Vanuit Kasane via Nata naar ons volgende camp Planet Baobap bij Gatwa is ongeveer 400 kilometer. En dat is inclusief het ommetje via de Bird Sanctuary kort voorbij Nata.
Als we Kasane nog maar net hebben verlaten zien we de enorme rijen met trucks die wachten voor de veerpont naar Zambia. Kilometers rijden we langs de trucks die hier vaak meer dan een week in de rij staan voor de korte overtocht met de kleine pont. Twee van de vier ferries zijn nog in gebruik, de andere twee defect. En per keer gaat er ongeveer 1 vrachtwagen mee.
Wij toeren verder naar Nata over een prima asfalt weg dwars door de natuur. Geen dorpen, geen beperking van de snelheid dus gemiddeld rond de 90 kilometer per uur. Onderweg in totaal 4 olifanten langs de weg, op voldoende veilige afstand…
Zodra we bij Nata zijn zien we een bord: road closed, alleen aanwonenden. En laat dat nu net de weg zijn die we straks richting Maun en onze tussenliggende camp stop nodig hebben.
Zorgen voor straks want het kortste alternatief vraagt 500 kilometer extra. Eerst maar richting De Bird Sanctuary. Bij de gate vernemen we dat de off-road wegen naar het uitkijkpunt deels onderwater staan maar dat het traject van 7 kilometer niet geheel onmogelijk lijkt. We betalen de parkfee en doorstaan vele water hindernissen met glans. Kort voordat de het uitzichtpunt bereiken verkennen we te voet een stukje van de laatste kilometer en komen tot het verstandige besluit dat de laatste kilometer te risicovol is. We draaien om en keren terug naar de hoofdweg.
Via de gatenkaas road komen we terug bij de afgesloten weg. We vinden onszelf ondertussen al behoorlijk locals en ons camp ligt aan deze weg dus is Birdybear ook aanwonende. De 4×4 voor ons is net zo eigenzinnig. Een deel van het 100 kilometer lange traject gaat heel goed over de droge weg die door de volledig ondergelopen omgeving voert. Dan moeten we op de rem omdat de weg er niet meer is. We zien alleen nog water met af en toe een stenen randje, de voormalige berm begrenzing. Na overleg met de persoon die bij dit obstakel geparkeerd staat besluiten we dat de anderhalve kilometer weg onder water niet onoverkomelijk zou moeten zijn.
En de 4×4 voor ons ploegt al door het water. Goed voorbeeld doet goed volgen dus we ruimen de cabinevloer in de Birdymobiel leeg en sukkelen, glibberen, glijden en rijden net zolang totdat er weer droge grond onder het rubber is. Leuk avontuur, goede afloop en lekker voor het videobeeld. Korte tijd later arriveren we op ons leuke camp Planet Baobap. Bij ruim dertig graden is het hier prima toeven met behulp van een aangenaam windje. Straks vroeg de fik erin en vlees op de braai. En tijd genoeg voor een blogpost. Vooralsnog geen wifi dus onze trouwe volgers lezen deze belevenissen op een later tijdstip. Nou ja, zo hebben de lezers ook zo hun Real Africa ervaring. Morgenochtend wordt Birdybear voor zonsopgang bij de receptie verwacht en gaan we mee met de 6 uur durende Meercat Experience. Koffie voor vertrek, onbijt in het veld en op zoek naar de stokstaartjes. Half twaalf terug op camp is op tijd voor het traject naar Maun, bij de Okavango Delta. Tweehonderd kilometer waarvan 100 over een weg die meer diepe gaten dan asfalt kent. Zaak om de banden heel te houden en vast en zeker een lage gemiddelde snelheid. Daarover meer in een volgende post. Proost voor nu van Birdybear, dank voor het volgen.