En dat is precies wat deze foto zegt!
Een deel van de onderstaande tekst is geschreven met een dikke knipoog, waarbij de paden van fictie en werkelijkheid elkaar soms bewust wat kruisen. Zodat Birdybear ‘Honeymoon’ ooit nog eens smeuïg kan teruglezen:
Zoals jullie weten is Birdybear momenteel op ‘Honeymoon’. En dat bevalt goed, los van wat klus activiteiten om ons heen. Maar goed: alles heeft z’n prijs. En dan zit Birdybear nog wat beter dan de rest want in blok 1 van dit complex zijn eerder deze week alle balustrades verwijderd. Volgens de bewoners na twee jaar strijd maar zij zijn trots om te vertellen: ‘de aanhouder wint’.
Daar waar Birdybear nu de honeymoon doorbrengt schijnen ze datzelfde ook nog te gaan doen. Met een beetje geluk na onze honeymoon. Toch is het hier wel fijn. Inmiddels tikt het buitenbad water de 21 graden aan, lunchen en dineren we bij ca. 27 graden en in de avond luisteren we aandachtig naar de honderden kikkers met de zomer in de bol. Een beter en natuurlijker concert kun je je niet wensen. Vast en zeker binnenkort overbevolking in de vijvers aan de overkant.
En vandaag had Birdybear hier bezoek van de meneer van de zonwering. Die had nog een opdrachtje liggen voor een uittrek scherm. En we moeten zeggen: goede keus, mooi ding want nu heeft Birdybear tijdens de honeymoon nog meer privacy op dat zonovergoten dakterras dat hier klaarblijkelijk ‘solarium’ heet.
Al met al een prima stekje waar je wel een beetje je talen moet spreken: Engels, Noors, Duits, Frans, ‘Belgisch’ en Spaans praten ze hier zo ongeveer dwars door elkaar. En als ze wat alcohol nuttigen soms ook met dubbele tong. En voordat Birdybear het vergeet: de rit met de aanhanger verliep prima en al onze vertrouwde spulletjes zijn zo ongeveer uitgepakt. Maar momenteel is het te mooi weer is om te genieten van een tv die nu op de juiste hoogte staat. Op dat audiomeubel staat ook een kunstzinnige aanwinst: het fraaie aandenken dat Birdybear op de huwelijksdag ontving.
Gelukkig bleek de wifi expert in staat om de plekjes met een wat zwakkere wifi dekking alsnog te voorzien van goede ontvangst. Birdybear heeft de nieuwe wifi booster eerst 2 maanden op proef dus gaan we straks in juli nog een keer naar deze fraaie stek voor de finale wifi test. Als dat in de tussentijd allemaal goed werkt blijven alle Birdycams onuitgenodigde gasten signaleren en krijgt Birdybear een seintje als er iets niet helemaal pluis is. Altijd handig en zo is af en toe ook een blik mogelijk op de 18 holes golfbaan in de achtertuin en weten we hoe het gras erbij staat.
We kijken het nog wat dagen aan maar naast verliefd op elkaar dreigt dat ook voor dit stekje. Misschien moeten we toch maar eens kijken of Birdy’s spaarpot ook zoiets toelaat :)! Dan wel met gerenoveerde hekjes op het plateau bij de voordeur, de trap en de lift. En wellicht nog wat extra kastruimte in de hal als de interieur bouwer vrijdagochtend tenminste komt opdagen voor de eerste kennismaking. Dat schijnt hier in Spanje wel een dingetje te zijn…
Gelukkig blijkt de interieurbouwer van het type afspraak = afspraak. Ze arriveren, twee man sterk prima op tijd. En de communicatie in het Engels en Spaans verloopt helder en duidelijk. Als de offerte straks ook goed past krijgt dit project in juli vast en zeker een vervolg. Aansluitend bezoekt Birdybear de altijd hulpvaardige Dacia dealer in Novelda. Onze cover, voor op de vliegveld parking, heeft zoveel geleden in weer, wind en vooral zon dat deze meer dan gaar is. Opnieuw geeft de goedlachse dealer ons met een royaal gebaar een vers exemplaar: op kosten van de zaak. Deze man weet hoe je KLANTENBINDING in hoofdletters schrijft. Wij zijn fan, dat is duidelijk.
Op zaterdag is het ‘partytime’. Birdybear bezoekt de eerste dag van de jaarlijkse feesten in Alcoy op zo’n 60 kilometer van de golfvallei. “Fiestas de Moros y Chistianos” trekt jaarlijks vele duizenden, nee vele, vele tienduizenden naar Alcoy en volgens Birdybear is dat meer dan terecht. Wij arriveren bijtijds voor de optocht van de lange, lange, stoet die vandaag door de historisch binnenstad trekt. Overal langs de route staan duizenden stoelen opgesteld in alle straten en rondom de pleinen. Birdybear heeft geen zitplaats gereserveerd maar weet een mooie staanplaats te bemachtigen op het centrale plein voor het gemeentehuis. Waar we tegenover de tribune met alle vips dit bijzondere schouwspel prima kunnen volgen. Het wordt een aanslag op de berenpoten want gedurende ruim drie uur trekt de imposante stoet met deelnemers aan ons voorbij. Geen moment van onderbreking en bovenal continue vermaak. Het is het festival met Moren en Christenen om de reconquista tussen de 8e en 15e eeuw te vieren. Gedurende ca. 800 jaar in de Middeleeuwen waarbij enkele Christelijke koninkrijken erin slaagden om de islamitische Moren van het schiereiland te verdrijven. Nogmaals: een imposant festijn dat Birdybear de komende jaren vast nog wel eens wat uitvoeriger gaat bezoeken. Wellicht met de Birdymobiel zodat nachtrust ter plaatse ook voorhanden is :).
Nu Birdybear ook de bikes in de golfvallei ter beschikking heeft zetten we voor de eerste keer koers naar Elche over paden waar we met de auto niet kunnen komen. Dwars door het achterliggende berglandschap dalen we in een zonnig halfuurtje af naar het centrum van de stad. En scoren we op de levendige en druk bezochte boekenmarkt voor de Basilica ons eerste Spaanse eenvoudige leesboekje: Sherlock Holmes – El Carbunclo Azul. Binnenkort maar eens zien of we daar al een touw aan vast kunnen knopen. Ach, alle begin is moeilijk maar als je niet begint lukt het zeker niet. Terug vanuit Elche is de route hoofdzakelijk bergopwaarts. Wel even wennen maar gelukkig weten we ons ‘elektrisch’ ondersteund en dat is hier zeker geen overbodige luxe zoals we vandaag ervaren. Dubbele tijd naar boven maar de tocht is wonderschoon. Vandaag het gevoel van toerist in eigen achtertuin. En tegelijkertijd beseffen we dat we hier straks minder en minder toerist zullen zijn en dat ons dagelijks leven zich hier gaat afspelen. Een gaaf en tevens uitdagend vooruitzicht.
Inmiddels zijn we ruim over de helft van onze Honeymoon. Hoogste tijd om de nieuwe pizza oven in gebruik te nemen. Dat lukt aardig maar een stevigere pizza bodem van eigen makelij is nog onderwerp van onderzoek. Ook hier: al doende leert men en binnenkort is er tijd genoeg voor nieuwe experimenten. Gelukkig lijkt de recent geplaatste wifi booster bij te dragen aan een stabieler signaal en staat het internet vol met bruikbare tips voor de perfecte pizzabodem. En gewoon in het Nederlands met daardoor een grotere kans op toekomstig suc6.
Tussen alle bedrijven door bereikt ons af en toe goed nieuws uit ‘Los paises bajos’. De wettelijke bedenktijd, altijd onderdeel bij verkoop van een woning, verstrijkt en dus zijn we met dat project weer een stapje verder. Daarnaast komt er bericht dat er een gegadigde is om onze zithoek, welke straks overcompleet is, over te nemen. En bovendien met nog wat doorlooptijd zodat Birdybear bij terugkomst in Sneek niet gelijk op de laminaatvloer hoeft te zitten. Aangenaam dat dit nieuws weet bij te dragen aan de toch al fijne Honeymoon alhier.
Van toerist naar ingezetene en dus is het tijd om ons tijdens deze Honeymoon te melden op het Ayuntamiento de Monforte del Cid. Enkele weken terug maakten we alvast de afspraak en op woensdag 24 april 2024 (voor ons een bijzondere datum trouwens) nemen we plaats bij de verantwoordelijke ambtenaar. Met een tas vol ordners met informatie, verse paspoorten, pasfoto’s, trouwboekje, eigendomsbewijzen, onze Spaanse fiscale nummers, Spaanse telefoonnummers en alles waarvan we denken dat we het moeten overleggen. Helaas! De projectontwikkelaar en de gemeente Monforte del Cid blijken niet heel goede vrienden en ons project in de golfvallei is nog geen officieel onderdeel van Monforte del Cid. En kan er momenteel nog geen ‘padron’ worden afgegeven aan Birdybear. Dat is straks een obstakel bij onze emigratie en dus is er werk aan de winkel voor onze advocaat. Lastig, maar ook dit dit komt vast wel weer goed. Na afloop van het bezoek aan het gemeentehuis lukt de inschrijving bij de plaatselijke bibliotheek gelukkig wel. We worden bijzonder vriendelijk ontvangen en krijgen een uitgebreide rondleiding. En hoe enthousiast wordt er gereageerd als we melden dat we voorlopig het meest geïnteresseerd zijn in de afdeling met Spaanse kinderboeken… Als we ook nog melden dat we vanaf oktober de lokale taalschool bezoeken kunnen we hier niet meer stuk!
Op de avond van de 24e maakt het ‘Presidents team’ van de Vereniging Van Eigenaren werk van de officiële ingebruikname van het nieuwe hek dat toegang verschaft tot de bergingen in de kelder van ons Annapurna I complex. Als de projectontwikkelaar het laat afweten organiseren we toch zelf een goede extra beveiliging… Een korte ceremonie, het verwijderen van de tape rondom het slot, het Spaanse volkslied, een fles bubbels, de toost en uiteraard het afsluiten van het nieuwe hek. Ook een duvels goede reden om aansluitend samen op het dakterras de avond door te brengen met pizza’s, hapjes, drankjes en nog wat meer drankjes. We vieren hier het leven!
Nu Birdybear de birdybikes op Spaans grondgebied heeft blijft de Dacia wat vaker onder de carport en trappen we in de nabije omgeving steeds vaker wat kilometertjes weg. Naar de supermarkt in het nabijgelegen Aspe en naar de Santuario de Santa Maria Magdalena gelegen bij Novelda. Dat bevalt prima en smaakt beslist naar meer. Helmpjes op, accu’s gevuld, flesje water in de tas, wat zonnebrandcrème op het puntje van de neus en gaan met die banaan. Heerlijk!
Ook een Honeymoon is niet van onbeperkte duur en omdat er tijdens de terugreis opnieuw een trailer aan de trekhaak hangt is er daarvoor wat meer tijd ingeruimd. Voordat Birdybear de lange terugreis inzet staat het buitenmeubilair, de buitenkeuken en de fitnessapparatuur zoals gebruikelijk weer ingepakt op ons solarium en wacht daar geduldig op het volgende bezoek. Bezoek? Nou, dat klopt niet helemaal of liever gezegd helemaal niet! Deze vrijdagochtend, 26 april 2024, vertrekken we hier met een heel ander gevoel. Het is immers ons laatste vertrek uit de golfvallei voordat we hier definitief zullen neerstrijken. Dat moment komt steeds dichterbij. En ons voornemen werkt klaarblijkelijk aanstekelijk. ‘Nieuwe’ vrienden overwegen ook serieus een dergelijk stap en zullen vast en zeker volgen.
Eenmaal weer thuis in Sneek gaan we vlot over tot de orde van de dag. De tijd om ook zakelijk af te ronden verstrijkt met het tikken van de klok. En daarnaast zullen we nog veelvuldig contact hebben met instanties, bedrijven en organisaties om alle details rondom ons permanente vertrek goed op de kalender te krijgen. Vandaag staat onze afteltimer op 73 dagen en met de finale in zicht loopt de agenda steeds verder vol. Of we het allemaal op tijd gaan redden? Geen vraag want we willen onze deadlines uiteraard halen. ‘Vastberaden richting maandag 15 juli 2024’ dat is het motto voor de komende weken. In ieder geval heeft de Birdymobiel alvast een (winter)jasje uitgedaan en staat deze weer wat toonbaarder voor de deur. Ook de standaard uitrusting is terug aan boord. En zo wordt ons appartementje hier op de vijfde verdieping leger en leger. Het omgekeerde proces: we gaan hier steeds meer van (t)huis naar huis.
Helaas kan Birdybear deze post niet afronden zonder te melden dat we opnieuw afscheid moeten nemen van een trouwe lezer. Dinsdagavond overleed Willem Nicolaij. Tot vrijwel aan zijn overlijden nog actief binnen het bedrijf waarvan hij oprichter, eigenaar en ondertussen oud directeur was. Altijd betrokken bij onze Birdybear avonturen en al ons persoonlijk reilen en zeilen. En heel recent ook nog aanwezig toen wij afscheid namen van Antoinette Hofland. Ingeborg verliest niet alleen een fijne collega, we verliezen ook een mooi mens. Uiteraard sterkte voor alle betrokkenen. Mooie herinneringen blijven maar missen zullen we Willem zeker.
Tot zover: ‘Honeymoon’. Onze, naar verwachting, laatste update vanuit de golfvallei als ‘non-permanent residents’ in Spanje. Tenminste als projectontwikkelaar en gemeente tijdig zorgen dat we ons ter plaatse als ingezetene kunnen inschrijven. To be continued? Vast en zeker!
Mooi! Maar Belgisch praten? Vlaams, ook wel ABN of algemeen beschaafd Nederlands, kort Nederlands dus. Frans en Duits ook taaltje in België. En ‘het is een kwestie van geduld voordat iedereen Limburgs lult’ (Rowwen Hèze, Nederlands Limburgse band)… en Fries natuurlijk. Ook sappig. Groeten uit Vlaanderen!