De ruiten zijn nog drijfnat als Birdybear ontwaakt maar het wordt een droog ontbijt. Niet omdat er oud brood op het bord ligt maar om de simpele reden dat Pluvius vandaag een ATV dag schijnt te hebben. In plaats van richting zuid/west maakt Birdybear een extra bocht zuid/oostwaarts. Typisch risico mijdend gedrag omdat de Noorse weermannen aangegeven dat Pluvius mogelijk vervroegd van ATV kan terugkeren vanuit westelijke richting.
Maar voordat Birdybear vertrekt eerst nog een bezoek aan de Voringsfossen. En dat bezoek is meer dan de moeite waard. Minder waterdoorvoer dan gisterenmiddag maar nog steeds heeeeel imposant.
We plaatsen deze waterval(len) in onze persoonlijke top drie. Enerzijds vanwege de grote vrije val van twee verschillende kanten en anderzijds de combi van de wat stadion-achtige setting met daartussen de mist en laaghangende bewolking. Natuurlijk hebben de Noren ook hun hand in het succes. Overal rondom de Voringsfossen zijn er viewpoints, hoog/laag, links/rechts, voor en achter, zodat Birdybear vanuit alle hoeken en gaten steeds weer vanuit een ander perspectief de camera’s aan het werk zet. En niet te vergeten een fantastische parking, met camperplekken, busplaatsen, parkeerplaatsen voor bezoekers met beperkte mobiliteit, uiteraard ook voldoende plek voor een gangbare automobiel en first-class sanitair. Chapeau! En allemaal net afgerond na vijf jaar ingrijpende arbeid. Open sinds half augustus 2020. Helemaal compleet? Net niet… de zon mist, evenals de blauwe luchten.
En dan de kritische noot: de Noren zijn meesters in landschapskunst en Birdybear zag al vele fraaie toepassingen. Hier is wat ons betreft de drang om architectuur in het landschap aan te brengen doorgeslagen met de bouw van de nieuwe brug over de waterval. Een technisch hoogstandje en architectonisch uitdagend. Maar de charme van de natuurlijke kloof met daarin de enorme watermassa’s heeft te lijden van het architectonisch geweld.
Na ons bezoek aan de Voringsfossen staat er een grote route door of liever gezegd ‘over’ de het Hardangervidda nasjonalpark op het programma. Het grootste plateau van Europa. We maken een lange rit over het op zo’n 1.100 – 1.400 meter hoogte gelegen plateau en genieten van de weidse blikken over de enorme vlaktes. Via een grote oostelijk bocht stoppen we in de namiddag kort in Rjukan, een stadje dat ooit op de tekentafels is gecreëerd. Midden in het donker gelegen dorp is een plein. En in de zomer, als de zon schijnt, heeft dat plein van tien tot vier zonlicht via speciale, hoog op de berg geplaatste spiegels. In de winter lukt dat slechts een uur per dag. Of het allemaal klopt zoals beschreven staat heeft Birdybear niet kunnen checken. Tijdens ons bezoek aan Rjukan was Helios niet present.
Na Rjukan is Rauland de laatste stop van vandaag. Ruitenwisservrij bereikt en plek voor de overnachting. Gewoon op de parking, midden in het dorp met uitzicht op de sportvelden. Niks bijzonders maar goed genoeg voor vannacht. Kort na het diner, tijdens de afwas hoort Birdybear het vertrouwde tikken van de druppels op het dak van de Birdymobiel. Kort ATV’tje vandaag Pluvius! Neem je morgen nog een dagje ATV op? En laat Helios weten dat ze welkom is. Goede nacht, see you tomorrow.
Als de zon schijnt is alles nog mooier. We duimen dus collectief voor een extra dagje droog. Het is jullie zo gegund.