Zonder zonlicht en met lichte regen bezoekt Birdybear op de dag van vertrek uit Leon de beroemde gothische kathedraal. Inderdaad een meesterwerk, een lust voor het oog en dat zelfs zonder het schouwspel van het door de gebrandschilderde ramen binnentredend zonlicht.
Vanuit Leon gaat het over natte wegen richting de Los Picos de Europa maar zodra we Spanje’s eerste Nationale Park bereiken maken de wolken plaats voor steeds meer blauw aan de hemel. Aanvankelijk parkeren we de Birdymobiel al vroeg in Cangas de Onis met het doel om daar ook te overnachten.
Maar als het weer in de tweede helft van de middag richting onbewolkt blauw neigt starten we opnieuw de diesel. We beginnen al snel aan de lange, steile, bochtige en soms zelfs wat uitdagende klim over de smalle pas naar de meren van Covadonga.
Vanaf de parking hiken we bergopwaarts naar Lago de la Ercina dat zich spiegelt aan de half heldere hemel. En vanaf het nog wat hoger gelegen uitzichtpunt hebben we ook prima zicht op Lago Enol. Onze beslissing om vandaag de beide Lagos nog te bezoeken geeft ons morgenochtend, met redelijk goede weersvooruitzichten, nog mooi de gelegenheid om Bulnes aan te doen. Voor de overnachting rijden we terug naar Cangas de Onis waar onze camperstek van eerder deze middag nog onbezet op ons wacht.
Als Birdybear de volgende ochtend ontwaakt is het nog donker. Gelukkig zien we enige tijd later, kort na het verschijnen van het daglicht, enkele kleine blauwe plekjes tussen de wolken en de nevel om ons heen.
Naarmate we verder vorderen met onze rit naar de funiculair van Poncebos die ons dwars door de berg naar het afgelegen Bulnes moet brengen breekt de hemel verder open richting onbewolkt en stralend blauw. Het wordt op deze wijze vast onze tweede topdag in de Picos.
Overal waar we rijden en lopen, op de steile passen, door de vele nauwe bergkloven, op de smalle rotspaden naast de onmetelijk diepe afgronden en op de zompige bergweiden, steeds weer die adembenemende blikken van hoog tot laag, van links tot rechts en van voor tot achter. De Picos zijn een bezoek meer dan waard. Nu maar hopen dat de finale van morgenochtend ook weer zo’n gave belevenis gaat worden.
Ondertussen zijn we gearriveerd in Potes, net buiten de zuidoosthoek van de Picos. Een schilderachtig en bovenal stokoud authentiek stadje waar het vanmiddag op de terrassen prima toeven is. Direct achter het centrum, op een half straatje loopafstand, heeft Birdybear anderhalf parkeervak ingenomen voor de overnachting. Fijn dat dit zo kan en in deze huisloze straat heeft ook niemand last van een Birdymobiel voor de deur.
Morgenochtend vraagt het ritje naar Fuente Dé naar verwachting zo’n dertig minuten. Aldaar nemen we de kabelbaan naar boven. Voor de views op de Picos en een blik op het naar verluidt kraterachtige landschap. Wellicht valt er aldaar opnieuw veel te wandelen net zoals we vandaag de nodige kilometers zowel in lengte als hoogte hebben afgelegd.
Met een beetje geluk, de voorspellingen geven ‘half bewolkt’ voor de ochtend en ‘bewolkt’ voor de middag’, beleeft Birdybear morgen een derde ‘topdag’ in de Picos. Tot boven ergens op de volgende picos, of ergens vanonder uit het dal. Tot later deze reis. Buenos Noches!
Wederom een mooi lees moment na een hectische werk dag