“We zijn hier op onze plaats en genieten volop. Nee, geen vakantie. Dit is gewoon ons dagelijkse leven en dat is net iets anders dan vakantie”. Dat schreef Birdybear al in de vorige post. Nu het inmiddels al weer oktober is breekt voor Birdybear het moment aan dat we ons moeten melden voor de taallessen welke worden aangeboden door onze nieuwe gemeente Monforte del Cid. Geen verplicht inburgering traject maar gewoon een aardige geste vanuit de gemeente om ons te helpen de Spaanse taal enigszins te begrijpen en onder de knie te krijgen. Afgelopen voorjaar hadden we reeds aangegeven graag gebruik te willen maken van dit initiatief. Omdat het in Spanje allemaal net een beetje anders gaat stonden we half juli opnieuw op de stoep. Het moment om het aanmeldingsformulier in te vullen. Indicatieve start: begin oktober 2024.
En vandaag, woensdag 2 oktober is het dan zover. Online hebben we al de nodige uurtjes geïnvesteerd en onze woordenschat groeit met de dag. Vanaf nu dus de volgende stap onder ‘professionele’ begeleiding samen met een klein groepje andere enthousiastelingen. Birdybear is terug in de schoolbanken, ons eerste schooljaar in Spanje heeft een aanvang genomen. Een volgende stap om hier te integreren, essentieel voor een fijne toekomst.
Terug in de schoolbanken, op een oktober woensdag waarbij de volop aanwezige zon zorgt voor een extra warme dag. De thermometer tikt om 14:45 u. in de middag met groot gemak de 37 graden Celsius aan. Ook voor hier, in deze periode van het jaar, ongewoon bovengemiddeld. Wel zo lekker want inmiddels ervaren wij als nieuwe ingezeten een temperatuur van 20 graden Celsius reeds als ‘koel’.
Gelukkig is het in het kleine leslokaal niet al te warm. Geen daglicht, dus ook geen zonlicht en dat scheelt. Vandaag 4 leerlingen: de birdybears en een duits stel welke hier een jaar geleden zijn neergestreken. Op de naburig golfbaan, Alenda, ook gelegen in deze compacte gemeente. Met leerling 5 en 6, afkomstig uit België maken we over twee weken kennis, aldus onze docente Christina. Waarom niet al volgende week? Dan hebben we ‘vakantie’, de school is gesloten vanwege ‘de nationale feestdag van de autonome regio Valencia’. 9 oktober, de dag waarop koning Jaime I, ja die, in 1238 officieel zijn intrede deed in Valencia en de stad bevrijdde van de Moorse bezetters. Waarvan acte.
Onze eerste les zit er inmiddels op en we weten nu ook welke cursusboeken we nodig hebben. Tot ontzetting van onze Duitse mede cursist helaas net een ander exemplaar als waar hij het vorig cursusjaar nog mee uit de voeten kon. Aansluitend aan het uur ‘intensieve taaltraining’ dus gelijk naar de plaatselijke papeleria gewandeld en in vloeiend Spaans :), wie maakt ons wat, de bestelling voor onze 4 cursus boeken doorgegeven. Levertijd: een kleine week, dus die ‘vakantie’ komt prima van pas. Later blijkt dat het lesmateriaal niet of nauwelijks leverbaar is. Te oud? Uitdaging voor onze docente. Anders moet de kopieermachine vast en zeker overuren maken.
Birdybear is dus weer terug in de schoolbanken en zal daar vast en zeker nog een tijdje vertoeven. Met zo af en toe een vakantie en/of feestdag onderbreking. Daar zijn ze hier nogal fan van.
We merken dat het mooie weer niet bepaald een gunstig effect heeft op onze taalontwikkeling. ‘Hoezo dat dan?’ horen we de trouwe volgens van BirdybearOnTour bijna hardop uitspreken. De verklaring is wellicht even simpel als onverwacht. Ons 100% buitenleven maakt dat de ‘nieuwe’ tv, van ondertussen een jaartje oud ons nog nooit één programma heeft getoond. Gewoon omdat we buiten geen behoefte voelen om te zien wat dat mooie en geavanceerde apparaat allemaal te bieden heeft. Met als gevolg dat we hier in huis, of liever gezegd hier thuis, minder Spaans via bijvoorbeeld radio en tv tot ons nemen dan vooraf verwacht.
Zo af en toe natuurlijk wel de kinderboekjes uit de bibliotheek van Monforte del Cid, onze dagelijkse DuoLingo lessen online en wat content van Spaanse websites nu de alwetende Google algoritmen ons steeds vaker als Spaans interpreteren. In de auto Spaanstalige radio en uiteraard het Spaans buiten de deur als we op pad zijn, onze boodschappen bij elkaar shoppen of in de horeca vertoeven. Maar al met al toch wat minder dan verwacht en gedacht. En de community om ons heen dan? Vooral communicatie in het Nederlands, Vlaams, Engels, Duits, Frans en sporadisch nog een andere exotische variant. Spaans? Heel beperkt.
Terug in de schoolbanken gaat ons beslist helpen. Vroeg of laat gaat begrijpen, verstaan en communiceren stapje voor stapje vast en zeker steeds beter. Per slot van rekening is Birdybear pas of moeten we zeggen al (?) zo’n elf weken alhier permanent neergestreken.
Time flies! Beslist een goed teken, zolang je zelf stuurt.
Direct na het weekend moeten of liever gezegd mogen we ons melden bij de vreemdelingen politie voor onze residencia, de volgende belangrijk stap in ons emigratie proces. Als dat rond is, waarschijnlijk een kwestie van relevante documenten doornemen met een al dan niet bereidwillige en behulpzame overheidsdienaar, dan mogen we hier, in dit geval ‘in Spanje’ officieel en een ‘soort van onbeperkt’ verblijven. En zal de Spaanse staat ons voor de komende 5 jaar registeren als inwoners van Spanje. Fingers crossed dat dit soepeler verloopt dan de inschrijving als inwoners van onze gemeente. Als jullie allemaal de vingers de komende maandag even meekruizen… dank alvast, een beetje rugdekking kan natuurlijk nooit kwaad.
Groet van de beer op weg naar de residencia. En binnenkort meer over het resultaat.
