Vorige week om deze tijd reden we nog in Jo’burg. Ondertussen zijn we na een soepele terugvlucht alweer een weekje thuis en zitten we in het ritme van het reguliere leven. Tijd voor een terugblik.
Vier weken rondreizen in Zuid Afrika was meer dan fantastisch en naar onze maatstaven ook relatief voordelig. De koers van de Zuid Afrikaanse Rand kent een all-time low. 10 jaar terug nog 14 cent, nu soms minder dan de helft. Mooi meegenomen maar niet bepalend. Overall troffen we een goede infrastructuur met meestal hele goede wegen. Natuurlijk hebben we ons ook verplaatst op hoofdwegen die door de vele potholes bij wijze van spreken gevaarlijker waren dan onze meest uitdagende ‘gevaarlijkste passen van de wereld’. Bewust hebben we ons bijzonder vaak buiten de gebaande paden begeven. Met lage gemiddelde snelheden en heel veel bijzonder natuurschoon. 4×4 is een uitkomst voor die enkele keer dat we het echt nodig hadden. Maar het feit dat je weet dat je erover beschikt verruimt de horizon en in Zuid-Afrika leverde ons dat bonus op bonus. Zeker aan te bevelen als het avontuur kriebelt!
Voor het blog was het jammer dat we nauwelijks openbare Wifi troffen en onze speciaal meegebrachte sim kaart dienst weigerde. Actueel bloggen is nu eenmaal leuker dan steeds een inhaalslag maken. Maar.., het is zoals het is en we moesten het ermee doen.
Tijdens ons verblijf hebben we, zoveel als mogelijk, het ritme geleefd van het daglicht. Gezien het tegengestelde seizoen voor ons zo tussen zes en zes. Dagelijks vroeg uit de veren en bijtijds weer terug in het mandje. Een uitkomst voor de mooiste zons op- en ondergangen die we ooit tot ons namen. En dat dag na dag! En dan, als het eenmaal echt donker is, een sterrenhemel waarvan we het bestaan niet kenden. Achterover in de campingstoel tot de stijve nek erop volgde: adembenemend.
Voor Birdybear was deze trip vooral natuur en wildlife en minder cultuur. We vertoefden maar beperkt in stad en dorp met als mooie uitkomst dat we vier weken leefden te midden van de natuur en het rijkelijk aanwezige wildlife. Daar konden we geen genoeg van krijgen hetgeen zeker niet wil zeggen dan we niet de overtreffende trap hebben aangetroffen van wat we graag wilden zien. Soms uren geen beest maar dan plots weer het feest om midden tussen honderden zebra’s te staan welke in alle rust om ons heen een ‘Birdybeartje’ kwamen doen. We wilden graag de Big Five en/of de Big Seven compleet en dat lukte meer dan goed. Geduld, rust, scherpe blik, goede timing, bij nacht en ontij, en op heel veel verschillende plaatsen. Je moet er wel wat voor doen maar dan krijg je ook wat. En het verveelde geen moment en boeide steeds opnieuw.
Zo reden we 6.400 kilometer van Kaapstad naar het noordelijk gelegen Krugerpark om uiteindelijk via de Panoramaroute en opnieuw Krugerpark in Johannesburg te eindigen. Naast de 6.400 kilometer in onze 4×4 huis op wielen zaten we her en der in de safaritruck. Voor het ochtendgloren, tijdens het avondschemer, in de donkere nacht. Of begaven we ons te voet gegidst en ondersteunt door bewapende rangers in het veld waarbij we natuur en wildlife extra intens konden beleven. In de stad pakten we de bike en reden door de townships van Soweto, ook wild maar dan anders 🙂 Last but not least was er de Red Bus voor de hop-on en hop-off door Jo’burg tijdens een van de weinige momenten waarop we te maken hadden met slecht weer.
Zuid-Afrika, een land van schrille contrasten, waarover we nog eens op bijzondere wijze werden geïnformeerd tijdens ons bezoekt aan het Apartheid museum. Het land van zwart en blank, van bijzonder arm tot heel rijk, van enorme natuurlijke schoonheid tot soms uitermate vervuild. Van dunbevolkt en soms leeg tot hutjemutje vol. Van klein insect tot kolossaal land- of zeezoogdier. Het land waar we nog niet eerder zo veel mensen te voet onderweg zagen over grote afstanden. Het land van de enorme kuddes wildlife maar ook van de solitude jager die uitsluitend in de nacht opereert. Het land met veel respect voor natuur en wildlife maar ook het land waar de oorlog tegen de stroperij zichtbaar en voelbaar in volle gang is.
Zuid-Afrika, het land dat op ons een onuitwisbare indruk heeft gemaakt in al z’n facetten. Het land dat je het gevoel geeft van ”vast niet de laatste keer”. Terwijl deze woorden op papier gaan en staan ploft er plots een pakketje in de brievenbus. Even tijd voor een time-out.
Bol.com is gearriveerd en vanuit het zojuist geopende pakket ligt enkele tellen later één van onze volgende bestemmingen naast het toetsenbord. Het is de ultra verse 2016 editie van de ANWB Wereldreisgids Namibië. Tja, Birdybear laat er geen gras over groeien net als in het door de droogte geteisterd Afrika.
Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zullen we op de laatste dag van maart 2017 aan boord stappen van de QR 0274 Boeing 777-300ER richting Doha om aldaar over te stappen op de vlucht naar Windhoek, Namibië. Het beoogde vervoermiddel ter plaatse zal de doorgewinterde Birdybear lezer zeker niet verbazen: camper!
4×4 smaakte heel goed maar voor het ruige, ongerepte en nog wat wildere Namibië en Botswana heeft Birdybear het oog laten vallen op een wat extremer voertuig. Geschikt voor langere trajecten waar brandstof, water, en stroom ver zijn te zoeken. Trajecten door verlaten woestijnen waar wifi en gsm niet of nauwelijks bestaan en een satelliet telefoon aan boord een ”must” is.
Al schrijvend voel ik de grijns van oor tot oor. Wow, weer zo’n enorm gaaf vooruitzicht. Hoe blij kun je alvast worden van al die voorpret van het uitzoeken, het organiseren, het inlezen, het voorbereiden van een volgend avontuur. Door twee landen die net wat noordelijker en soms wat westelijker liggen dan het noordelijkste camp ‘Shingwedzi’ tijdens ons bezoek aan het Krugerpark. Dat voorbereiden zal vast wel lukken in de 314 dagen en vijf uur voor ons beoogde vertrek.
Maar voor dat het zover is komt Birdybear zeker nog terug met beeldmateriaal uit Zuid-Afrika. Wellicht ook nog een YouTube’je. We nemen wel even wat tijd voor een mooie selectie uit de duizenden shots die we mee terug hebben gebracht. Dat selecteren zal nog niet meevallen. Enerzijds een korte selectie voor het blog maar dan ook nog die enorme klus voor het jaarlijkse album. Dat album duurt vaak maanden en zal ook digitaal worden geplaatst. Voorgaande beelden vanaf 2011, zijn te vinden onder het menu Birdybear’s HotShot’s. Of gewoon hier op de keukentafel! Je bent uiteraard van harte welkom.
Tot slot een woord van dank aan de trouwe volgers van het blog. Fijn dat jullie opnieuw virtueel bij ons zijn ingestapt. Reizen is ondertussen onderdeel van ons DNA geworden en het delen van ervaringen maakt het een nog rijkere beleving. Birdybear geniet onderweg van alles wat we op ons pad tegenkomen en daarbij horen ook zeker jullie reacties. Vandaar dat we jullie graag uitnodigen om ons te blijven volgen. Tot binnenkort, bij de HotShots’s editie.
Heb genoten van de reisverslagen,leuk geschreven.