Vanuit Agay, aan de kust, is het slechts een paar uurtjes rijden naar het gebied van de Gorge du Verdon in het binnenland. Via Castellane betreden we de Gorge en op de weg naar Point Sublime maken we opnieuw kennis met de peilloze diepten en de onmetelijk steile afgronden direct naast de smalle wegen waarop Birdybear zich hier begeeft.
De eenrichtingsweg “Route des Cretes” heeft een wegdek van matige kwaliteit, nauwelijks tot geen beschermingsranden, en vooral heel veel nauwe haarspeldbochten. Op z’n tijd zijn de stijging- en dalingpercentages bovendien bijzonder flink. Met de hoge zit in de Birdymobiel is alles net even overweldigender dan dat vanuit een gangbare personenauto. Na een gave tour parkeren we de Birdymobiel in La Palud-sur-Verdon voor de overnachting.
Het wordt een gok of we morgen de Sentier Martel kunnen lopen, de lange wandeling door een van de Gorges, want de weersvooruitzichten zijn niet erg stabiel. Voor de pittige tocht van ruim zes uur, door afgelegen berggebied, willen we wel graag goede en droge omstandigheden. Langs de afgronden op natte en gladde ondergrond valt buiten het Birdybear veiligheidsprotocol en zou dus een NoGo scenario zijn.
Mochten we de wandeling kunnen ondernemen dan moeten we vrijdagochtend vroeg met de Birdymobiel naar Point Sublime, zo ongeveer het eindpunt van de lange voettocht. Vanaf Point Sublime gaat de bus naar het startpunt op ruim een half uur rijden.
Vrijdagochtend is Birdybear dus vroeg uit de veren. Door het dakluik zien we vooral donkere en dreigende luchten. Ook Meteo France is niet bijster positief. Reeds vanaf 11 uur in de ochtend een regenkans van 50-70%. Helaas een NoGo. Toch rijden we richting eindpunt en besluiten een half uurtje tegen de route in af te dalen. We worden beloond met mooie views en wandelen met de headlights op “On” door de donkere en natte tunnels. Zo hebben we toch nog een beetje het Sentier Martel gevoel, beslist genoeg om hier ooit nog eens terug te komen.
De weekend forecast voor de kust is beter dan die voor het binnenland zodat Birdybear het besluit neemt om terug naar de kust te reizen. Bij La Ciotat zien we opnieuw de zee en nemen dan de route over de hoogvlakte naar Cassis. Heel toepasselijk genaamd “Route de Cretes”. Ook hier steil, smal, bochtig en met spectaculaire views. De laatste afdaling naar Cassis bedraagt volgens de waarschuwing 30%. De Birdymobiel hangt volop in de remmen en veilig bereiken we de finish.
Onze campground is op loopafstand van het centrum van Cassis en om de hoek hebben we een busstop richting Marseille. Dat is voor morgen! Volgens de voorspelling komt er na de vele regen van deze namiddag morgen een dag met volop zonneschijn. Met een beetje geluk morgen “in de shorts’’ en met de bus. Of dat ook werkelijkheid zal worden lees je later in dit blog. Groeten vanuit Cassis, wellicht tot morgen.