BirdybearOnTour

Op sommige campgrounds zijn de sanitaire voorzieningen vijf sterren. Op de campground van Meziadin Lake Provincial Park is het wat soberder gesteld. Douches en wastafels zijn afwezig en voor de dagelijkse behoefte is er dat hokje met daarin een soort kunststof toilet boven de beerput. Voor de Provincial Parks en de rest area’s onderweg zijn dit gebruikelijke voorzieningen. En het is wijs om voor donker en na “zons”opgang de voorzienig op de campground te gebruiken want we delen dit stukje natuur met onze berenvrienden. Sommige kampeerders hebben schijt aan die veiligheidsmaatregelen maar Birdybear gaat er graag gepast mee om. Na de ochtend boodschap vertrekken we richting Stewart en het nabij, in Alaska (U.S.A.), gelegen Hyder. Na de beerpunt van vanochtend hebben we onderweg een ontmoeting met beer nummer vier. Nummer vier gunt ons uitgebreid de tijd voor een fotosessie maar is niet van plan hiervoor zijn of haar maaltijd te onderbreken.

Na de drieendertig minuten durende fotosessie starten we opnieuw de RV en zetten koers richting Alaska. Voor de volgende stop blijven we bij het beren thema. Links van de weg zien de de reusachtige Bear Glacier, uitloper van het grote Cambria Icefield. Een mooie blauw lucht ontbreekt vandaag en we moeten het doen met grauwe achtergronden.

Richting Alaska doen we voortdurend een beroep op de diverse intervalstanden van de ruitenwissers. Het regent onophoudelijk bij een temperatuur van zo’n vijf graden. Sneeuw dreigt. In Stewart doe we zekerheidshalve navraag over de toestand van de weg richting de in Alaska gelegen Salmon Glacier. We krijgen het dringende advies om aan het einde van de geasfalteerde weg te stoppen en te keren. De unpaved road richting de glacier is te smal om te keren en halverwege naar verwachting wegens de aanwezige sneeuw gestremd. We rijden uiteraard net iets voorbij het aangegeven punt totdat we inschatten dat het op een kansloze missie zal uitdraaien. Gelukkig beschikt de RV ook over een achteruit en goede buitenspiegels. Onze achterruit geeft geen beeld. Belemmerd door de op de achterbank aanwezige koffers en golftassen. En uiteraard maakt de opbouw van onze Four Wheel Drive Pick-Up RV het zicht naar achteren volstrekt onmogelijk. Op de terugtocht bekijken we nog even kort het honderd inwoners tellende Hyder. ’s avonds meer volk want dan komen de Canadezen uit Stewart hier naar de kroegen die hier geen wettelijke sluitingstijd kennen.

Op de terugweg wel een verplichte stop aan de Canadese grens. De amerikanen hechten hier geen waarde aan een grenspost en dat is opmerkelijk voor een land dat werkelijk overal lange rijen voor de Customs & immigration weet te realiseren. In Stewart legen we onze vuilwater tanks en zorgen voor nokkie vol diesel. Uiteindelijk belanden we laat in de namiddag in Iskut, na een lange regenachtige tocht over veelal verlaten maar landschappelijk fraaie wegen. En noteren we beer nummer vijf. Het blijven bijzondere ontmoetingen die niet vervelen. Of we ons op moeten maken voor een berekoude nacht? In Iskut vermijden we de plekjes direct aan het vrijwel volledig bevroren meer en vinden een stekje op vijftig meter van de oever. Iets meer tussen de bomen uit uit de ijzige wind. Straks wellicht even de kachel aan en de waterleiding afkoppelen. Ach ja, dat hoort ook bij een Birdybear avontuur. Een avontuur dat ons morgen verder richting Yukon brengt. Poot van Birdybear, tot morgen.

Voel je vrij om te delen!