BirdybearOnTour

In een van de gidsen lezen we dat een deel van de route vandaag de bijnaam “Bear Alley” draagt. De wegbermen alhier staan bij de berenpopulatie bekend als voedzaam. En met het groen uit de wegbermen moeten de beren het vooralsnog doen. Pas later in het seizoen bestaat het berenmaal uit vers gevangen zalm, in overvloed hier op het eiland aanwezig. Niet voor niets heeft Campbell River de bijnaam “World Salmon Capital”. Gedurende onze rit richting Port Hardy speuren we tevergeefs de wegbermen af. Ach, onze kans komt vast nog wel. Omdat we vandaag ruim in de tijd zitten besluiten we de landschappelijk mooie oneway route naar Port Alice in te slaan. We hebben de weg goeddeels voor onszelf en we worden beloond met een mooie trip. In Port Alice, gelegen aan de Neroutsos Inlet, maken we van de gelegenheid gebruik om ons afvalwater te lozen op de daartoe bestemde dumpvoorziening. Ook onze voorraad vers water vullen we weer aan, een goede voorbereiding is immers het halve werk en altijd handig bij gesloten campgrounds. Met de camera op de midden console in de aanslag keren we de camper in Port Alice. We bedwingen nu route nummer dertig in omgekeerde richting. En dan plots in de berm twee relatief kleine zwarte beren. Yes, die zijn binnen! En we hebben het bewijsmateriaal vastgelegd, al hebben we dat nu zelf nog niet teruggezien.

Op de een of andere wijze voelt het als een geruststelling. Je zult maar vier weken rondreizen in bearcountry en geen beer zien… Deze beer kwadraat is de beloning van deze dag die bovendien aanmerkelijk minder nat was dan voorzien. Lucky Birdybear today. Nabij Port Hardy verschijnt voor de tweede keer een mededeling op het display van onze zware, 6,9 liter dikke Ford.
Bij de eerste de beste garage laten we de benodigde vloeistof bijvullen. Helaas blijft de mededeling hardnekkig aanwezig. Gelukkig vinden we in Port Hardy de plaatselijke Ford dealer bereid tot een nadere onderzoekje.

Nadat de pc onze Ford heeft uitgelezen goochelen de technici succesvol met de reset knoppen en wij kunnen verder. We toeren nog wat in en om Port Hardy, nuttigen de verlate lunch en shoppen ons avondmaal. Eenmaal neergestreken op de campground hiken we nog een “nature trail” alvorens we aan de borrel gaan. We toosten op een geslaagde en af en toe wat natte eerste week. Morgen leven we volgens een aangepast schema omdat we ons om vier uur in de middag moeten melden om aan boord te gaan en omdat we, zoveel als mogelijk, een avond, nacht en dag doorhalen tijdens de Inside Passage. Slapen doen beren immers tijdens de winterslaap…

Voel je vrij om te delen!