Birdybear slaapt prima en heeft geen last van de storm. Wel is het aanhoudend natter dan nat en dat is tijdens het ontwaken niet anders. Op de schuilplek voor de afgelopen nacht staat de Birdymobiel prima waterpas en vanochtend vraagt niets om een snel vertrek. De boiler gaat aan en de douche is aangenaam.
Birdybear maakt een ochtendrit over de noordelijke helft van Senja. Naarmate we meer aan de westzijde terechtkomen wordt het landschap ruiger, de bergen hoger en zien we overvloedig veel watervallen. Natuurlijk prima gevoed door het vele hemelwater van de afgelopen dagen.
Omdat een snelle weersverbetering er voor Senja niet lijkt in te zitten verlaten we het eiland weer over de grote brug. Met de ervaring van vorig jaar in de achterzak weten we dat de ferry vanaf Senja richting Andenes op Andoya bij stevige westenwind en flinke zeegang uit de vaart wordt genomen en dat het dus zinloos is om de mooie route over de slechte weg naar Gryllefjord te rijden en daar onverrichter zake weer om te keren.
Pech, maar het scenario van vorig jaar herhaalt zich. Gelukkig hebben we nu meer tijd om ondanks het weer van de alternatieve en lange route naar Andoya te genieten.
Bijtijds in de middag slaat Birdybear het bivak op op een klein schiereilandje nabij Straumsnes aan het open water van de Gratangen. We volgen de Spaanse grandprix via de Ipad en zien in het regenachtige camperpanorama hoe het eb zich meester maakt van de Gratangen. Dit is nu weer zo’n typisch Birdybear stekje…
Na de diner checkt Birdybear zekerheidshalve de toegangsweg naar ons idyllisch schiereilandje. Toch, door de vele regenval, behoorlijk wat natter dan een aantal uurtjes gelden. Hier overnachten en de komende dagen mogelijk veroordeeld tot een verblijf op deze stek lijkt ons niet heel wenselijk.
Enkele minuten later blaast de Birdymobiel de aftocht en het uurtje rijden naar de plek waar we ons chemisch toilet en afvalwater kunnen lozen blijkt de rit meer dan waard. Het spaarzame zonlicht dat vanavond door de wolken breekt geeft het landschap zo af en toe weer het wow effect dus ook de camera’s gaan weer aan het werk. Onderweg ook nog eens twee elanden als toetje na het avondmaal.
Rond half negen staan we op een nieuwe stek vlak bij Evenskjer met uitzicht op de Tjeldsundel, goed genoeg voor de zondagnacht. Welterusten alvast, tot morgen of zo.
Wat een verhalen weer. Leuk om alles weer te lezen en mee te genieten van jullie avontuur. Mooie foto’s heerlijk om weer alles te zien op afstand. Jammer van het slechte weer.
Heftig weer, levert prachtige plaatjes!