BirdybearOnTour

Birdybear is na een lange en wat ongemakkelijke autorit weer terug in de golfvallei. Kort samengevat: via o.a. Utrecht, Breda, Antwerpen, Amiens, Rouen, Le Mans, Poitiers, Bordeaux, Bayonne, San Sebastian, Pamplona, Zaragoza, Teruel, Sagunto, Valencia, Villena, Petrer naar Font del Llop. Onderweg: files, veel files, regen, heel veel regen, storm, natte sneeuw, sneeuw, een wit landschap, zonnetje en/of combinaties daarvan. En dat vooral vanwege boeren op de weg in noordoostelijk Spanje. Soms zit het mee, soms iets minder.

Terug in de golfvallei is het uitzicht iets anders: de laatste bouwkraan voor onze snufferd is weg. Voor hoelang? Onbekend, er is nog wat bouw te gaan! Maar het is voor dit moment een beter perspectief. Zo kunnen we alvast wennen aan de toekomstige views :), zeker niet verkeerd. En hoe fijn is de welkome uitnodiging door vriend Wim op de dag van aankomst. Een aangeklede borrel gevolgd door een copieus en smakelijk maal. We zijn de koning te rijk. Wat een ontvangst. Moe, goed gevuld en zeer voldaan verdwijnen we laat op de avond onder de wol.

De volgende dag naar het belasting kantoor, tja dat hoort er ook bij, er lag immers een envelopje in de nieuwe brievenbus. En aansluitend naar het gemeentehuis om alvast een afspraak te plannen voor onze toekomstige inschrijving als nieuwe ingezetenen. Beetje handen en voetenwerk maar met inspanningen van beide zijden komen we er prima uit. Ook bezoeken we de taalschool waar we vanaf oktober in het nieuwe studiejaar kunnen instromen. Terwijl we ons ongepland en onaangekondigd melden treffen we aldaar Jeffrey, beter bekend als de eigenaar van de camperplaats op de berg, tijdens zijn Spaanse les. Te toevallig maar wel bijzonder verrassend, zeker als we melden dat wij ons vervroegd permanent gaan settelen.

We besluiten de dag in goed gezelschap van onze Belgische buren. Wel eerder al ontmoet maar nog niet uitgebreid gesproken. Dat maken we deze avond meer dan goed. Vast en zeker dat dit regelmatig een vervolg gaat krijgen. Beter een goede buur dan… is opnieuw van toepassing

De dag daarna is het vol aan de bak voor de 4 tot 5 mannen die onze nieuwe buiten zonwering komen installeren. Twee grote, zware, lange units worden handmatig naar niveau 1 en niveau 1,5 gehesen en gemonteerd. Prima ploeg, met na een lange dag werken een gaaf resultaat. Laat de zon maar komen! Birdybear is er klaar voor!

En als Birdybear het uitzicht even zat is, de wind en/of zon niet op het balkon wil of de privacy wil verhogen dan kan het grote verticale scherm zorgen voor een fraaie en praktische afscherming. Samen met het zonnescherm boven het balkon geeft dat een soort van extra ruimte aan de woonkamer. Schuifpuien open en genieten. Wat wil een beer nog meer?

Dit keer ook tijd voor de nieuwe decoratie langs de wand van de trap naar het solarium, hier de term voor ons dakterras. Vijf boeiende ‘wildlife’ uitvergrotingen maakten de afgelopen rit deel uit van de overvloedige bagage. De lijsten waren eerder al getransporteerd en stonden nog werkeloos op de vloer. Ingelijst en wel is de beer nu vergezeld van giraffe, nijlpaard, leeuw, olifant en luipaard. Van huis naar thuis: het lukt steeds beter. En na afloop schenken de buren vandaag de borrel in. Never a dull moment in de Residencial Annapurna I.

Nog een paar dagen voordat we vermoedelijk onze Spaanse mobiele nummers kunnen activeren, zodat we ook dat ‘To do vinkje’ kunnen plaatsen. We vorderen gestaag, hoe fijn is dat. En met een regenachtige weekend dag in het vooruitzicht maakt Birdybear plannen om eindelijk de werkbank in de berging te voltooien. Zoeken naar gereedschap is niet altijd fun, dat kan beter. Als het maar lang genoeg regent, relatief zeldzaam hier, komt die klus vast een keertje af. Vooropgesteld dat we het juiste gereedschap kunnen vinden. En daar is het nu juist om te doen:)!

Oei, Birdybear is hier al weer halverwege. De tijd vliegt. De afteltimer zegt nog 128 dagen te gaan voordat we ons vaderland verlaten en uitzwaaien. Niet al te veel tijd besteden aan de BirdybearOnTour updates: zo af en toe moet de beer ook even gestrekt met de luikjes dicht. En dagelijks tijd maken voor de online Spaanse les is ook niet geheel onbelangrijk.

Het grote genieten? Eerlijk is eerlijk: dat doen we nog te weinig, hoewel alles wat we momenteel ondernemen ook veel plezier brengt en bijdraagt dat we hier straks maximaal goed, comfortabel en ongetwijfeld met heel veel voldoening kunnen gaan settelen. Wat we nu kunnen doen draagt straks bij aan een vliegende start. We liggen op koers. Wow, te gek!

Op de zaterdag inderdaad bewolking, gevolgd door behoorlijk wat regenval. En zoals gepland verblijft Birdybear vandaag in de kelder waar de berging wordt aangepakt. Het resultaat mag er zijn na een aantal uurtjes zwoegen. En dat is maar goed ook. Onze volgende trip staat immers ook al in de agenda. Dan reist Birdybear met een tandemasser aan de trekhaak. En komen de E-bikes, het lange tv-meubel, de grote verlichte plantenpotten, de gedemonteerde trekhaak en het bike-rack van onze Birdymobiel mee in de aanhanger. En alles wat we op dat moment in Sneek kunnen missen laden we uiteraard ook in voor vervoer richting Spanje. Als het allemaal lukt en past moet dat de laatste grote ‘versleep partij’ worden voordat we hier definitief neerstrijken.

De komende dagen proberen we de ICT nog wat verder op orde te krijgen, installeren we de nieuwe printer en komt de technicus om te zien of het WIFI signaal, met name buiten, nog een boost kan krijgen. Daarnaast nog wat gesprekken met leveranciers namens de Vereniging Van Eigenaren en een bespreking hoe golfbaan en projectorganisatie het toezicht, beveiliging en nog wat randzaken verder kunnen verbeteren. Tussendoor nog een beurtje voor de Spaanse Dacia. Nee, aan vervelen doet Birdybear niet. Tijd en prioriteit voeren een continue strijd, maar zoals al genoemd: redelijk op schema voor zover we kunnen inschatten. Voor we het weten gaan we weer kilometers vreten, noordwaarts dit keer. Richting agenda’s thuis: het andere thuis welteverstaan! Agenda’s welke ook aandacht vragen.

Gelukkig is het nog geen tijd om te vertrekken. Er zijn nog wat dagen te gaan voor een klusje her en der. En tussendoor, heel af en toe, even kort de golfclubs in de handen. Niet voor een ronde over de baan, maar gewoon even op de range en oefengreen. Veel te lang geleden, en dat voelen we. Maar in de wetenschap dat de afteltimer tikt voelt het prima dat we dat in de nabije toekomst ruimschoots goed kunnen maken. Opnieuw een mooi vooruitzicht.

Aan het einde van de dag buren van de overzijde over de vloer. Vandaag delen we onze ervaringen over de leverancier(s) van de zonweringen, zo dragen we bij aan elkaars netwerken en bouwen we ondertussen rustig door aan de locale/sociale context. Bovendien zorgt het ervoor dat we samen scherp en kritisch blijven als het gaat over toekomstige ontwikkelingen in onze directe nabijheid. En het levert weer informatie en zienswijzen op voor het onderhoud later deze week met de verantwoordelijken van de golfbaan en/of de projectorganisatie. Langzaam maar zeker groeit de community. En met meer zielen kunnen we, mits goed georganiseerd en gecoördineerd, uiteraard succesvoller opereren. Of de projectontwikkelaar dat ook zal waarderen? Dat valt te betwijfelen. Niet ons probleem, we komen er vroeg of laat vast samen wel uit. Geven en nemen dat is waar het om draait hoewel dat nog niet altijd lijkt te landen in de Spaanse koppies. Kwestie van tijd, schouders eronder, vol houden en gezond eigenwijs. Voorlopig komen we steeds verder en bereiken we steeds meer. Zolang je de stip op de horizon maar helder hebt en bereid bent om tijd te investeren en uithoudingsvermogen aan de dag te leggen. So far, so good! ‘Handboek Spanje’ beginnen we steeds beter te begrijpen en ondertussen kunnen we er fors aan meeschrijven. Het was al bekend: ‘Spaans vastgoed’ doe je niet zomaar… Maar laat je niet ontmoedigen: wat ons betreft is het gedoe er omheen het meer dan waard. Bij Birdybear slaat de balans overwegend positief door. En natuurlijk zegt en leert het ook weer iets over onszelf: we zijn een sterk team met veel veerkracht, boordevol energie en weten wat we willen. Waar voor ons geld? Jazeker!

De nieuwe werkweek is gestart en dus zijn de bouwvakkers weer actief in de nabijheid. Gedaan met de rust. Eerst de nieuw printer nog even installeren en dan naar de overzijde van de vallei waar nog geen bouwactiviteiten zijn. Opnieuw de golfclubs in de berenklauwen. Birdybear swingt al weer met iets meer souplesse de kleine balletjes door het luchtruim van de driving range. En forse rugwind helpt natuurlijk ook om wat extra meters te overbruggen. Goed voor het zelfvertrouwen :)! Ook het putten gaat trefzekerder en dat biedt perspectief. We komen er opnieuw achter dat we deze sport al veel te lang, veel te weinig hebben beoefend. Jammer, want het blijft een gaaf tijdverdrijf, een heerlijk spelletje en bovenal een mooie uitdaging met allereerst jezelf. We troosten ons met de gedachte ‘nog even geduld’, ‘over niet al te lang woont Birdybear hier permanent’.

Als je dagelijks genoeg te doen hebt vliegt de tijd. Zo ook deze week. Na een intensief gesprek, on site, met een mogelijk leverancier en installateur van waterontharders heeft Birdybear weer een hoop extra kennis in de rugzak. We bekijken de mogelijkheden voor een gemeenschappelijk oplossing voor 20 eigenaren. Niet ieder individueel maar twee centrale units voor ons gehele complex. Met als voordeel: centrale inkoop en aansturing, één contract, minder onderhoud, geen ruimtebeslag in de compacte appartementen, eventuele storingen kunnen ook opgelost worden als (tijdelijke) bewoners niet in Spanje aanwezig zijn. Maar zoals altijd: er zijn nog wat uitdagingen te gaan voordat we een ‘go’ kunnen formuleren. Boeiend project. Met nog wat andere activiteiten in de agenda nadert al weer het volgende avondmaal. Rond half acht vertelt het schemer dat Birdybear opnieuw een dag heeft afgetikt. Veel te snel maar wel de realiteit. Online Spaans oefenen? Een dagelijkse routine en deze dinsdag is daarop geen uitzondering. Tot slot: het vervolg van deze update op het digitale papier gezet. Op naar een nieuwe dag met weer twintig graden? Daarvoor komt Birdybear dan graag uit bed. See you tomorrow!

Als Birdybear straks in Juli de Birdymobiel meebrengt en importeert heeft die wel ergens een plekje nodig tegen de Spaanse zon en de oranje regen. Daarom op deze woensdag, op de vroege ochtend, een afspraak bij de stalling nabij Elche en Crevilente. Een overdekte stalling, gerund door een (nederlandse) landgenoot en plaats beschikbaar. Bezoekje waard, kennismaken en zien of we denken dat onze Birdymobiel zich daar thuis zal voelen. We hebben ook nog een andere optie dichter in de buurt maar daar zijn de overkapte plekken momenteel vol. Niet de meest gewenste situatie.

Nu de temperaturen weer stijgen, de forecast voor a.s. vrijdag: 27 graden, staan schuifpui en vensters vaker open. En dus: meer stof dan gebruikelijk over de vloer. De lucht is droger, het waait regelmatig stevig en uiteindelijk ‘wonen’ we momenteel in een bouwproject. Gelukkig, “elk nadeel heb z’n voordeel”, woont Birdybear compact dus een rondje huishouden is zo gepiept. Zo ook vandaag. Alles weer fris, laat het bezoek vanavond maar komen! Even socializen met Belgische vrienden. Vandaag ‘nederlandstalig’ wel zo relaxed met alle nationaliteiten om ons heen. Zo gedurende de week gaat het van Nederland naar Spaans, soms naar het Duits, dan weer gedeeltelijk naar het Frans en vaak in het Engels. Lastig als je dagelijks ook pogingen doet iets van de Spaanse woordenschat, zinsbouw en grammatica onder de knie te krijgen. Maar ach, al doende leert de beer en over enkele maanden gaan we immers naar de wekelijkse Spaanse taalles.

Sinds deze donderdag is Birdybear weer een tikkie Spaanser. Zonder een Spaans mobiel nummer ben je in dit land zo ongeveer een niemand. Met veel bedrijven en instanties is het lastig en soms zelf onmogelijk om zaken te doen als je niet over een Spaans mobiel nummer beschikt. En nu Birdy’s toekomstige emigratie nadert hebben we dan ook maar de stap gezet om een Spaans mobiel nummer aan onze Iphones toe te voegen. Gelukkig kunnen die toestellen twee nummers aan: de eerste op de fysieke SIM kaart en de tweede via de E-SIM. Vorige week aangevraagd, deze week ontvangen en geïnstalleerd. Zo heeft Birdybear, weliswaar tijdelijk steeds meer ‘Double-ups’: ziektekostenverzekering, automobiel, internet, mobiel abonnement, woonverzekering, twee belastingdiensten etc. etc. Ja, we zeiden het al eerder, goed emigreren doe je niet zomaar even…

Namens de Vereniging van Eigenaren neemt Birdybear, samen met de VVE van de overburen deel aan een veiligheidsmeeting op de donderdag namiddag. We spreken intensief met de brandmanager van Font del Llop, nee het gaat niet over vuur. Dit is de man die hier de touwtjes in handen heeft, over liever gezegd zou moeten hebben. We uiten onze zorgen over voldoende toezicht, het ontbreken van camera registraties, de openbare verlichting, defecte en/of afwezige hekwerken en struikel objecten op de trottoirs. En spreken over de toekomstige ontwikkeling van het bouwplan, de community ’s en alles wat daar aan vast hangt. Samen dragen we suggesties aan ter verbetering van de huidige situatie. Die is zeker niet slecht maar het kan beslist optimaler. De brandmanager laat weten dat hij over een maand met de verantwoordelijken van de gemeente spreekt over hun rol in het openbare gebied binnen de golfvallei. In Spanje staat ‘een maand’ gelijk aan ‘ergens gedurende de komende maanden’ zolang feestdagen en vakanties geen roet in het eten gooien. Wij beloven plechtig en indringend dat dit geen verblijvend gesprek is en we daadkracht verwachten. En dat we zo nodig het vuur aan de schenen, zijn schenen, verder zullen opstoken. Het is voor de beste man te hopen dat zijn titel toekomstig niet wijzigt tot ‘in-de- brandmanager’. Na de meeting uiteraard een gezellig samenzijn, zonder de brandmanager, waarbij we verder bouwen aan een netwerk met vrienden, goede bekenden, buren, buurt- en wijkgenoten.

En dan is het alweer vrijdag. Alvast wat inpakwerk, nog even de golfclubs in de handen, de Spaanse Dacia naar de stalling bij de airport en genieten van de overvloedige zon. De temperaturen stijgen en dat heeft gelukkig niets van doen met de bij tijd en wijle wat ongeloofwaardige brandmanager van gisterenmiddag. Birdybear bereid zich weer voor op twee dagen kilometer vreten. Terug naar ons andere huis waar zakelijk en privé ook nog het nodige werk op ons wacht. Dit keer een klein interval voordat we opnieuw afreizen. De komende vier weken vliegen vast en zeker voorbij. En dan wacht een ritje met de tandemasser aan de trekhaak. Onze laatste kans om grote zaken richting de golfvallei te transporteren. Opnieuw passen en meten, gelukkig zijn we inmiddels deskundige ‘verhuizers’. Maar voordat het zover is nog een kleine 2.200 kilometer huiswaarts. Vroeg op pad, broodjes mee voor onderweg, overnachten voorbij Lyon en dan op zondag de finale richting Sneek.

Tot zover de lange, lange update vanuit de golfvallei. De afteltimer gaat richting 120 dagen. Er is vast nog veel te melden voordat we hier definitief settelen. Voor Birdybear straks een memorabel moment dat nu snel dichterbij lijkt te komen. Uiteraard blijft Birdybear schrijven, voor de trouwe volgers verschijnen de updates vanzelf in de mailbox. Tot snel, groet van Birdybear.

Voel je vrij om te delen!