Het kampvuur krijgt het zwaar te verduren en Birdybear eveneens. Pluvius gooit meer water naar beneden dan ons lief is. We komen terug uit de bar en de hele luifel staat vol water. Afbreken in de stromende regen is de enige optie om schade te voorkomen. Maar dan volgt er nog een bijzonder onaangename verrassing. Onze slaapplek op het dak is doorweekt. De dakreparatie, een van de reden waarom de vervangende auto niet op tijd werd uitgeleverd, is door Avis slecht of geheel niet uitgevoerd. We verdenken ze van het laatste.
We bouwen de bestuurderscabine om zodat we kunnen slapen op de voorstoelen. Uiteindelijk een heel gedoe maar een verstandig besluit. De hele avond, nacht en vroege ochtend blijft het water in grote hoeveelheden op het camp neerdalen. Het verschil tussen het camp en de aangrenzende rivier kent eigenlijk geen onderscheid meer. Wonderwel, met veel vindingrijkheid, komen we de nacht redelijk goed door.
Ontbijten doen we de volgende ochtend noodgedwongen in de bar. Het regent nog steeds enorm waardoor onze boot en mokoro excursie in het water dreigt te vallen in plaats van erop.
Kort na negenen besluiten we het er toch op te wagen. Gedurende een uur varen we eerst door schitterende natuur naar het mokoro vertrekpunt . Vanaf hier gaat de tocht verder in de uitgeholde boomstam door de wateren van de Okavango Delta. We varen dwars door de rietkragen naar het eiland waarop we het lunchpakket gebruiken. Na een korte wandeling zijn de benen weer gestrekt en de rug gerecht. Enigszins opgelucht constateren we dat we wel de olifantenshit op het eiland zien maar de dikhuid niet. Tijd voor de terugtocht van opnieuw anderhalf uur met aansluitend een uur in de snelle motorboot.
Terug op camp bellen we opnieuw Avis om te vernemen welke maatregelen ze nemen. Helaas was er de afgelopen uren weinig actie en dat stelt teleur. Morgen zal een plaatselijk technicus aan de bak gaan met het dak en dus besluit Birdybear ter plaatse een tented cabin te huren.
Zo slapen we vannacht tenminste droog.
Geluk bij een ongeluk is dat we de komende twee-en-een halve dag een privat excursie hebben naar het Moremi National Park. Er blijken geen andere boekingen en dus krijgt Birdybear persoonlijke begeleiding van een gids en een chef voor de keuken. We kamperen straks in de bush in tenten die samen met alle andere equipement in het safari voertuig worden meegenomen. Een beetje extra geluk hebben we daarbij de komende dagen wel nodig want door de aanhoudende regenval zal een deel van de Moremi onbegaanbaar zijn.
Het worden vast en zeker weer avontuurlijke dagen met onverwachte wendingen. Maar voor een rondtrekkende beer hoort dat erbij. In Afrika is alles net een beetje anders en laat dat nu juist een van de redenen zijn geweest dat we ongeveer een jaar geleden onze vliegtickets en de Birdymobiel boekten. Dat het zoveel anders zou zijn hadden we natuurlijk nooit voorzien.
Na deze post verdwijnen we een dag of drie van de rader dus gromt Birdybear: tot binnenkort op dezelfde golflengte.
We lezen weer genoeg avonturen, het staat nu wel vast het is geen saaie vakantie. Begint nu meer op werken te lijken dan een vakantie. We zijn weer in afwachting van een nieuw avontuur
grt Frank en Sandra