Nadat Birdybear de post van gisteren had afgerond stond er nog een koffie’tje op het programma. Lekker sterk en een prima kickstarter voor een laatste boodschap bij het geel blauwe warenhuis. En zoals altijd voorzien van een prima gebruiksaanwijzing.
Op de vrijwel lege parking staat de Birdymobiel uitstekend waterpas op het kleddernatte asfalt. Fijn voor een goede afvoer van het douchewater op de zondagochtend. Aansluitend vers afgebakken broodjes met een kakelvers eitje erbij. Prima start van de zondagochtend voordat we oostwaarts afreizen in de richting van het Eidsfjord. Bergen laten we liggen, dat is veel te nat voor vandaag en hebben we met de Hurtigruten zeereis al twee keer bezocht.
Het zal de oplettende lezer niet verbazen dat ruitenwissers deze reis onontbeerlijk zijn en zodra de koude diesel start gaan die op standje aan. Aan de hemel minuscule blauwe plekjes dus wie weet.
Onderweg ziet Birdybear dat de oevers van de meren veel dichter bij de vakantiehuizen liggen dan gemiddeld de bedoeling zal zijn. De beken zijn veranderd in woest stromende kolkende massa’s en de watervallen zijn immens imposant. Wat nu al zo’n 48 uur vrijwel non-stop neerslag van gemiddeld tot zeer stevig al niet veroorzaakt.
We hebben geluk dat het tijdens een aantal stops onderweg even droog is. Zo hebben we gelegenheid om even naar de Fossenbratte te lopen en nat te worden van het stuivend water afkomstig van de Steindalfossen welke we achterlangs kunnen passeren.
Vandaag rijden we een aantal uurtjes langs het Hardangerfjord, gaan we opnieuw door lange tunnels en steken we het Hardangerfjord over via de Hardangerbrua. Aan de overzijde van het Hardangerfjord toeren we verder naar het einde van het Eidsfjord. En dan is het nog zo’n 15 kilometer o.a. door tunnels met haarspeldbochten waarvan 1 tunnel een volledige 360 graden cirkel maakt om een verdieping hoger weer het daglicht te zien.
Eindpunt van vandaag is een van de parkings van de Voringsfossen helaas gehuld in mist, nevel en regendek. Tijd voor de Formule 1 Grand Prix van Monza.
Na afloop maken we handig gebruik van een kortstondig droog moment en vangen we de eerste indrukwekkende beelden op van de Voringsfossen welke zich van grote hoogte in de diepte stort. Nu begrijpen we pas goed waarom het op deze meer dan natte zondagmiddag hier een komen en gaan is van bezoekers.
Omdat we hier overnachten hebben we vanavond en/of morgenochtend nog was kansen om de Voringsfossen ook vanuit wat andere uitzichtpunten te bekijken. En wie weet of we dan het natuurgeweld in z’n volle grootsheid kunnen bewonderen. Voorlopig neemt rond de spaghetti maaltijd van deze avond de damp en mist rondom ons dichtere vormen aan. Of zijn dat de beslagen ruiten aan de binnenzijde van de Birdymobiel?
Mochten we meer zien van de Voringsfossen dan is dat kost voor de volgende post van BirdybearOnTour. Volgende episode vanaf een nieuwe stek ergens in de regio. Tot daar dan maar.
Indrukwekkende watervallen, zal wel een enorm kabaal zijn
Nu weten we tenminste waar al dat water gebleven is !?