De zondagen in het park… Na het ontbijt toert Birdybear via Santa Pola naar Elche. Kort na tien uur wandelen we richting het Parc Municipal El Palmerar, een van de grootste palmen parken van europa. De Birdymobiel staat prima geparkeerd op de royale en lege parking van de universiteit op korte afstand van het park. We zijn nog maar kort in het fraaie park als we getuige zijn van de oefensessie van de Bande Sinfonica Elche die hier vanmiddag om twaalf uur de aftrap geven van een reeks voorstellingen op de zondagen in mei en juni.
Terwijl we genieten van de enorme botanische verscheidenheid lopen we rustig door het park en vervolgen daarna onze weg langs de laag in de stad gelegen stroom van de Rio Vinalopo. We volgen het rivierstroompje stroomafwaarts. Deze brede betonbak fungeert als stroomgoot voor de rivier terwijl de betonnen vloeren naast het water volop zijn voorzien van kleurrijke kunstzinnige uitingen. Via een van de hooggelegen bruggen over de Vinalopo steken we over en belanden in de stad op een genoeglijk terras waar een overheerlijke espresso voor een fijne time-out zorgt.
In Elche wanen we ons in Caribisch gebied. Overal palmen, een aangenaam relaxte sfeer op straat, fraaie gebouwen, mooie voetganger zone’s, zonnetje aan de hemel en een bries door de straten. Eenmaal terug in het park is het kwart voor twaalf en bij het muziekpodium zijn er gratis kaarten beschikbaar voor deze zondagse premiere.
Wel even naam en telefoonnummer op de lijst want Covid heeft ook deze regio nog niet verlaten. In het openlucht theater is het prima geregeld. De relaxte bewakers zorgen dat iedereen een plek krijgt in de juiste rij. Ben je met de familie, dan zijn er vier stoelen beschikbaar, of drie voor een kleiner groepje. Wij nemen plaats in de rijen met twee stoelen en voor solisten is er uiteraard een rij met enkele stoelen. Met een Spaans kwartiertje vertraging start het klassieke georiënteerde zondag concert. Prima geluid door het 50 koppige orkest bestaande uit blazers, slagwerkers en incidenteel een vocale solist of strijker en bijna twee uur vermaak in de buitenlucht. Hoe fijn kun je het treffen op een mooie zondagmiddag in een Spaanse oase.
Na Elche is het nog maar enkele kilometers naar de golfvallei en met de zon op de bol is het prima trainen. Morgen staat de greenfee in de agenda voor Birdy’s eerste ronde in lange tijd. Gelukkig swingen we al weer een beetje beter en de putting strokes blijken ook vandaag koersvast.
Overnachten doen we opnieuw bij Jeffrey, om de hoek van de golfvallei, met uitzicht op Alicante. We vullen de watervoorraad weer aan tot 100%, legen de vuilwatertank en voorkomen dat het boord toilet op kritisch niveau komt. Straks of morgenochtend een welverdiende douche en uitrusten voor de dag van morgen. Prima dag met onverwacht een aangename culturele invulling. Wie weet of we volgende week zondag opnieuw het park bezoeken. Of vertoeven we dan elders?
We crossen kris kras door de regio en laten ons verrassen door wat de dag ons brengt. Ondertussen is week 1 van de kalender en zijn er nog drie te gaan. Prima vooruitzicht. Het lijkt Birdybear geen straf om hier een half jaartje of zo rond te reizen. Eerlijkheidshalve overkomt ons dat vaker als we nieuwe ontdekkingen ondernemen. Helaas ligt full time reizen nog wel wat jaren in de toekomst. Zolang reizen niet full time kan zijn dit soort trips een uitstekend alternatief. Genoeg te ontdekken, veel te zien, en nog mega veel bestemmingen op onze wensenlijst. Nu nog even Covid de wereld uit of tenminste volledige onder controle. Wie weet?
Morgen, of kort daarna, een volgende post met ervaringen vanaf het groene tapijt. Hole in one of vooral heel veel slagen? De baan is uitdagend aldus de kenners…
Tot dan, opnieuw vanaf de camperstek bij Jeffrey.
Nou heerlijk in een aangename temperatuur weer leuk om te lezen op naar het volgende avontuur heel veel plezier de komende dagen.
Liefs