BirdybearOnTour

Na vertrek vanuit Seal Bay gaat de reis verder noordwaarts. In Campbell River vullen we onze dieseltank bij, de voorraad proviand aan en doen we een tevergeefse poging om vanaf de pier nog wat sea-life ontdekken. Net buiten Campbell River parkeren we onze truck camper in het Provincial Park en verwisselen we ons dagelijks schoeisel voor de hiking boots. En dat is geen verkeerde keuze want onze tocht naar de Elk Falls gaat over flink geaccidenteerd terrein. Drie uur lang gaan we te voet berg op en berg af en zien onderweg de Elk Falls met veel geweld in de lager gelegen canyon storten. De trail is goed onderhouden en gaat door zeer dicht begroeid gebied. Het heeft hier, zo langs de rivier, veel weg van een echt regenwoud. Gelukkig voor ons schijnt de zon volop door de enorme woudreuzen om ons heen.
Halverwege onze hike lezen we nog een waarschuwing dat er hier recent wolven zijn gezien. Leuk zo’n mededeling maar veel kunnen we er niet mee. We lopen dapper door. Nadat we de Elk Falls hebben bezocht horen we dicht in de buurt van ons pad het geratel van de snavel van de specht. Binnen mum van tijd zien we Woody Woodpecker druk aan het werk tegen de stam van de boom. De camera met teleobjectief komt snel uit de tas en we slagen erin om mooie plaatjes te schieten van de nijvere Woodpecker.

Eenmaal terug bij de parking weten we al bijna zeker dat onze spieren morgen een protest zullen laten horen over de kuitenbijter tocht van vandaag. We bekijken op de kaart wat mogelijke campgrounds en starten de diesel. Niet veel later zien we langs de doorgaande route, nabij Ripple Rock, een bord met een campground gelegen aan het water. De meer dan stoffige en vijf kilometer lange grindweg brengt ons in een heel bijzondere baai. Eerst zien we de plaatselijke marina met vlak ernaast een schitterend gelegen RV park. Reeds aan de receptie vernemen we de highlights van de laatste twee dagen. Twaalf adelaars op het strand, een orca in de wateren van de Seymour Narrows, zeerobben, zeehonden en zeeleeuwen in en rond de haven. Vanaf onze picknick tafel turen we over de baai en zien af en toe de kop van een zeerob. Met de verrekijker bestuderen we op grote afstand het nest met Pa en Ma Adelaar en hun jongen. En heel even vangen we een glimp op van een orca. Wow! En al bloggend zijn we in afwachting van de Volendam. Eind van de middag vertrokken vanuit Vancouver en tussen tien en elf vaart dat cruiseschip hier straks vlak voor onze neus langs. Onze buren volgen het schip op de Ipad en komen straks melden als het nabij is. De camera ligt hier gewapend met telelens in de aanslag, wie weet welke uitdagingen zich nog aandienen. Browns Bay Resort/Ripple Rock RV Park is een bijzonder pareltje, waar je zo zou willen wonen. Toch trekt Birdybear morgen weer verder richting Port Hardy dat nog een dikke tweehonderd kilometer verderop ligt. Daar bij Port Hardy heb je de keus: omdraaien of inschepen. En dat doen we zaterdag laat in de namiddag. En wat we de komende drie dagen nog gaan ontdekken dat blijft nog een verrassing, voor onze lezers en voor Birdybear. Ook vandaag plaatst Birdybear geen foto’s. Gewoon geen tijd omdat de blik op het water weer om aandacht schreeuwt. Straks komt de Volendam dus tijd om deze post te verzenden. Groet, mede namens Woody, en tot later.

Voel je vrij om te delen!