BirdybearOnTour

Bijna tachtig is niet de snelheid van de ferry van Melbu naar Fiskebol. Voor die ferry staat Birdybear om zeven uur als eerste in de rij. Afvaart om tien voor acht zodat we al om half negen op de Lofoten arriveren. Wonderschoon, dus onze route naar Svolvaer op Austvagoya is afwisselend rijden-fotostop-rijden-fotostop etc.

Eenmaal in Svolvaer spoeden we ons naar de tourist office en boeken de Lofoten Rib Tour van half elf. Het weer is vandaag immers te mooi om die te laten lopen. Volop zon, stijgende temperaturen en weinig wind. Snel terug naar de camper en omkleden voor op het water.

Klokslag tien lopen we volgens afspraak het kantoor van de Rib safari binnen. Niet veel later hebben we ons in de survival suits gehesen, hangt er een lifevest om ons nek, zijn we uitgerust met skibrillen en dikke waterdichte handschoenen. En na de veiligheidsinstructies mogen we aan boord van de Rigid Inflatable Boat (RIB). In de haven geldt nog de snelheidsbeperking van 4 knopen maar eenmaal in de fjord begint onze laagvliegexpeditie op het water. Met bijna 80 kilometer per uur stuiven we door het fjord waarbij we onderweg diverse keren stil houden om het gevogelte te fotograferen.

Uiteindelijk is het ons te doen om de zeearenden van de Trolljord. Dat die zich vandaag met het ultiem mooie weer nauwelijks laten zien is spijtig maar maakt onze RIB safari er niet minder om. Met zoveel power over het water is echt indrukwekkend zeker op het moment dat we de reguliere scheepvaart passeren en binnen een vloek en een zucht al niet meer achter ons zien. Onze twee uren vliegen letterlijk om. Eenmaal terug in de haven knorren de magen zodat we vlot terugkeren naar de parking.

In de middag struinen we nog wat door Svolvaer en het vissersdorpje Svinoya voordat we verder en-route gaan. Via Kabelvag met de kerk van Vagan rijden we, genietend van al het schoon om ons heen, door naar Gimsoya. Eenmaal voorbij de Gimsoystraumen verlaten we de E10 voor de laatste kilometers over de kleine hobbelige binnenweg. Met een strakblauwe hemel boven ons, gestoken in shirts met korte mouwen, arriveren we bij Gimsoysand. Vrijwel op de beach parkeren we de Birdymobiel. Wellicht blijft de hemel schoon en zien we de zon vannacht dalen tot net boven zeeniveau. We hebben hier aan de beach een vrijwel onbelemmerd zich dus wie weet krijgt de ‘kan niet meer stuk dag’ ook nog de gedroomde finale.

Mocht het weer stabiel blijven dan ligt op slechts vijf minuten rijden van hier de fameuze Lofoten Links. De beroemde en uitdagende 18 holes aan zee waar ook de wind een geduchte tegenstander is. En waar je in deze tijd van het jaar vier-en-twintig uur rond de klok golf kunt spelen. Ja, die staat natuurlijk op Birdy’s bucket list. So let’s hope for the best.

Voel je vrij om te delen!