We starten vandaag weer met een regenboog optima forma. Twee zijden duidelijk zichtbaar tot op de bodem en de linker komt vlak naast de Birdymobiel aan de grond. Toch maar niet gezocht naar die pot met goud…
Aansluitend change of shoes, backpacks gevuld, onze nieuwe hikingpoles paraat en de regenjas toch maar aan. We gaan op pad voor de tocht naar de Lovundfjellet.
Eenmaal buiten het dorp dient het wandelpad zich al snel aan. Nou ja, een wandelpad is het niet echt want al aan het begin heeft de vochtige en modderige bodem soms meer weg van een survival pad. De hikingpoles zijn een goede toevoeging aan de Birdybear wandeluitrusting maar kunnen niet voorkomen dat Birdybear op z’n tijd een schuivertje maakt. Gelukkig wandelen we hier (nog) niet naast de afgrond.
Het survivalpad is soms goed te doen maar kent ook uiterst uitdagende klim en daalpartijen. Na ons eerste tussenpunt staat er een flinke afdeling op het programma. Een aantal keren maken we de afweging of verder afdalen, voordat we opnieuw fors omhoog moeten, verantwoord lijkt. We zoeken een alternatief voor het onbegaanbare pad en dalen af.
Dan bereiken we een verzameling rotsblokken die de route versperren. Er tussendoor en er overheen lijkt de gangbare route. Maar nu de regenjacks al een aantal keren uitkomst hebben geboden is het gesteente ook flink vochtig. Hier een misstap maken en een enkeltje of beentje breken is ongewenst en dus volgt Birdybear de gouden regel: better safe than sorry…
We keren om. Geen top voor Birdybear. Wel een stop voor gave beelden met de Birdydrone. Tot 1 augustus is de Lovundfjellet natuurgebied ter bescherming van de papegaaiduikers. Maar nu deze (uit)gevlogen zijn is het verantwoord om de Birdydrone het luchtruim te laten kiezen. Dit zijn de Birdytube beelden. Uiteraard maakt Birdybear ook de nodige HotShots van het gave panorama voor de BirdybearOnTour Hot Shots albums.
Enigszins teleurgesteld dat een glad pad ons opbreekt en daardoor de top voor ons niet bereikbaar was kiezen we secuur onze route terug naar het dorp. Waar in de namiddag de ferry arriveert voor onze terugvaart naar Stokkvagen. Vandaag hebben we de rechtstreekse vaart van half vier en bereiken we in anderhalf uur de vast wal.
Nabij Flostrand passeren we ineens een comfortabele stek voor de overnachting. En daarom keert Birdybear de Birdymobiel een kleine kilometer verder. In een halfronde cirkel zijn er zeven insteekhavens voor campers gecreëerd, allen met eigen grasveld, betonnen picknickset en de buren op grotere afstand dan op een gemiddelde 5* camping. Toilet achter de bomen maar kosteloos en uiterst verzorgd. Onze volgende ferry ligt op een goed uur afstand en gaat morgen om rond half tien. Voor dag en dauw hoeft Birdybear niet uit de veren.
De aan boord aanwezige Noorse kip ruikt na openen niet super fris en daarom opnieuw: better safe than sorry. De hele dag op een chemisch campertoilet is niet ‘je van het’ en hoewel net geleegd wagen we het er niet op. Uiteindelijk smaken de glutenvrije tortillas ook zonder Noorse kip meer dan voortreffelijk.
Eind goed al goed. Toch nog een minpuntje: de mobiele verbinding is hier niet optimaal. Zeker geen verbinding om een video in het blog te kunnen plaatsen en daarom stelt Birdybear de verzending van deze post, van donderdag de 27e augustus, uit tot een beter moment.
See you later, ergens tijdens ons Noorse avontuur.