Jawel, de klok slaat bijna acht, de scheepstoeter brult en iedereen aan boord schiet prentjes van het Polarsirkelen monument. Het is nog schemerig, 4 graden aan dek en licht vochtig.Passage nr. 3 voor Birdybear in het jaar van onze Noordelijke Trilogie. Tijdens ons vorige bezoek bereikte en verliet Birdybear hier de zone van 24 uur zon boven de horizon. Of diezelfde zon nu tijdelijk een ATV dag heeft is ons onbekend.
Volgens onze Garmin varen we 27 kilometer per uur, volgens MyShipTracking.com 14.5 kn. waarbij onze koers nu vrijwel pal Noord is. Linksvoor, bakboord voor in scheepstaal, hebben we uitzicht op de bergformatie met de vorm van een Egyptische sfinx tegen de achtergrond van een zwaar grijs wolkendek. Een wolkendek dat aan de horizon wat lijkt te breken en wat meer lichtgrijs naar blauw nijgt. Of komt dat wellicht door het contrast met de wit gepoedersuikerde bergtoppen?
Straks een 10 minuten stop in Ornes, nog voor de middag een vroege lunch en om tien over half een uitladen voor een krappe twee-en-een half uur in Bodo. Aan boord noemen ze dat “landen in Bodo” omdat de invaart direct naast het vliegveld ligt.Met of zonder paraplu in Bodo? That’s the question. Maar niet voordat Birdybear straks, met een kleine vertraging, om half elf The Artic Circle Ceremony bezoekt op dek 8, in het bijzondere bijzijn van Koning Neptunes himself.
Ondanks de regen blijft het voortdurend wisselende uitzicht vanuit de comfortabele stoelen in de Explorer lounge een bijzondere ervaring. Om de bocht ineens de witte bergketens bij de Glomfjord waardoor het buiten ineens een stuk lichter lijkt. Nu we Ornes naderen is er mooi gelegenheid om de volgers van BirdybearOnTour te laten weten dat we jullie berichtjes in het blog en via de socials beslist waarderen. Fijn om te zien dat een aantal van jullie virtueel mee op reis is. En natuurlijk een warm welkom aan boord voor buurman Henk, sinds gisterenavond mee op reis…
Koning Neptunes blijkt inderdaad aan boord om het passeren van de Artic Circle met de opvarenden te vieren. De echte liefhebbers krijgen een schep ijsblokken met ijswater in de nek en zijn vervolgens nat tot in het kruis. In Noorwegen wordt de ‘gratis’ beloning met alcohol toch duur ‘betaald’. Birdybear besluit het droog te houden, op wat hemelwater na.
Birdybear maakt gebruik van de vroege lunch zodat er tijd is om de aankomst in Bodo goed te volgen. We hebben een half uur vertraging en omdat dit de excursies lastig maakt zal het vertrek met een kwartier worden uitgesteld. Birdybear verkent vlot het weinig fraaie centrum.
Tijdens een fotomoment bij de Dom stuiten we plotseling op een nog geldige creditcard onder een van de poten van het beeld van de zeeleeuw. Gelukkig vinden we de bank waar de creditcard door is uitgegeven en leveren daar het gevonden voorwerp weer in.
Ruim op tijd zijn we weer terug aan boord, volgen de presentatie over de Vikingen en varen over de Vestfjorden, relatief open water, richting de Lofoten. Vanavond onder het diner doen we de haven van Stamsund aan en later op de avond maken we een iets langere stop in Svolvaer.Bij goed weer vaart onze MS Spitsbergen net voor middernacht via Rafsundet naar de Trollfjorden, voor Birdybear bekend terrrein waar we afgelopen voorjaar met de supersnelle ribs over het water scheurden. Vanavond dus laat in de kooi. Vannacht tot morgenochtend vroeg vier korte stops voor de locals, waarvan er Bodo de nodige aan boord zijn gekomen.
Meer over morgen posten we morgen 🙂 De tijd dringt, dinner over driekwartier. Smakelijk eten, tot morgen!
Haha, er ontgaat jullie ook niets.