Na een prima verblijf in Anot Guesthouse moeten we vandaag serieus kilometers maken richting onze volgende stop. De eerste paar honderd kilometer gaan over een kaarsrechte asfaltweg door een groen gebied van Namibia. Net als de voorgaande dagen moeten we alert zijn op het gedrag van de vele honderden ezels die zich helemaal niets aantrekken van het gemotoriseerde verkeer en ook geen aandacht besteden wanneer de claxon wordt gebruikt.
Naast de ezels vormen runderen, in vele verschijningen, regelmatige obstakels op ons pad.
Als we eenmaal ter hoogte zijn van de grensrivier met Angola komt er iets meer afwisseling in de omgeving. Langs onze route zien vele kleine nederzettingen op deze Goede Vrijdag.
Omdat we, los van de obstakels op de weg, een behoorlijke gemiddelde snelheid realiseren zijn we bijtijds in de middag op ons volgende camp en dan staat er ondertussen weer 450 kilometer op de teller. Samsitu blijkt een kleinschalig camp met gemoedelijke atmosfeer. Onze namiddag, helaas alweer halverwege dit avontuur, spenderen we relaxed aan de bar met uitzicht op de Hakusembe. Angola ligt op zwemafstand als je tenminste de plaatselijke krokodillen niet tegen het lijf zwemt. Met een beetje geluk hebben we vanavond nog zicht op Angolese olifanten die zich aan de overkant een bad of douche gunnen. Terwijl de woorden van deze post op papier gaan ziet Birdybear vanuit een ooghoek de lucht geel en rood kleuren. Snel grijpen we lens en statief en vangen de Namibische kleurenpracht nog net digitaal. Prima moment om af te sluiten want koude koffie is niet Birdy’s favoriet.
Zo we zijn weer helemaal bij, even de afgelopen dagen door genomen en genoten van de avonturen. Hoe verder jullie reis gaat hoe dichter die van ons komt.
grt Frank en Sandra