De very fast ferry welke Birdybear van Denemarken naar Noorwegen moet brengen arriveert een kwartiertje te laat. Voor het ont- en inschepen staat een uur en gezien het groot aantal voertuigen dat de Superspeed2 moet verlaten lijkt dat problematisch. Toch flikt de crew het om de trossen binnen 1 uur na aankomst weer los te gooien. Door de aanwezige zeegang loopt de kapitein de verloren tijd helaas niet in en arriveren we een kwartiertje na onze E.T.A. in Larvik.
In Larvik wordt er ontscheept via de brede achterzijde van de ferry en dat gaat bijzonder gesmeerd. Voordat we het weten rijdt de Birdymobiel, kort na de klok van vijf uur, over de lokale wegen noordwaarts waarbij zon en regen afwisselend strijden om de hoofdprijs.
We toeren weer zoals we dat graag willen. Zwervend over kleine wegen door een mooi groen en afwisselend landschap. Snel gaat het niet maar we hebben alle tijd. Even voor half acht vinden we een prima verhard stuk grond vlak naast de niet al te drukke doorgaande weg. En aangezien de Birdymobiel prima self-supporting kan opereren wordt dat onze eerste overnachting stek op Noorse bodem.
Hoogste tijd voor een versnapering, de route van morgen en de digitale pen. Voor zover we het nu weten toeren we de komende twee dagen via Lillehammer, de Rondane Scenic Route en het National Park Dovrefjell richting Trondheim. En dus een beetje buiten de bewoonde wereld. Hoor je niets maak je dan geen zorgen. Geen tijd, geen zin of geen wifi. See you next time!
Zo ,dat is wat anders dan een dagje Slagharen vandaag voor mij.
Dat was dus een goede start.
groetjes van no. 16
Fijne reis! Bijzondere tocht weer.