Tijdens het voorlaatste bezoek, op 10 februari 2022, zo’n vijf maanden geleden nam Birdybear de nieuwe Dacia in ontvangst. Bij die post stond ook onderstaande afbeelding met wat nu lijkt ’vooroorlogse’ brandstof prijzen. Een wereld van verschil met de situatie van deze dinsdag, de 5e juli 2022.
En als beide foto’s boven aan deze post staan dan weten we dat het ons is gelukt om vandaag ter plaatse te arriveren :). En is er dus een mooie aanleiding voor de onderstaande update!
Bij ons laatste bezoek op 17 maart jl. bleken de vorderingen op- en rondom de bouw helaas maar heel beperkt en schreef Birdybear ’voor zover Pinokkio nu althans het werkelijke verhaal afsteekt wordt het appartementen complex op 30 juni aan de gemeente opgeleverd’. Alhoewel Birdybear weet dat het opnieuw zover nog niet is hebben we onszelf maar uitgenodigd voor een ’pre-inspection visit’ ter plaatse. Volgens de laatste berichten van het front zou de oplevering aan de gemeente nu eind juli in de agenda staan en zouden de appartementen per 30 juni gereed zijn. En legt men in juli de laatste hand aan de ‘community area’ waaronder bestrating, parking, tuin en pool.
Helaas is vliegen ‘anno nu’ een grote uitdaging. Birdybear waagt vandaag de poging met een vroege ochtendvlucht waarbij we midden in de nacht op Schiphol arriveren en zonder bagage gaan proberen tijdig voorbij de security te komen. Gepland vertrek 07:15 met vlucht VY1376. Mocht dat lukken dan staat de terugvlucht om 18:15 met vluchtnummer EJU794 op onze tickets genoteerd. Al met al hebben we dan zo’n 5 uurtjes voor ons bezoekje want ook deze namiddag is ’tijdig op de airport’ het devies.
De grote vraag waarop we graag ter plaatse het antwoord gaan zien: zijn de vorderingen op- en rondom de bouw zodanig dat het aannemelijk is dat Birdybear dit najaar naar de Spaanse notaris kan en de verhuizer alhier onze goederen kan inladen voor de grote reis?
Naar de notaris gaat Birdybear dit najaar sowieso omdat ons meer dan fantastische domein in Elahuizen per eind oktober een nieuwe eigenaar krijgt. Beslist sneller dan gedacht en verwacht konden we afgelopen maand binnen 3 weken toosten op een volledig afgeronde en succesvolle verkooptransactie. Natuurlijk geldt ‘partir c’est mourir un peu’ maar nu alvast in Nederland ‘downsizen’ en meer flexibiliteit inbouwen richting toekomst voelt als een verstandige zet op het juiste moment. Gelukkig verloopt de bouw van ons toekomstige huur appartement in Sneek vooralsnog wel op schema en kunnen we dat naar verwachting voorjaar 2023 betrekken.
Gelukkig is Birdybear straks niet dakloos: net als zo’n 18 jaar geleden, tijdens de bouw in Elahuizen, strijkt Birdybear dit najaar neer in Oudemirdum. Dit keer aan de andere zijde van het dorp, niet in het donkere bos maar met vrij uitzicht richting het fraaie en glooiende Oudemirdumer Klif. Die 7 maanden zullen we het daar vast en zeker goed naar onze zin hebben.
Al met al ligt er een drukke periode met ont-spullen, inpakken, uitpakken, ompakken, klusactiviteiten en verhuizingen in het verschiet waarbij het planning technisch beslist zou helpen als men in Font del Llop nu eens afscheid neemt van alle vertragingen. Maar als we die fijne stek(ken) straks eenmaal hebben ingericht is dat vast en zeker snel vergeten.
En dan natuurlijk de situatie ter plaatse. Nadat we de lange, hele lange rijen op Schiphol achter ons hebben gelaten vertrekt Birdybear met een half uur vertraging. Niet iedereen is op tijd aan boord en dus moet een deel van de bagage weer uit het ruim. Onderweg loopt de piloot nog wat tijd in en op Alicante-Elche airport staan we gunstig aan de voorste gate. De transfer naar de parking verloopt supersnel en al met al arriveren we op de afgesproken tijd op de bouw.
Direct om ons heen groeit het vastgoed en krijgt ‘Font del Llop Resort’ ondertussen enige vorm. Die voortgang heeft als voordeel dat onze zeer directe omgeving waarschijnlijk wat minder lang een bouwplaats blijft. En dat is prettig in de wetenschap dat wij nu 17 jaar in Elahuizen wonen en onze buurkavel nog niet verder is dan palen in de grond met een gedeeltelijke tuinaanleg. De bouwweg van weleer ligt nog steeds voor de voordeur dus met dat in het achterhoofd gaat het in Spanje nog niet eens heel erg ‘slow motion’.
Opnieuw moeten we constateren dat de vorderingen in Font del Llop matig zijn. Zelf heeft men daar een geheel ander beeld van maar wellicht is dat tegen beter weten in en/of bedrijfsblindheid. En dat het appartement eind juni ‘fully completed’ zou zijn klopt van geen kanten.
Veel meer dan ons ongenoegen uitspreken en vastleggen in een stevige e-mail kunnen we er op dit moment niet mee. Voor onze planning dit najaar heeft het vast en zeker gevolgen en de komende dagen zal Birdybear wat verder moeten puzzelen nu het erop lijkt dat de verhuizing van een deel van onze goederen naar Spanje later dan gepland zal plaatsvinden. We hadden gehoopt dat onze containeropslag voor Spanje op tijd leeg zou zijn en dan plaats zou kunnen bieden voor de goederen welke dit voorjaar naar Sneek moeten. Nu dat niet lijkt te lukken moet Birdybear op pad voor aanvullende opslag.
Enigszins teleurgesteld over de vorderingen verlaten we twintig minuten later dan gepland Spaanse bodem. Vooral omdat we zo’n intensieve 22 uurs trip, met een eerlijk verhaal vooraf, niet op dit moment hadden ondernomen. Los van de vertragingen in de bouw en andere rompslomp aldaar voelt het gelukkig nog steeds supergoed als we weer op locatie komen en ons realiseren dat we hier toekomstig, na het werkzame leven, permanent zullen verblijven. Tegenvallers en tegenslagen horen klaarblijkelijk bij het proces maar zolang de stip aan de horizon een hele gave is valt daar beslist mee te leven.
Wanneer Birdybear opnieuw voet op Spaanse bodem zet is nu nog onduidelijk. Uiteraard volgt er dan een verse update van BirdybearOnTour. Tot dan. Blijf gezond, onderneem leuke dingen, geniet van het leven.
Poot van Birdybear! Una pata de Birdybear!
