoog gelegen bergmeer waarvan we de oevers volgen na het vertrek uit Rauland. Meer westwaarts zien we al snel de eerst regenboog verschijnen ten teken dat Pluvius vandaag geen ATV heeft.
Onderweg lezen we berichten over nachtelijke tunnel sluitingen op onze route. Maar goed, Birdybear reist overdag dus verwachten we geen uitdagingen. Plotseling lezen we op het hel gele bord in de berm een Noorse tekst over stremmingen vanaf 3,5 ton. Formeel vallen we daar niet onder maar praktisch zijn we vaak net iets zwaarder. Dan volgt het volgende gele bord dat aangeeft dat 3,5 ton plus zich in rijen moet opstellen naast de doorgaande weg op een daartoe speciaal aangelegd terrein. Het blijkt een vrachtwagenopstel terrein voor de uren dat zij geen gebruik kunnen maken van de alternatieve route. Birdybear rijdt gewoon door tot de plek waar 3,5 ton en lichter moet wachten op groen licht voor de eenbaans route.
Wij gaan na enig oponthoud over een smalle weg over de berg in plaats van er doorheen. Deze route is te smal en te kronkelig voor de grote jongens. Zij hebben periodiek de beschikking over een andere tijdelijke noodweg over de berg. De route door de berg blijkt niet beschikbaar vanwege een volledige renovatie van de tunnel.
Bij tunnel twee van hetzelfde laken en pak. Deze bergpas blijken we te kennen toen we vorige jaar, in tegengestelde richting en vrijwillig, over de berg gingen in plaats van door de lange tunnel. Nu moeten we twintig minuten in de wacht en na ruim een kwartier zien we een lange colonne hoog op de berg in onze richting afdalen. Voor de colonne een begeleidingsvoertuig en achteraan de ‘bezemwagen’. Achterblijvers zouden de route 100 % versperren.
Wij gaan vandaag in gezelschap van vele anderen ook in colonne over de pas. En eenmaal aan de andere zijde van de berg naderen we de route waarop we drie verschillende watervallen op een presenteerblaadje naast, langs, onder en ‘over’ onze doorgaande route te zien krijgen.
Ook vandaag veel natuurgeweld van het vallende water mede omdat het de laatste uren zo ongeveer doorlopend en stevig regent. Toch wordt Birdybear gematst want tijdens de stops is vrijwel droog. Tenminste als we al het stuivende water afkomstig van de watervallen niet meerekenen.
Waterval nummer drie, de Langfoss, zien we al rijdend vanaf enige afstand. Deze jongen is imposant hoog en groot van omvang. Regen en wat mist staan de echt mooie plaatjes in de weg. De hemel is grauw dus we missen contrast. Maar desondanks zijn we onder de indruk en blij dat we vandaag deze route rijden.
Na de lunch bij de Langfoss gaat Birdybear verder westwaarts vrijwel tot aan open zee. Eenmaal in Haugesund maken we een korte stop bij het Noorse Nationaal Monument. De grafheuvel Haraldshaugen waar koning Harald Harfagre ligt begraven.
Aansluitend verkennen we kort Haugesund. Niet bijzonder, sfeerloos maar gelukkig wel even droog. Droog is het ook in het shoppingcenter aan de rand van Haugesund. Twee warme mid-layer jasjes rijker, laten we deze plaats achter ons en eindigen vandaag in Olensvagen. Een mooi vertrekpunt om morgen weer een van de 18 Nasjonale Turisveger, ofwel de Norwegian Scenic Routes te rijden. Meer over de Ryfylke route van morgen in de volgende post.
Fijne nacht, slaap lekker, droom zacht. Met een corona vrije digitale knuffel van Birdybear.
Wat een geweld van de watervallen moet dat zijn. Jammer van de regen .
Prachtige watervallen! En een troost: maandag is het de hele dag droog in Haugesund!
Wouw! Weer een indrukwekkende dag. Waarbij er toch wel war van de nodige stuurmanskunst is gevraagd neem ik aan. De foto’s van de watervallen zijn indrukwekkend ondanks het grauwe weer. Groetjes uit Elahuizen!