BirdybearOnTour

In 2019 reist Birdybear drie maal Noordwaarts. Deel 1 van onze Noordelijke Trilogie fungeerde als aftrap voor de BirdybearOnTour ontdekkingstochten 2019: de shortbreak IJsland.

Op donderdag 24 januari arriveren we zo ergens tussen de klok van tien en half elf bij de valetparking op Amsterdam Schiphol Airport. Soepel als altijd laten we de sleutel achter bij de valet chauffeur en enkele minuten later droppen we de koffers bij Icelandair, ruim op tijd voor onze vlucht van 13:04 uur.

Deze periode op IJsland kenmerkt zich door de korte dagen en als we kort voor vier uur ’s middags op Keflavik airport landen begint het al te schemeren. Onze fourwheel drive huurauto parkeren we een klein uurtje later in de overdekte parking van het Reykjavik Lights Hotel in het witte Reykjavik. Dat scheelt sneeuwruimen als we morgenochtend op pad gaan voor onze eerste tour over dit met sneeuw bedekte eiland.

IJs en weder dienende bezoeken we morgen o.a. het Kerio kratermeer, en de al dan niet bevroren watervallen Seljalandsvoss en Kogavoss. En mocht het korte daglicht het nog toestaan dan toeren we door naar het vliegtuigwrak van de Douglas C-47, een geliefd foto object aan de IJslandse zuidkust.

Goed warm ingepakt vertrekken we op vrijdagochtend in zuidoostelijke richting. In deze periode toont het daglicht zich hier vanaf een uur of tien in de ochtend maar de aanwezige sneeuw maakt dat het zeker niet pikdonker is op de smalle en bochtige hoofdweg. Rijden op IJsland verloopt niet heel vlot. De wegen zijn smal, bochtig, heuvelachtig, besneeuwd en her en der voorzien van een verraderlijk ijslaagje.

Bij onze eerste bestemming, het geothermal park van Hverageroi, treffen we een briefje op de deur waaruit we opmaken dat de deur vandaag gesloten blijft. Her en der om ons heen zien we echter wel de eerste tekenen van het geothermisch karakter van IJsland. En nu het buiten lichter is geworden valt het op dat het met sneeuw bedekte land zich zo af en toe opmerkelijk ontdooit aan ons toont. Dat zijn de plekken waar de aardwarmte het oppervlak bereikt en zich dampend een weg naar buiten baant.

Zo’n 25 kilometer verder op onze route parkeren we de fourwheel drive bij het Kerio Kratermeer. Op de rand van de krater banen we ons een weg over het besneeuwde pad dat ons rondom de krater voert. Het meer diep beneden ons is door de ijsvloer wellicht minder spectaculair dan in ontdooide vorm maar het blijft bijzonder om in deze vulkanische omgeving te vertoeven. Mede dankzij onze extra warme kleding is het niet al te koud in dit open en onbeschermde landschap.

Via Selfoss en Hella, de overnachtingsstek van vanavond, vervolgen we onze route over hoofdweg 1. We stoken het kacheltje lekker op zodat we na een kleine 100 kilometer lekker opgewarmd arriveren bij de Seljalandsvoss waterval.

Met de nodige voorzichtigheid lopen en schuifelen over de bevroren ondergrond in de richting van de waterval. Met de temperaturen onder nul bevriest de waterdamp van de waterval vrijwel direct bij het neerkomen op de ondergrond en dat maakt de wandeling met de camera’s om de nek of in de hand tot een uitdagende onderneming waarbij niet alle paden rondom de waterval vandaag toegankelijk zijn. Toch vinden we voldoende stekjes waar we in de gelegenheid zijn om weer wat Birdybear HotShots aan onze verzameling toe te voegen. Met moed, beleid en trouw weten we onze parking weer te bereiken voor een vervolg richting de volgende highlight.

Onderweg veranderen de weersomstandigheden en met enige regelmaat waait er sneeuw horizontaal over hoofdweg 1. Nu maar hopen dat het zo’n dertig kilometer verderop even droog wil zijn voor een kort bezoek aan de tweede grote waterval van vandaag. Vanaf de parking lopen we met tegenwind over het pad naar de voet van de waterval. En dus opnieuw een natte bedoening en bij tijd en wijle een hachelijke onderneming. Dat zorgt ervoor dat we op enige afstand van de Kogafoss onze Hotshots schieten en rechtsomkeer maken. Gelukkig net op tijd want wind en sneeuw nemen korte tijd later bezit van de wereld om ons heen. Het doet ons besluiten om van ons bezoek aan het vliegtuigwrak af te zien en dat in te ruilen voor een bezoek aan het LAVA center dat we op de weg terug naar Hella passeren.

Zo leren we meer over vulkaanuitbarstingen, de opbouw en groei van IJsland, magma kamers, aardbevingen, aswolken en geologische processen. Moe maar voldaan arriveren we in het schemerdonker van de late namiddag bij het Stracta hotel in Hella waar we na wat alcoholische versnaperingen en een prima avondmaal hopen op de show van het Noorderlicht. Helaas gaat dat niet op bestelling en dus de aan neus van Birdybear voorbij.

Nieuwe dag, nieuwe highlights! Kort na het ontbijt starten we de motor voor onze volgende etappe van deze Golden Cirkel tour over IJsland. Vandaag zullen we proberen om de wat meer afgelegen Hjalparfoss waterval te bereiken. We rijden door een waanzinnig mooi landschap en weten over zwaar besneeuwde- en verlaten wegen dicht in de buurt te komen. De weg richting de parking is echter volledig dicht gesneeuwd en dus parkeren we aan de rand van de doorgaande weg. Te voet, door soms kniehoge sneeuw, weten de de verlaten waterval voorzien van mooie ijsmassa’s te bereiken. Met mooie Hotshots voor een toekomstig album als beloning voor het getoonde doorzettingsvermogen.

Gelukkig komt onze Fourwheel drive prima los uit de besneeuwde berm en kunnen we door naar de volgende stop. Bij de beroemde Gulfoss watervallen zijn we zeker niet alleen en gezien het adembenemende uitzicht vanaf het plateau op de rivier, de stroomversnellingen, en de watervallen is dat zeer begrijpelijk. Menig buschauffeur dropt hier dan ook zijn toeristische lading voor de views en een bezoek aan de nabijgelegen horeca gelegenheid. Dat zal straks bij de spuitende geisers van Geysir niet anders zijn.

Geysir laat het publiek op bijzonder wijze het geothermische karakter van IJsland ervaren. Overal om ons heen borrelt, stoomt en pruttelt de ondergrond. Waarbij op gezette tijden en zeer frequent een enorme warmwaterstraal uit de grond naar grote hoogte spuit. De geisers van Geysir weten het in ruime getale aanwezig publiek keer op keer te boeien met hun bijzondere show. En mis je een Hotshot door een slecht reactievermogen dan biedt Geysir ook de minder vaardige fotograaf met regelmaat een nieuwe kans. En zonder dat daar enige vergoeding tegenover staat.

Vanaf Geysir voert het laatste traject van vandaag ons door het Unesco werelderfgoed Pingvellir. Dit nationale park ligt op circa 50 kilometer van Reykjavik en is voor IJsland van groot historisch belang. Gelukkig doorkruist Birdybear het bijzondere gebied nog bij daglicht zodat we optimaal kunnen genieten van het landschappelijk schoon.

Al rijdend richting Reykjavik genieten we van de ondergaande zon en het opkomend schemer in de wetenschap dat we morgen nog 1 dag kunnen genieten van onze shortbreak op het bijzondere IJsland. Eenmaal terug in Reykjavik checken we in bij het Storm hotel Reykjavik en vinden we op loopafstand van ons hotel een prima stek voor de inwendige mens. Helaas lijkt ook deze avond het Noorderlicht ons niet heel goed gezind hoewel dat gegeven wel gaat bijdragen aan een goede nachtrust.

Dat een shortbreak echt staat voor kort realiseert Birdybear zich bij het ontwaken op de zondagochtend. Helaas al weer de laatste volle dag op IJslandse bodem voordat Birdybear maandagochtend in alle vroegte richting vliegveld moet. We zijn er weer bijtijds bij en gezien de korte periode van daglicht is het nog donker als we Reykjavik verlaten voor een tour over de zuidwestpunt van IJsland. Omdat het vliegveld ook op onze route van vandaag ligt doen we even een verkennend rondje richting de car-return van de verhuurder. Morgen moeten we hier heel vroeg weer zijn en de weersverwachting geeft bovendien flinke sneeuw dus goed om dat nu, en-route alvast voor te bereiden. Bovendien zullen we met deze kleine bypass met daglicht bij de Blue Lagoon arriveren. We zijn toch bijzonder nieuwsgierig of de opgeklopte verhalen en het dito prijsniveau vooral marketing aspecten zijn of dat we echt iets bijzonders gaan missen. Goed om te weten als we nog eens naar IJsland terugkeren.

Onze conclusie? Voor zover we vanuit de bezoekersruimte kunnen zien is het best een bijzonder en groot openluchtbad met dat immens mooie blauwe water. En dan ook nog eens bovengemiddeld geothermisch verwarmd. Maar het is bovenal de goede marketing die een bezoek als een must-do weet te positioneren. Waarschijnlijk zijn de lokale varianten elders op IJsland veel authentieker, minder overlopen en ook nog eens laagdrempeliger. Voor deze beer, vast en zeker, een ander bad bij een volgende keer!

Gelukkig hebben we niet online gereserveerd en hebben we vandaag voldoende tijd om onze zuidwestelijke rondrit te vervolgen. Alhoewel het vandaag minder goed weer is genieten we met volle teugen van de schoonheid van IJsland. Langs de met lavasteen bedekte kuststrook, via kleine vissersdorpjes belanden we opnieuw tussen de heuvels en in de bergen van IJsland. Wel is het her en der, ondanks de fourwheel drive, wat glibberen en glijden op de steile bochtige wegen langs de bergmeren. Maar ach, een volgende kans op een gave HotShot vraagt nu eenmaal om een inspanning.

Eenmaal terug in Reykjavik hebben we nog een aantal activiteiten op het programma. Zo bezoeken we de Aurora tentoonstelling over het noorderlicht, aanschouwen we de bijzondere architectuur van de grootste kerk van IJsland, de Hallgrimskirkja, en wandelen we op en neer door het centrum van Reykjavik dat gelukkig op zondag niet uitgestorven blijkt.

We besluiten onze laatste IJsland dag met een meer dan voortreffelijk 4 gangen Icelandic menu in het goed aangeschreven Apotek restaurant, gevestigd in de voormalige Reykjavik apotheek. Na deze smakelijke finale rest ons nog slechts een relatief ‘vroeg op bed’. Morgenochtend vliegen we reeds om half acht weer terug naar Amsterdam met als gevolg dat we echt vroeg uit de veren moeten…

Onze bijzonder vroege maandagochtend start met het ophalen van het ontbijtpakket bij de receptie van het Storm hotel en via de achterdeur bereiken we ons stevig ondergesneeuwde vervoermiddel. Gelukkig valt de overlast onderweg mee en is de weg naar het vliegveld goed berijdbaar zodat we netjes op tijd aan boord kunnen van ons nog wat nadampende toestel.

Vanuit de vertrekhal hebben we trouwens prima zicht op het de-icing proces en we nemen dan ook vol vertrouwen plaats in de Boeing 757-200. Met het gevoel dat we IJsland graag nog eens bezoeken zetten we ruim voor de middag weer voet op Nederlandse bodem. Kort maar krachtig kenmerkte deel 1 van onze Noordelijke Trilogie.

En omdat Birdybear deze story zo laat op het papier heeft gezet zijn we nu nog maar precies één week verwijderd van ons vertrek naar de Noordkaap. Lange dagen, korte nachten liggen in het verschiet. Circa 33 dagen uit- en thuis. Birdybear smiled van oor tot oor bij die gedachte 🙂 Beleef het mee en check-in! Tot snel.

Voel je vrij om te delen!