Niet voor dag en dauw, maar gewoon lekker op tijd rijden we Arbeca uit en zetten koers richting Lleida. Vervolgens gaat de BIrdymobiel over kleine binnenwegen, ten zuiden van Zaragoza richting het Monasterio de Piedra. We slingeren door een divers landschap waarvan een deel veel weg heeft van de warme, woestijnachtige gebieden uit de USA en Namibië.
De binnenwegen zijn smal, bochtig en regelmatig van matige kwaliteit maar dat doet niets af aan de beleving van de route. Onze gemiddelde snelheid is laag zodat we pas tegen de klok van twee bij het Monasterio de Piedra arriveren. Ondertussen loopt de temperatuur buiten op tot boven de vijfentwintig graden met een strak blauwe hemel.
Het Monasterio, dat nu vooral geëxploiteerd wordt als hotel, is omgeven met zeer royale tuinen met grote hoogte verschillen en een overdaad aan watervallen, grotten en beken. Het wordt een aangename wandeling tussen, langs en zelfs achterlangs de watervallen. Niet overal weet Birdybear het droog te houden en her en der is een sprintje noodzakelijk om de fotoapparatuur zo droog als mogelijk te houden.
Met het nodige materiaal op de harde schijf van de camera’s bezoeken we ook nog het deel van het klooster dat niet als hotel in gebruik is. Het is inmiddels al laat in de namiddag als we onderweg gaan naar Calatayud, waar we op de camperparking in de stad een avond lang genieten van de repetities van het plaatselijke harmonie orkest. Prima achtergrondsound voor het bijwerken van blogs en fotomateriaal en het uitstippelen van de volgende route. Waarheen? Dat lees je later als je BIrdybear blijft volgen door Noordelijk Spanje.
mooie waterval foto’s