Enkele weken terug maakte Birdybear kennis met een deel van de toekomstige buren. Niet in de golfvallei van Font del Llop maar in het appartementencomplex in aanbouw te Sneek. En dat is een indicatie dat er voor Birdybear opnieuw een verhuizing in het verschiet ligt. Volgens de verhuurder staat de overdracht van de sleutels binnenkort op de agenda en volgens de meest actuele berichten gaat dat op 20 april plaatsvinden.
Zodra de sleutels in ons bezit zijn is er nog wat werk aan de winkel voordat de huisraad uit de containeropslag kan. Een likje verf op de wanden, het aanbrengen van de laminaatvloer, raambekleding ophangen en her en der wat verlichting aan het plafond. Daarna de bedden, de kasten en de opslagrekken monteren en vervolgens meubilair en audiovisuele apparatuur richting woonkamer en keuken. In de laatste ronde de goederen uit Oudemirdum verplaatsen en dan kan Birdybear er weer een tijdje tegen. Met een beetje goede wil draaien we de deur in Oudemirdum begin mei op slot.
Tot slot is er nog de uitdaging om goederen die we in Sneek geen plaats meer kunnen of willen geven zodra het kan te verkopen of er op een andere manier definitief afscheid van te nemen. En die goederen zijn pas bereikbaar zodra alle courante zaken vanuit de containerberging hun weg naar Sneek hebben gevonden.
Eindelijk komt dan het einde van de grote verhuispuzzel in zicht. Maar voordat het zover is was er voor Birdybear eerst nog een retourtje Friesland – Font del Llop. Opnieuw per auto zodat er wat plaats is voor de goederen die we nog graag richting Spanje wilden verplaatsen. Ook daar is er volop werk aan de winkel. De aannemer moet immers nog aan de bak met de ToDo list welke resteert na de oplevering. Met een beetje goede wil lukt dat in een dag of twee… tenminste dat was ons optimistische scenario vooraf hoewel we weten dat dit in de Spaanse realiteit vaak wat anders uitpakt. Dat ligt dan nog niet eens zozeer aan de Spaanse goede wil maar meer aan het onvermogen om gestructureerd en gedisciplineerd te kunnen werken. Uiteindelijk bakte de aannemer opnieuw maar een half brood… We zijn dus weer wat verder in de buurt van de finish maar er is nog een traject te gaan.
Uiteraard werkten we ook zelf succesvol aan onze eigen lijst met de nodige ToDo’s. Gelukkig geen urgente zaken dus die activiteiten kunnen we ook tijdens volgende bezoeken langs de weg der geleidelijkheid aftikken. Zo hoefde Birdybear tijdens dit tripje niet dag en nacht aan de bak maar was er gelukkig ook nog wat tijd voor een rondje 18 holes in onze achtertuin samen met de Noorse buren. Te cool voor onze pool? Niet voor Ingeborg en wat andere helden. De eerste duik is achter de rug en vastgelegd met de Birdydrone.
Online hebben we deels kennis gemaakt met de ‘internationale’ buren die we nog niet in Spanje persoonlijk tegen het lijf zijn gelopen tijdens de eerste meeting van de Vereniging Van Eigenaren van het complex Annapurna I. Het bestuur is gekozen en kan aan de slag. Ook hier werk aan de winkel om de aannemer nog de nodige punten op de i te laten zetten. Komt vast goed maar de vraag is hoe snel.
Terugkijkend daalt het besef steeds meer in dat we straks op 2 plaatsen een fijn thuis hebben. Waarbij het aangename Spaanse klimaat toch een extra dimensie toevoegt. Tijdens ons korte verblijf in de golfvallei ontvingen we de beelden van een besneeuwd Oudemirdum welke wij konden voorzien van ons beeld onder de volle zon bij 30 graden plus. Overigens ook best uitzonderlijk voor half maart.
We schreven het al eerder: “never a dull moment” en hoe waar is dat met weer twee maandjes verhuisperikelen in het vooruitzicht. Onze Spaanse Dacia staat al ingepakt, niet voor de verhuizing maar tegen de weersinvloeden. Voor nu: einde van deze update, eenieder is weer op de hoogte :)!
See you soon online of face-to-face. Groet, Birdybear.
En nogmaals succes met de volgende transitie!
Veel activiteiten to do. Maar het verhaal klinkt allemaal heel goed. Veel succes met de volgende to do’s/