Ondertussen is Birdybear ruim een week off-line omdat we in een wereld veroefden waar Wifi voor ons niet bestond. We bevonden ons de afgelopen acht dagen in de omgekeerde wereld die hier in Zuid-Afrika het Krugerpark heet. De wereld waar Birdybear in de afgesloten kooi leefde die we campertruck noemen en tussendoor in de met hekken, wildroosters en schrikdraad omgeven restcamps die we hebben opgezocht voor onze lunches, brandstof, foodshopping en overnachtingen. In de omgekeerde wereld is het wild, van groot tot klein, van gevaarlijk indrukwekkend tot aimabel en aaibaar, van zeldzaam zichtbaar tot in grote getale overal aanwezig, in de boom en in het water, tussen de struiken en in de lucht, gewoonweg de baas. Zij leven en overleven hier in vrijheid, zo goed en zo kwaad als dat wil beschermd tegen de mens en kwaadwillende stropers die wij gemakshalve liever niet tot de mensheid rekenen.
Na ons vertrek uit Hlane Royal National Park hadden we nog een grensovergang vanuit Swaziland naar Zuid Afrika tegoed. Opnieuw wat formulieren en stempels om Swaziland te mogen verlaten en van hetzelfde laken en pak bij de binnenkomst van Zuid Afrika. Hier op de kleine grenspost is het vooral een sociaal gebeuren met bovenal vriendelijke ‘authoriteiten’. Het kost ons minder tijd en uiteindelijk belanden we na een niet al te lange rit bij de brug over Crocodile River, met inderdaad crocodiles, hippo’s en de nodige fladderaars. Meteen over de brug vinden we onze toegangspoort Malelane aan de zuidzijde van het Krugerpark. Uiteraard ook hier weer de nodige formaliteiten voordat we de omgekeerde wereld mogen betreden.
Eenmaal binnen en op pad naar ons eerste restcamp Berg en Dal worden we binnen honderd meter begroet door een van de bewoners van de omgekeerde wereld. Direct rechts van onze toegangsweg, met de reusachtige poten bijna op het asfalt, staat de enorme grijze kolos Olli. Geen natuurstenen beeld, niet op baterijen maar helemaal van veel vlees en bloed. Wow, met zo’n entree vullen we graag nog wat formuliertjes in. Als dit de voorbode is van hetgeen ons te wachten staat dan gaan we vast en zeker een bijzondere tijd tegemoet hier in de omgekeerde wereld.
Er zijn natuurlijk boeken volgeschreven over het Krugerpark en dat zal Birdybear hier niet doen. Krugerpark heeft de naam wat toeristisch van aard te zijn maar zo heeft Birdybear het zeker niet ervaren. Natuurlijk kan het je hier overkomen dat er op de hoofdwegen een rijtje auto’s staat als de vele bewoners van de omgekeerde wereld toeristje komen kijken en daarbij te pas en te onpas, soms snel en dan weer tergend traag, soms behoedzaam en soms ondoordacht de wegens van ons mensen kruisen. Maar zij genieten hier voorrang en wij zijn ondergeschikt. En dat is hier bijzonder aangenaam. We zien om ons heen alleen maar respect voor moeder natuur. In tegenstelling tot de vele streken en dorpen die we onderweg de afgelopen vijfduizend kilometer zijn tegengekomen hebben we in de omgekeerde wereld geen losliggend afval gezien. Iedereen is goedgemust, gedraagt zich als gentlemen on the road, neemt de spelregels in acht en geniet met volle teugen. Ook het dag en nachtritme van ons, de bezoeker van de omgekeerde wereld, kent een aangepast schema. Iedereen dient uiterlijk om zes uur binnen de restcamps te zijn want dan sluit de gate en is het donker. Na de klok van negen is vrijwel bij iedereen het licht uit en kort voor vijf uur in de ochtend start de mensheid hier weer op. In het donker richting ochtend douche zodat we vanaf zes in de ochtend onze omheinde barrieres weer kunnen verlaten, dagelijks opnieuw op zoek naar- en op bezoek bij de bewoners van de omgekeerde wereld. En dat doen we dan wel in de veilige en beschermende omgeving van onze voertuigen waarbij er zelden gelegenheid is om deze, op schaars gemarkeerde plekken en strikt op eigen risico, te verlaten.
In de acht dagen Krugerpark bezochten we in totaal 6 restcamps en het Balule bushcamp. We trokken van zuidwest naar zuidoost, vervolgs steeds noordelijker kriskras door de omgekeerde wereld. Zoveel als mogelijk over de kronkelige, hobbelige zand en grindwegen dwars door een enorme varieteit en diversiteit van landschappen. Steeds spottend naar de bewoners van dit uitgestrekte park groter dan Great Britain. We kregen ruimschoots wat we zochten en maakten aangenaam kennis met wild in overtreffend grote getale. Soms zelfs in ons restcamp of direkt achter de hekken, soms tijdens georganiseerde sunrise- en sunsetdrives en zelfs te voet vanuit het ochtendschemer onder bescherming van twee bewapende rangers. Ieder dag opnieuw een feest om zo close-up aanwezig te zijn en te vertoeven tussen al het aanwezige wildlife.
Krugerpark werd voor Birdybear de overtreffende trap van de natuurbeleving tijdens de eerste twee weken van onze tour door Zuid-Afrika. Deze ervaring hadden we voor geen goud willen missen en alle bijzondere wildlife ontmoetingen staan voor altijd op ons netvlies gebrand. Duizenden beelden nemen we als fotomateriaal mee terug naar huis om deze prachtige herinneringen voor altijd levend te houden en ook te delen met de volgers van het Birdybear blog en alle anderen die daarvoor interesse hebben.
Op de maandagavond na vertrek uit de omgekeerde wereld is er eindelijk tijd en ook innerlijke rust om de woorden over de omgekeerde wereld aan het digitale papier toe te vertrouwen. Binnen de gates bestond het ritme uit heel vroeg op, voor het ochtendgloren de poort uit, zonsopgang vanuit de birdybear truck, vele kilometers rijden, stoppen, voor- en achteruit, lunchen als het uitkomt en na zonsondergang dineren. Vroeg in de avond de tanden gepoets en snel in dromenland op weg naar de volgende opwindende dag. Van harte aanbevolen!
Uit ons Birdybear kladblok komen nog de volgende aantekeningen, ongeveer in chronologische volgorde:
Maandag 2 mei: gearriveerd rond de middag in het Krugerpark. Overnacht in Berg en Dal en in het restcamp lopen we de Rhino Trail langs het hek waarbij we een groep olifanten in lange sliert aan ons voorbij zien trekken.
Dinsdag 3 mei: we reizen van Berg en Dal naar het zuidoostelijke Crocodile Bridge restcamp. Onderweg zien we olifanten die stevig om het leiderschap strijden. We maken een georganiseerde sunset drive met Jacob en zien onder andere een groep hyena’s met jongen in licht van meegebrachte de spotlights. De nieuwsgierige jonge hyena’s verkennen onze game drive truck aan alle zijden en wij genieten op 2 meter afstand vanuit de open truck.
Woensdag 4 mei: Bidybear verplaatst van Crocodile Bridge naar Skukuza. Om 06:00 staan we te wachten op het restcamp totdat we naar buiten mogen. Onderweg zien we ook leeuwen: gaaf! Helaas is de golfbaan midden tussen de wildlife bezet wegens een tournooi en gaat die kans aan onze berenneus voorbij. Op Skukuza slapen we in een tent omdat we eerder geen kampeerplek konden reserveren: uitverkocht.
Donderdag 5 mei: vandaag naar Orpen restcamp waar we in een bungalow zullen overnachten. Best relaxed om in de nacht niet de camper te verlaten voor een bezoek aan het sanitair. Eindelijk scoren we vandaag een luipaard en is de Big Seven compleet 🙂 Ook de vrijwel uitgestorven Zuidelijke Hoornraaf weten we op de gevoelige plaat vast te leggen: kicken!
Vrijdag 6 mei: we melden ons in de loop van de dag bij het restcamp Olifants voor de lunch en om in te checken voor het bushcamp Balule dat klein, afgezonderd en primitief is. Een bewuste keuze en top omdat ’s avonds de hyena’s ons hier aan de andere zijde van het hek komen opzoeken: afstand 1 meter en een beetje. Overdag enorme hoeveelheden giraffen, impala’s, buffels, bavianen en vervetapen. Verder gnoe’s, kudu’s, zebra’s, waterbokken en duikers. En diverse keren heel veel olifanten vergezeld van het kleine grut. Vandaag tevens een grote verscheidenheid aan vogels waaronder witkop gieren, arenden en maribu’s.
Zaterdag 7 mei: een enorme lucky morningdrive, vanaf Balule met de ranger. Leeuwen, cheetah’s (heel zeldzaam / bonus), honingdas, zadelrug jakhals en de majestueus poserende king of the jungle: Mr. Lion. Verder zien we weer buffels, giraffen, nijlpaarden en diverse bok soorten. Tijdens de nightdrive vanaf ons restcamp Letaba, het kan vandaag niet op, zien we ”hiep hoi” weer een luipaard en hyena’s. Wel eerst een voertuigwissel want rijden met een flat-tire is niet de ambitie van de ranger on-duty. We zijn dus heel laat terug en morgenochtend vroeg gaat de wekker om vier uur voor de morning walk! Echt vakantie dus.
Zondag 8 mei: vroeg uit de veren op Letaba. Eerst met de ranger truck naar het vertrekpunt van de vier uur durende morning walk. Bewapend trekken we door het open veld en door de bush. Spannend en leerzaam, dit is echt dicht bij de natuur: as close as you can get! Onderweg ook nog een snackstop, het proviand komt uit de rugzak van de bewapende ranger. Na de walk verplaatsen we ons urenlang naar ons laatste restcamp Shingwedzi. Onderweg honderden zebra’s, weer vele olli’s in alle afmetingen. Op een smal pad langs de rivier keren we hals over kop onze birdybear 4×4 als we wat olli’s de weg dreigen te versperren. Keep safe! Uiteindelijk vervolgen we onze route naar Shingwedzi langs de gelijknamige rivier. Om ons heen barst het van de apen en in en om de rivier liggen de croc’s en hippo’s.
Maandag 9 mei: laatste dag in de omgekeerde wereld. We staan kort voor zes uur letterlijk in de rij als we het restcamp willen verlaten. Vandaag reizen via de Phalaborwa gate naar Mariepskop campground buiten het Krugerpark. Onderweg toch weer even in de achteruit om een achtergebleven olifant vrije doortocht te verlenen. Tijdens de laatste twintig kilometer krijgen we een maximale toegift: twee keer een luipaard, op klaarlichte dag, dichtbij en heel goed zichtbaar. Scherpe foto’s en een heel voldaan en opgewonden gevoel. Op onze doortocht gaan we bij Phalaborwa nog naar het uitzichtpunt bij het enorm grote ”open” mijn complex. Vandaag helaas wel regelmatig regen waar ze hier een enorm tekort aan hebben. Zuid-Afrika is gort en gort droog. Vlakbij Mariepskop bezoeken we nog de Blijdepoort Dam. Na een stevige bui gelukkig weer snel en wat zon voor de fotograaf. Op de campground duizenden woorden over de omgekeerde wereld op het papier gezet. Beelden? We zien wel wanneer dat lukt, wellicht na thuiskomst. Jullie houden ze beslist tegoed. Ondertussen is het stikdonker en de hoogste tijd voor een snelle avondhap.
Onze kennismaking met het Krugerpark, de omgekeerde wereld zit er op. Morgen de Panorama Route met Blyde River Canyon. Duimen voor goed weer en mooie beelden. Tot een volgende ontmoeting. Groet en stevige poot van Birdybear.
Dit klinkt als een jongen boek, wat een gaaf verhaal. Kan niet wachten op een selectie van de foto’s
Een groot avontuur, goede reis nog !!
Prachtig! Een ervaring om nooit te vergeten! Bijzonder om ’te gast’ te zijn bij de dieren!
Benieuwd naar de foto’s