Die lui van Avis zijn echt erger dan de wilde ezels onderweg. Eind van de dag arriveert er iemand van Avis met het voertuig dat wij zwaar beschadigd in Kasane achter hebben gelaten.
Hij heeft de opdracht gekregen dat onze auto naar een nog nader te bepalen garage moet om het lek te repareren. Uiteraard gaat dat deze woensdag niet lukken. Bovendien heeft reparatie geen zin want de matras en het tapijt eronder zijn drijfnat dus wat schiet Birdybear op met een reparatie. Op ons advies belt hij met de calamiteiten dienst die ons nooit terugbelt. Zij dringen aan op reparatie maar wensen ons niet te spreken. Dus bellen we zelf. Allereerst krijgen we de onbeschofte vraag waarom we de autosleutels niet hebben achtergelaten bij de lodge. Hoezo ezeldom? Heeft Avis dat verzocht, heeft Avis het initiatief genomen om ons daarover te bellen?En als we aangeven dat wij als huurder aansprakelijk zijn indien er in onze afwezigheid iets met de auto of onze goederen gebeurt komt de ezel eindelijk tot bedaren. Zeker nadat wij overduidelijk aangeven dat er niet in onze resterende tijd gerepareerd kan worden zonder garantie dat we er ook droog in kunnen slapen. En die garantie durft de ezel niet te verstrekken. Schoorvoetend bereiken we een soort van compromis dat wij deze auto houden voor vervoer en dat we Avis aansprakelijk stellen voor de extra kosten voor alternatieve overnachting. Natuurlijk wordt dat bij terugkomst een strijd met een stevige inzet. Ach, wie dan leeft, wie dan zorgt schreef Birdybear al eerder.
Vanuit de Okavango River Lodge, waar we opnieuw overnachten in de tented cabin, vertrekken we bijtijds naar het vliegveld van Maun. Helaas lukt het niet om een vroege rondvlucht over de Okavango Delta te bemachtigen en gaan we vroeg in de ochtend en route naar Ghanzi. We ruilen onze camping reservering, tegen forse bijbetaling, in voor een lodge overnachting en doen gelijk een poging om de bushman walk en bushman dance excursie te boeken. Vandaag staat de wind klaarblijkelijk niet in de juiste hoek want de bushman heeft atv of iets dergelijks.
In de middag is er dus ineens extra tijd en dat geeft Birdybear de mogelijkheid om de nodige regels vroeg in de middag te verzenden. Morgen is Birdybear de nodige kilometers onderweg van Botswana naar Namibia waar we in Windhoek onze laatste stop zullen hebben. Wat dan rest is het inpakken van de koffers die nu nog in het ezeldepot te Windhoek zijn opgeslagen.
Wie weet wat we nog zullen beleven al naderen we de finish. Dus volg Birdybear tot het bittere eind. Vast en zeker met aangevuld met de plaatjes die jullie onderweg moesten missen bij bij ons overheerlijk op het netvlies staan. C.U.Soon, en poot van Birdybear vanuit de bar van de Tautana Lodge te Ghanzi.