Zaterdagavond de 19e oktober is Birdybear goed gezind. Terwijl er gewerkt wordt aan een nieuwe post klinkt de mededeling uit de speakers dat er buiten sprake is van enig Noorderlicht.PC afsluiten, een sprint naar de hut, snel in de warme kleding, statief in de hand, hoofdlampjes op de muts, handschoenen aan, camera om de nek. Naar buiten!
Aan dek stellen we snel de statieven op en schakelen de camera naar de juiste voorkeurstand. Vervolgens probeert Birdybear het Noorderlicht voor de lens te krijgen. Enige beperking vormt de combinatie van een deinend schip en een tijdopname van 25 tot 30 seconden. De enige handschoenvrije vinger beroert de opnameknop en dan dertig seconden spanning hoe het eerste shot zicht toont. Ondertussen de ogen op de hemel gericht want het Noorderlicht zien zonder door de zoeker te turen is nog meer waard dan wat gave HotShots voor de memories en de Birdybear albums. Ondanks de beweging van het schip valt het resultaat niet tegen. Natuurlijk hopen we op meer de komende dagen maar deze ervaring nemen ze Birdybear niet meer af. Net zoals de Noordkaap afgelopen zomer stond ook het Noorderlicht hoog op de bucketlist van Birdybear. Top dat we deze wisten te scoren.
De nacht van zaterdag op zondag varen we meerdere trajecten onbeschermd buitenom. En dat valt aan boord, in de kooi, goed te merken. Pas kort voor Havoysund, rond de zondagsklok van negen uur, ervaren we weer wat kalmer water. Van Havoysund naar Honningsvag, met aankomst om 11:15 uur, varen we ten zuiden van het eiland Mageroya waarop de fameuze Noordkaap is gelegen. Overal om oms heen zien we wit besneeuwde rotspartijen onder een halfbewolkte hemel. Aan de oostelijke horizon is de hemel boven de witte rotsen goudgeel gekleurd. Mooi meegenomen dat Birdybear op dit moment bovengemiddeld goed weer heeft in een gebied dat daarin nu niet bepaald grossiert.
Als we straks Honningsvag naderen doen we dat in de wetenschap dat onder ons de toeristen via de lange tunnel richting de Noordkaap rijden. Birdybear blijft straks in Honningsvag mede omdat wat ons betreft een bezoek aan de Noordkaap bovenal een ‘eenmalig’ ding is. De factoren weer en uitzicht op de Noordkaap maken of breken een bezoek en de door Hurtigruten georganiseerde excursie geeft daarvoor, begrijpelijk, geen garantie.
Bij aankomst blijkt het goed weer voor een rondgang door het op zondagmiddag uitgestorven Honningsvag. Alle locals zitten nu aan boord, waarschijnlijk hun dagelijkse verzetje hier aan het einde van de wereld, op 71 graden 10 minuten 21 seconden Noorderbreedte. Terwijl zij aan boord koffie met gebak of wat sterkers nuttigen zijn de meeste Hurtigruten toeristen voor veel geld onderweg naar de Noordkaap. En Birdybear laat ondertussen 9.372 voetafdrukken per persoon achter op de besneeuwde wegen en paden van Honningsvag.
Eenmaal weer aan boord is de crew druk met een veilgheidsdril om de vaardigheden op peil te houden. Met uitzicht op Honningsvag is er voor Birdybear voldoende tijd voor een verse post en om opnieuw de reserve kopieeen van de HotShots te maken. Dat is onze persoonlijke veilgheidsdril, just in case…
Later vanmiddag zetten we koers naar Kjollefjord, nog voor het donker. En aansluitend Mehamm en Berlevag, stops van slechts een kwartier. Laden, lossen, trossen los. Rond middernacht een half uurtje Batsfjord en een kwartiertje Vardo. Gevolgd door een half uurtje Vadso in de vroege ochtend. Dan richting Russische grens voor Kirkenes, ons keerpunt van deze trip, nog net gelegen op Noors grondgebied. Aldaar gaat een deel van de gasten definitief van boord en heet de crew de nieuwe zuidgaande gasten welkom. Voor Birdybear is er morgenochtend drie-en-een-half uur tijd om van boord te zijn: Kirkenes her we come…