Als Birdybear ontwaakt van de eerste nacht in de kooi van hut 414 deint de MS Spitsbergen op de golfen. En die deining neemt verder toe omdat we buitengaats zijn op de scheidslijn van Noordzee en Noorse zee. Tijdens het ontbijt horen we over de speakers dat open zee achter ons ligt en we rustiger vaarwater naderen.
Voor de boeg zien we het ochtendlicht tussen en op de bergen van het fjord schijnen. Yes, dit is het gevoel waarom we aangemonsterd zijn. Onze MS Spitsbergen vaart met een snelheid van 27,5 kilometer per uur over het nu vlakke water naar de haven van Torvik, onze vierde haven. Floro en Maloy hebben we vannacht gemist. Door de ruiten van de Explorer Lounge doemt de brug op welke we passeren op weg naar de tien minuten stop bij de Torvik Terminal. Drie kwartier later dan genoemd in ons vaarschema.
Volg je de Birybear posts en ben je tussendoor benieuwd waar we varen? Ga dan naar het tabblad ‘Birdybear is hier’. Zolang er wifi aan boord beschikbaar is wisselt onze Garmin GPSMAP 66i doorlopend-live onze posities uit!
Via een extra korte stop in Alesund, daar haalt onze kapitein weer wat tijd in, varen we naar Urke, in de machtige Hjorundfjord. Hier gaat de MS Spitsbergen voor anker en gaan we met een tender aan land. Tijd om de benen te strekken in Urke, met uitzicht op het fjord, de bergen waar een week geleden de eerste sneeuw viel, en onze MS Spitsbergen. Als we opnieuw aan boord gaan van de tender begint het licht te regenen, prima planning vooralsnog. De crew oefent ondertussen met het neerlaten en varen van een van de aan boord aanwezige overdekte reddingsloepen. Wel zo’n veilige gedachte dat ze daarmee overweg kunnen.
Terug aan boord smaakt het taxfree meegebrachte biertje prima. Net ff beter dan die aan boord vanaf een tientje per stuk. Niet alles is mooi in Noorwegen… Het vormt een mooi bruggetje naar de bijeenkomst om kwart voor vier: Norway’s coastal kitchen, a taste of cured mealfrom “Hellesylt”, op dek acht. Een smakelijk vooruitzicht.
Straks varen we opnieuw naar Alesund, voor een iets langer verblijf. Of we aan land kunnen en gaan hangt af van de voortgang van het drie-gangen diner om half zeven. En gezien de kwaliteit van de maaltijden voelt het niet als een straf mochten we de kade’s van Alusund missen.
Het wordt een turbo tourtje door Alesund. Birdybear heeft een half uur aan de wal en in die beknopte tijd krijgen we een kleine indruk wat het fraaie Alesund te bieden heeft. Volop Jugendstill panden domineren het centrum waar het inmiddels al begint te schemeren. Om bijna half zeven zijn we terug aan boord waar we de wat vochtige regenjassen aan de kapstok te drogen hangen.
Time voor dinner. En dat blijkt beslist kwalitatief. Aansluitend vinden we een prima stek in de gezellige bar in de boeg van de MS Spitsbergen. We pluggen een hoop kabels in de 220V aansluitingen en starten de administratie van deze enerverende dag. Varen langs de Noorse kust? Hard werken! Slaap lekker voor straks, tot morgen, vanuit Trondheim.