Om een uur ’s nachts staat de maansverduistering op het programma. Na de rode zonsondergang van afgelopen avond nu een “Rode Maan”. Goed zichtbaar vanaf de campground. Kwart voor een staan we buiten en van de volle maan eerder deze avond is nog maar weinig licht te zien. Vrijwel geheel verduisterd op het onderste puntje na. Verder aan de hemel vooral heel veel sterren. Met dank aan het duister, de heldere hemel en de maan die nu even niet schijnt. Birdybear doet ook wat pogingen om de maansverduistering digitaal vast te leggen. Het monopod statief heeft moeite om de Canon met telelens te dragen en beweegt bij iedere druk op de ontspanknop. UIteindelijk klemmen we het statief tegen een hekwerk, gebruiken we de zelfonspanner en hopen we er het beste van. We moeten de beelden nog beoordelen! Snel zoeken we het warme camperbed weer op en genieten van een uurtje langere nacht omdat New Zealand afscheid neemt van de zomertijd. Dat komt ons deze nacht bijzonder goed uit.
Lekker buiten ontbijten terwijl de zon zorgt voor een aangename twintig graden, een goede start van weer een boeiende dag. Het zal de dag worden van de Fat Boys. Onze route van vandaag gaat van Baylys Beach naar Ahipara en op onze weg noordwaarts slingeren we door het dicht beboste Waipoua Forest. De smalle en bochtige weg lijkt uitgehouwen in het regenwoud en de voorwielen staan dan ook geen moment recht onder de camper. Hier in het Waipoua Forest staat 75% van de Nieuw Zeelandse Kauri bomen. Onderweg twee stops waarbij we kort te voet het Forest in gaan om de omvangrijke Kauris van nabij te aanschouwen. Deze Fat Boys zijn beslist meer dan imposant!
Pakia Hill is het uitzichtpunt bij Omapere dat we kort na ons bezoek aan de Kauri’s bereiken. Voor Birdybear een prima plek om te lunchen met een adembenemend uitzicht op de blauwe baai van Hokianga, de Tasman Zee en de enorme zandduinen aan de overzijde van de baai. Straks zullen we, wat dieper landinwaarts, de Hokianga Harbour oversteken met de ferry van Rawene naar Rangiora maar voordat we die oversteek maken ruimen we nog wat tijd in voor de volgende Fat Boys van deze dag. Op het strand van Koutu en in de baai van Hokianga liggen de Koutu Boulders. Enorme keien, door wind en water, gevormd tot ronde stenen formaties. Met onze timing hebben we geluk want op het bord bij de parking lezen we dat we de Koutu Boulders alleen tijdens eb, gedurende drie uur voor en drie uur na, goed kunnen bezoeken.
Bij Rawene staat het water ‘ferry’ laag als we inschepen voor de oversteek. Binnen twintig minuten bereiken we de overkant alwaar we de laatste etappe van deze paaszondag starten. Nog anderhalf uur maakt het stuurwiel overuren voordat we op onze eindbestemming, Ahipara, arriveren. Vanaf de campground horen we de Tasman Zee bij Ninety Mile Beach, het strand dat zich vanaf hier uitstrekt tot Cape Reinga. Te Rerengawairua, Maori voor Cape Reinga, is het meest noordelijke punt van onze New Zealand rondreis en dat staat voor morgen in de boeken. Daar gaan we bekijken hoe twee zeestromen kunnen botsen. Benieuwd? Volg het blog! Goede nacht, poot van Birdybear.
Hè Fred,ziet er goed uit.En leuk..wij in de zomertijd,jullie wintertijd.We weten allemaal dat het daar de omgekeerde wereld is,maar toch leuk om er even bij stil te staan.
Geniet van de natuur …groeten aan Ingeborg en tot schrijfs.
Groetjes Magda