Vandaag staan de Vic. Falls op het programma. Voor ons een dagexcursie want met eigen vervoer is de grensovergang hier overdreven duur en gecompliceerd. Onze chauffeur is keurig op tijd en zal vervoeren tot aan de grens waar we Botswana verlaten. Aldaar is er een begeleider vanuit de touroperator die ons straks door niemandsland zal leiden. Maar eerst fors in de rij, formuliertjes invullen en netjes geregistreerd Botswana verlaten. Een tijdrovende hobby. Vervolgens onder reisbegeleiding door niemandsland en opnieuw langdurig wachten en betalen voor een Zimbabwaans visum. Eenmaal goedgekeurd en afgerekend gaan we Zimbabwe binnen en stappen in bij onze volgende chauffeur. Enthousiaste gast die ons het komend uur naar de Victoria Falls zal brengen. Aldaar worden we opgevangen door de gids die ons langs de uitzichtpunten van de Falls zal loodsen. Maar niet voordat wij in de poncho zitten, de camera back-pack voorzien is van de raincover en de camera’s voorzien zijn van hun waterdichte jas. Nu, aan het einde van het regenseizoen, is de Zambezi maximaal gevuld met water en zijn alle Falls ‘in gebruik’. Door de enorme watermassa ontstaat er in de kloof waar het water diep naar beneden stort een enorme berg waterdamp welke tot in de verre omgeving en hoog boven de Fallls te zien is. Gevolg is dat het wandelpad langs alle Falls de volle laag krijgt van de 500 miljoen liter Zambezi water dat per minuut in de afgrond verdwijnt. Voor Birdybear dus gedurende de gehele wandeltijd een multi-tropische regenbui op de berenkop en dus niet alleen een natte vacht maar soken-wet.
Voor een spectaculaire ervaring moet je nu eenmaal wat over hebben, zo blijkt eens te meer. Tijdens de heerlijke lunch op de terrein van de Falls droogt onze vacht weer enigszins op en worden we door de volgende begeleider naar de lokale craft market gebracht. We maken een korte ronde en bewaren onze dollars voor een ingelast uitje. We kunnen de verleiding niet weerstaan om een rondvlucht per helikopter te boeken over en rond de Vic. Falls. Een kwartier lang genieten van een spectaculair perspectief. Weer zo’n moment voor fore-ever on your mind.
De weg retour naar Botswana is van hetzelfde laken een pak. Opstellen in de rij, formuliertjes invullen en wachten tot je verder mag. Eenmaal terug is er het goede nieuws dat vervangend vervoer onderweg is naar de lodge. In het schemer pakken we alles over en in het pik donker zetten we ons camp op. Einde van een enerverende dag.
Na een goede nachtrust organiseren we de camper opnieuw. Ander type, andere indeling, dus alles wat ondertussen z’n vaste stek had moet een nieuwe weg vinden. We laten snel weten dat we het vorige matras graag terug willen want het huidige exemplaar is niet al te veel soeps.
Helaas is het interieur schandalig smerig afgeleverd door de verhuurder dus zit er weinig anders op om ook nog even een snelle schoonmaakactie te organiseren.
Gelukkig rest er nog voldoende tijd voor een uitgebreide tour door de omgeving waarbij Birdybear het treft om een groep van vijf leeuwen te kunnen vereeuwigen. Beslist heel veel gaver dan de uiterst brutale apen op het camp tijdens het ontbijt. Handig en bekwaam jatten ze alles wat maar beschikbaar is en zelfs een bezoek aan het openstaande interieur van de camper van de buren wordt niet geschuwd. De dag sluiten we aangenaam af met een drie uur durende sunset cruise op de Chobe River. We genieten van het uitzicht op water en land van Chobe National Park. Heel veel vogels van veler pluimage, wat buffels, een olifant op weg naar de oever, af en toe een krokodil en tot slot een grote groep relaxende nijlpaarden.
Morgen staat de eerste grotere rit voor de nieuwe Birdymobiel gepland. Vanuit Kasane naar de omgeving van Nata, aan de rand van de enorme Kalahari woestijn. Nu het blog van twee enerverende dagen weer op papier staat is het tijd voor een biertje, het kampvuur en een chat met de Nederlandse buren. Tot later, vanuit Nata of zo.