De laatste stop voor de nacht is Molde, nadat we kort ervoor een zuidgaand Hurtigruten zusterschip hebben ontmoet. Het regent licht als de nieuwe vracht aan boord wordt gebracht. Birdybear wacht het vertrek niet af en zoekt de hut op, moe maar voldaan. Vannacht, na Molde, vaart de MS Spitsbergen richting open zee en verlaten we mogelijk de rustige kustwateren.
Onderweg ontwaakt Birdybear op een stevig stuiterend schip. Onze hut ligt ergens rechts voorin het schip en daar is de zware zeegang goed merkbaar. Terwijl de stabilisatoren van het schip volop aan de bak zijn kunnen we ons voorstellen dat het boven op de brug nu even alle hens aan dek is. Gelukkig slaapt Birdybear opnieuw in en bij het ontwaken ligt onze MS Spitsbegen weer stabiel op de vaarweg richting Trondheim. Van de havenstop in Kristansund hebben we vannacht weinig tot niets gemerkt.
Tijdens het ontbijt spoelt er van het ene op andere moment een massa water over de scheepsruiten. In verschillende sessies zien we hoe de ingebouwde wasstraat voor scheepsruiten bijdraagt aan onze schone panorama’s. Zo zorgt Hurtigruten dat het ons als gasten aan niets ontbreekt en we vanaf het ontbijt weer met een heldere blik het Noorse landschap kunnen aanschouwen.
Uiteraard zoekt Birdybear na het ontbijt weer een plekje in de Explorer lounge, zien we hoe het buiten lichter wordt en de grote ferry’s ons pad haaks kruisen. Nog vijf kwartier richting Trondheim waar er tijd genoeg is om de benen lekker te strekken.
Bijna 12.000 stappen door Trondheim, een kleine tien kilometer. Rondje stad, Nidarosdomen, Gamle Bybro, de winkelstraten en een uitverkoopje in de sportshop. Bij terugkomst aan boord net, voor vertrek om kwart over een, de lunch en boven op dek de toelichting door het expeditie team over Munkholmen, het eiland net voor de haven. We varen weer zeewaarts in stralend zonnig weer. Volgende stap Rorvik, best een eindje verderop, circa kwart over tien vanavond.
Opnieuw een druk middagprogramma: om 14:00 uur een uur lang les over de geologie van de Noorse kusten. Leerzaam en hierdoor kijkt Birdybear weer anders naar de fjorden, de bergketens, de rotsen en onze waterwegen. Leuk dat het expeditie team van de Hurtigruten een aantal van deze lezingen houdt.
Na de lezing weer aan dek want we naderen de hoogste vuurtoren van Noorwegen. Kjeungskjaer lighthouse is een opvallend gebouw, in zee geplaatst. Met het fraaie weer heeft Birdybear een schitterend zicht op het bouwwerk dat we op korte afstand passeren.
Aansluitend de presentatie over de komende excursies en de fotofilm over de dag van gisteren, de dagelijkse terugblik aan boord. Binnen en buiten wisselt Birdybear voortdurend af want ondertussen nadert Stoksund Strait, de nauwste doorvaart (slechts 42 meter) van deze reis, waarbij we vanaf het schip de beide rotswanden naast ons bijna kunnen aanraken. Gelukkig is het weer goed want bij mindere omstandigheden is de doorvaart hier een NoGo area.
Voordat we open zee opnieuw naderen nuttigen we ook vanavond weer een uitmuntend diner. Overheerlijke verse zalm, vanochtend nog aan boord gebracht en nu reeds soldaat gemaak. Na het diner weer de gebruikelijke admin tijd. Foto’s veilig stellen, blogtekst op papier en wat beeldmateriaal voor BirdybearOnTour verzamelen en uploaden.
Vanavond nog een korte laad- en losstop in Rorvik en dan snel te kooi. Morgen wacht een vroege start omdat de MS Spitsbergen de poolcirkel nadert. Voor Birdybear passage nr. drie dit jaar in Noorwegen. Daarover meer als het eenmaal vrijdag is. Tot morgen!
Wat een prachtige foto’s en wat een mooie reisverslagen net of ik mee ben op reis. Ik ben jaloers op jullie. Op naar vrijdag nog een hele fijne vakantie heerlijk.