Vorige week om deze tijd zette Birdybear weer poot op Nederlandse bodem. Onze vluchten verliepen zoals ongeveer gepland en dus heeft Birdybear een lange nacht op het vliegveld van Doha achter de rug. Op Schiphol wil het niet erg vlotten met de bagage maar na een uurtje wachten wandelen we geheel compleet richting de uitgang. Totaal onverwacht, hoe leuk is dat, staan Marjolein, Tjard, Yannick en Mees aan de andere kant van de deur. Een gave, onverwachte ontmoeting die we voortzetten bij de bar van het Ibis hotel onder het genot van drankjes en tosti’s. Mooi besluit van een bovengemiddeld Birdybear avontuur.
Ondertussen hebben we onze belevenissen, en zeker de onverwachte uitschieters, redelijk wat keren gedeeld met vrienden, collega’s en familie. En regelmatig krijgen we de vraag: één keer en nooit weer? Nou, zo zit Birdybear er niet in kunnen we jullie vertellen!
In de lopende correspondentie met de Avis ezels, aangaande de afhandeling van het geld dat we nog van ze tegoed hebben staat een bijzonder zinnetje. Het komt er op neer dat Birdybear Avis voorstelt om te laten zien dat ze wel professioneel kunnen acteren en dat Birdybear de lopende claim ook wel wil inruilen voor een huurvoucher voor volgend jaar. Van Capetown naar Windhoek door delen van Zuid Afrika en Namibia die nog onbekend terrein zijn. Of Avis überhaupt hapt zullen we zien. Vooralsnog bereiden we ons voor op een taaie strijd.
Birdybear kijkt terug op een wederom ongekend mooie reis. Met her en der wat uitschieters in het avontuurlijke karakter. Wellicht was een deel van de trip een van de meest ‘primitieve’ in vergelijking tot eerdere avonturen. En moesten we vaker een beroep doen op onze flexibiliteit, creativiteit en ons doorzettingsvermogen. Zo af en toe werd ons geduld aardig op de proef gesteld en weten we ondertussen duvels goed wat ‘survival’ is. Mooie en bijzondere ingrediënten, leerzaam en waardevol voor toekomstige momenten.
De leegte, het wild, de grote verscheidenheid aan landschappen, de gastvrije bevolking, leven met de dag, een bestaan zonder ‘iets’, het tempo van Afrika, wilder dan wild, uiterst ongerept, waanzinnig authentiek, bijzonder licht, fotogeniek, uitdagend, waanzinnig groot. Allemaal van toepassing op dit avontuur en dat maakt dat Birdybear hier graag nog eens zou terugkeren.
We reden zelf zo’n 6.300 kilometer over Namibisch en Botswaans grondgebied en vertoefden ook nog vele, vele kilometers in safaritrucks en andere vormen van vervoer. Veel gezien, heel veel beleefd en zeldzame ervaringen rijker.
Hoe vaak rijdt je door rivieren in plaats van ernaast over erboven, vertoef je 3 meter onder de tak met een luipaard, kijk je een olifant in de ogen als je de bush douche opent, of lopen hippo’s, hyena’s en ander wild over de scheerlijnen van je tent. Of trap je op de rem voor de real African Roadblock die gevormd wordt door een leeuwenpaar dat van geen wijken weet. Wanneer verwissel je 3 keer een wiel binnen een uur tijd en gebruik je een fietspomp om de minst slechte band op spanning te krijgen. Stond je er ooit bij stil dat je de dood in de ogen zou kijken op het moment dat 60-80 olifanten jouw sandtrack versperren en de leider besluit tot een drievoudige aanval vanwege jouw ongewenste aanwezigheid.
Thuis staat de harde schijf vol met duizenden beelden die we straks kunnen gebruiken om weer een onvergetelijk BIrdybear HotShots album samen te stellen. Beelden die we door de beperkte wifi mogelijkheden nog maar weinig hebben kunnen delen. Dat maakt BIrdybear beslist nog goed. Natuurlijk staat het meest complete beeld van een meer dan bijzonder avontuur door Namibia en Botswana op ons netvlies gebrand. Wat we ook schrijven en welke beelden we ook vastleggen, het haalt het nooit bij zelf ervaren. Mocht je denken, wow dat lijkt mij wel wat. Kijk dan of het je lukt om een dergelijke trip te ondernemen. We praten je graag bij over de verdere in’s en out’s. En stel niet uit tot morgen wat vandaag kan. Soms komen voornemens voor nieuwe avonturen bijna te laat en dat heeft Birdybear dit keer aan den lijve ondervonden. Good luck & stay tuned. Je hebt immers nog beelden van ons tegoed!