BirdybearOnTour

Een van de eerste shots van deze ochtend is van een van de bewoners van Eagle’s Rest en genomen kort voordat we ons in de warme kleding hijsen. Het busje naar de haven is stipt op tijd. Geen sightseeing, wij zijn de enige passagiers en worden linea recta naar het schip gereden. Uit de aldaar reeds geparkeerde touringcar komt een reisgezelschap dat klaarblijkelijk ook aan boord gaat. Kort voor twaalf uur vang onze tour aan, wederom stipt op tijd. We varen bijna weg van de kade, daarover straks meer…!

Om hier in Valdez te komen rijden we een extra ronde die ons meer van Alaska laat zien dan oorspronkelijk gepland. Gisteren klokten we daardoor bijna zeshonderd kilometer. Vandaag ontdekken we eens te meer waarom dat een zeer gelukkige beslissing bleek. Alhoewel het nog wat koel aanvoelt begint de zon volop te schijnen en trekt het wolkendek open. Alle seinen staan op groen voor een memorabele dag.

Uit de nederlandstalige brochure die we aan boord uitgereikt krijgen citeren we: “Wij beloven u dat deel van Alaska te laten zien waarvan wij houden en waarvoor u gekomen bent. Deze gids en plattegrond helpen u uw tocht in kaart te brengen, die ons door een van Alaska’s meest maritieme wildernissen voert”.
Belofte maakt schuld en die schuld lost de meer dan uitstekende crew van de Glacier Spirit meer dan in gedurende de ruim zeven en een half uur dat zij ons gast aan boord laten zijn.

Wat na vertrek van de kade volgt laat zich niet beschrijven. Heb je ooit de kans, ga dan zeker naar Valdez en boek deze tour. Voor ons was het mogelijk onze beste tour ooit. En daarover en daaraan zouden we nog vele, vele duizenden woorden kunnen wijden. Maar daarmee gaan we het nooit redden en doen we nooit recht aan hetgeen we hebben gezien, gehoord, gesnoven, gevoeld. Samengevat was het een rollercoaster vol positieve emoties die we nooit hadden willen missen. Honderd nautische mijlen met een aaneenschakeling van hoogtepunten. In detail gaan we dus niets beschrijven: zwijgen past…

Voel je vrij om te delen!