Voordat Birdybear in het mandje is gekropen hebben we nog even genoten van de immense sterrenhemel boven ons. Hier aan de kust is het donkerder dan donker en dat komt de blik op de wereld boven ons zeer ten goede. Deze heldere hemel is wellicht een voorbode voor een gave sunrise en dus stellen we de wekker in op de klok van zeven.
Als Birdybear ontwaakt is het nog steeds heldere hemel. Sunrise is om tien over half negen en gelukkig treffen we dan ook laag water. Ruim op tijd lopen we over het natte zand tussen de rotsen en schieten alvast de eerste shots.
Vervolgens genieten we een uur lang van het spel van licht, golvend water, reflecterend zand en de rotsen. Regelmatig klikken de camera’s en tarten onze voeten het water dat in onregelmatige patronen het zand overspoelt.
Na een uurtje vermaak in de fotografie speeltuin starten we de diesel en navigeren we richting Santiago de Compostella dat we vandaag opnieuw niet zullen bereiken. We buigen af naar A Coruna en maken daar een tussenstop bij het oudste, nog werkende lighthouse van Spanje.
We bedwingen de 242 treden van de Torre de Hercules en genieten de blik over zee en stad. Aansluitend te voet naar het centrum waar we een schaal voortreffelijke Spaanse ham nuttigen. Tot slot in de ijssalon opnieuw glutenvrij ijs in een glutenvrije hoorn. Middag geslaagd.
Onze eindbestemming van vandaag is een eindbestemming in de letterlijke zin van het woord. Westelijker dan west kun je niet op het vaste land van Europa. Net voorbij Fisterra, waar we de camper parkeren voor de overnachting ligt Cabo Fisterra ook wel Cabo Finisterre genaamd. Hoe je het ook schrijft: de vertaling blijft ‘eind van de wereld’.
Voor velen is dit het ultieme eindstation na de vaak lange bedevaartstocht naar Santiago de Compostella. We zien onderweg vele wandelaars en fietsers die deze laatste track toevoegen aan hun bedevaartstrip en kleding en/of schoeisel ritueel verbranden bij de Cap. Als Birdybear de laatste kilometers van de camperstek naar de Cap op de Birdybikes bergopwaarts fiets worden we veelal hartelijk toegezwaaid. Alsof we hier fietsen na een ellenlange tocht. Natuurlijk zijn we ondertussen al enkele duizenden kilometers onderweg maar dan wel heel comfortabel met de Birdymobiel. Respect voor allen die te voet of per bike half Europa doorkruisen om Santiago de Compostella te bereiken. Best een enorme prestatie!
Wat zijn jullie verhalen toch altijd leuk en spannend het is net of ik meereis
Veel plezier!