Wat druppels regen en dan ineens steekt op de campground van Buffelsbay de storm op. Het voelt alsof de camper ieder moment in de zes meter verder gelegen oceaan zal belanden. De voortenten rondom ons heen houden het niet en gaan plat. Al dan niet door het handelen van de bezitters van de campers en caravans. We beslissen hals over kop om onze 4×4 te verplaatsen, iets verder van het water en met de kop in de wind. We schudden nog steeds stevig maar het voelt een stuk beter en vooral veiliger.
In de ochtend lijkt het nog steeds flink te waaien maar schijn bedriegt. Het is het geluid van de aanstormende golven. Een uurtje later dan de gebruikelijke vijftien na zeven verlaten we de campground richting de lagune van Knysna. Als we aldaar arriveren zien we de tourboot volgeladen met touristen nog aan de stijger liggen. Ingeborg sprint naar de office en weet nog tickets te bemachtigen. Snel de fotorugzak op de rug en richting de steiger. Helaas is de communicatie 0,0 en de tourboot gooit los. Een Birdybear yell in de richting van de kapitein doet echter wonderen.
We springen aan boord en varen mee naar het Featherbed Nature Reserve. Na de vaartocht door de lagune volgt een rit bergopwaarts met het plaatselijke 4X4 vervoermiddel. We genieten van de schitterende uitzichten op de lagune, op Knysna, de Indische Oceaan en de Knysna Heads.
Deze laatsten vormen de uiterst gevaarlijke rotswanden ter weerszijde van de nauwe, kolkende doorgang van- en naar zee. Vanaf de top wandelen we bergafwaarts terug naar de aanlegsteiger en met onze tourboot zijn we drie uur later weer in Knysna waar we voltanken en een vroege lunch gebruiken.
Deze middag rijden we opnieuw off road door de bossen, door de bergen en wederom over stenige smalle passen met gevaarlijke afgronden waar passeren vrijwel onmogelijk is. Door het vele losse gesteende is remmen eerst wat glijden en dan pas stilstaan. Uiteraard passen we de snelheid aan en kruipen we vaker dan dat we de derde versnelling bereiken. Plotseling steekt een grote groep baboons de weg over. Grote, kleine, oude en jonge baboons waarvan de kleinsten een lift krijgen op de rug van een van de grotere soortgenoten. Voor goed fotomateriaal net te ver weg en te snel weer verdwenen in het bos. Toch nog snel wat plaatjes kunnen schieten als bewijsmateriaal door onze niet al te schone ruiten.
Later in de middag blijkt de campground in Uniondale helaas finito en dus snel door naar het zestig kilometer verder gelegen Willowmore. Daar moet de tank opnieuw vol. Morgen staat bij goed weer het lange 4×4 / off-road traject door de legendarische Baviaanskloof op het programma.
Of we halverwege zullen overnachting is vandaag nog een vraagteken. Vanavond maar eerst de oogjes toe op de vrijwel lege campground van Willowmore. De avondboterham nuttigen we binnen want buiten koelt het pijlsnel af. Zuid-Afrika gaat richting winter en vanavond valt dat goed te merken. Binnen is het zo klein dat onze lichaamswarmte ons rijdend huis in een mum van tijd verwamt. Zo heeft elk nadeel toch weer z’n voordeel.
Inmiddels staan er 5 blogs en wat begeleidend beeldmateriaal ongepost in de wachtkamer, allerhoogste tijd voor een verse Wifi. Met de Baviaanskloof in het vooruitzicht laat dat vast op zich wachten. Ach, lekker belangrijk maar we missen nu wel al die heerlijke reacties. Die houden we graag tegoed!
Ik geniet elke keer enorm van jullie reisverslag! Ik kijk met veel belangstelling uit naar de volgende! Goede reis en geniet. Lieve groet, Tineke
Prachtige verhalen, heerlijk om even te lezen, hier erg koud voor de tijd van het jaar, hagel, sneeuw en harde wind dus wel de gelegenheid om jullie te volgen. Groet en nog een goede reis, Annie
Zo alle blog’s gelezen wat een avontuur weer, wel leuk om te lezen reisverhalen vervelen nooit. Je leest altijd de passie en interesse van iemand in zijn verhalen super gewoon. Hier begint de winter gewoon weer opnieuw morgen een gevoelstemparatuur van 2 à 3 graden. Nog een goede en veilige reis opweg naar de volgende verhalen.
Groet Sandra