Vandaag laat Birdybear Noorwegen achter zich. Gelukkig niet voor lang want in oktober keren we er terug. Aan boord van de Colorline Superspeed2 is er tijd voor een van de laatste posts van dit BirdybearOnTour avontuur. Ondanks de drukte, met een overvol haventerrein voor vertrek, verlaten we exact op tijd de kade van Larvik.
Onze laatste 200 kilometers op Noorse bodem stonden gelukkig niet in het teken van z.s.m. terug naar Larvik. Het mooie schema voor de terugvaart, met vertrek om half zes op de zaterdagmiddag, maakt dat we maximaal lang in het Hoge Noorden konden vertoeven.
Zoals de beer gewend is starten we ook deze ochtend de diesel weer bijtijds in de ochtend. Dat geeft ons ruimte om op weg naar Larvik nog vier leuke plaatsen aan de Noorse zuidkust te bezoeken. Achtereenvolgens zijn dat Grimstad, Arendal, Tvedestrand en Risor. Zonder dat we het in de gaten hebben naderen we meer en meer Larvik. Zeker als we net voor Larvik, met wederom een reeks nieuwe tunnels, in stijl afscheid nemen van de Noorse wegennet.
Ruim op tijd passeren we de check-in van de Colorline. Kentekenregistratie maart dat we door de medewerker van dienst aangesproken worden met onze voornamen uitgesproken met een chinees accent. En zonder verdere formaliteiten sluiten we aan in rij tien. In de wachtrij is er voldoende tijd voor de warme maaltijd. Goed voor de inwendige mens en de wachttijd verstrijkt extra snel.
Vijf voor vijf krijgt rij tien als een van de eersten toegang tot het enorme cardeck van de Superspeed2. De Birdymobiel wordt als enige linksom gestuurd in de buik van de ferry en vult zo een vrijwel onbereikbaar gaatje op ergens voor in de rij. Met een beetje geluk ontschepen we vanavond om kwart over negen, in het Deense Hirthals, opnieuw ergens vooraan in de rij. Dat helpt om de grote colonne campers achter ons te laten richting de beoogde parking voor de overnachting.
Voordat het zover is nog een kleine vier uurtjes rollen, stampen en schudden door de wat forse zeegang. Tegen het einde van het schrijven van deze post zijn we waarschijnlijk zover buitengaats dat Birdybear de Noorse territoriale wateren heeft verlaten. Met recht: leaving Norway…
Prachtige verhalen, prachtige foto’s.
Ik wens jullie een goede terugreis.
Het enige wat ik een beetje mis, of gewoon niet goed gekeken, is een kaart waarop jullie te volgen zijn.
Tot in september (hoop ik)!
Groetjes, Miep