Geen Noorderlicht en dat is jammer want de bewolking was grotendeels afwezig. Stamsund, Bodo en Ornes zijn aan de gesloten ogen van Birdybear voorbijgegaan. Opnieuw een grijze en kleddernatte start. Gelukkig hebben we ook vandaag de luie frontseats in de Explorer lounge gescoord.
Zojuist passeren we de poolcirkel met het bijbehorende monument. Passage nr. 4 tijdens Birdy’s Noordelijke Trilogie. Lastige omstandigheden voor scherp fotomateriaal: varend schip, lange lens, hoge isowaarde, weinig licht, grote lensopening, meervoudige shots, regen en wind. En dan maar hopen dat er een voldoende scherp exemplaar tussen zit voor het volgende Birdybear album.
Na de passage is er een bijeenkomst op het achterdek. Onder de noemer “de passage moet je voelen” is er voor iedere passagier een lepel originele Noorse levertraan. De lepel met inscriptie mag je na afloop behouden, dat dan weer wel. Vandaag zonder meerprijs, met de complimenten van de Hurtigruten en de bijbehorende felicitaties voor het Arctisch avontuur.
Met nog een uurtje te varen naar de tien minutenstop in Nesna is Birdybear’s wereld op het grote water beperkt tot een relatief kleine cirkel rondom ons varend expeditieschip. Het biedt houvast dat we meerdere keren hebben ervaren dat het Noorse klimaat extreem grillig kan zijn dus met een beetje fantasie zien we onszelf al badderend in de jacuzzi op het achterdek ingesmeerd met factor twintig. Hoop doet leven…
Hoop doet leven: met de huidige neerslag, zoals Birdybear die “as we speak” ervaart lijken er meer argumenten voor de zeespiegelstijging te zijn dan de negatieve milieu bijdrage waarvoor wij met z’n allen verantwoordelijkheid dragen. Het zijn de lastige dilemma’s van het leven. Ook Birdybear vliegt, vaart en rijdt over de diverse uiteinden van de planeet en ziet met eigen ogen hoe de gletschers in rap tempo verdwijnen, hoe arctisch wildlife het zwaar heeft, hoe beren lijden onder een tekort aan zalm, hoe het klimaat record na record scoort en hoe het Afrikaanse wild de droogte nauwelijks weet te weerstaan. Maar we zien ook dat we naarstig opzoek zijn naar energie transities met wind, water en zon als schonere bronnen. Dat we ons bewust zijn van de plastic soep en hoe we die willen afbouwen. En dat een schone handddoek hier aan boord best een paar dagen mee kan. En dat statiegeld op bierblikjes en plastic tasjes zorgt voor ander en bewuster gebruik. Hoop doet leven: waar blijft de zon 🙂 ?
In de krant leest Birdybear dat het in Nederland op donderdag plaatselijk nog twintig graden wordt. We kunnen ons indenken dat het voor de volgers van het blog soms wat lastig is om zich te verplaatsen in ons “Arctisch avontuur”. Onze oplossing: we sturen alvast wat jullie kant op. Ons persbericht hierover is zojuist door de ANP opgepikt, zie onderstaand:
In Nesna arriveert de MS Spitsbergen naast de ferry welke ons afgelopen zomer van Nesna naar Levang bracht. De wachttijd brachten we destijds door in de gezellige eetgelegenheid naast de aanlegplaats van de ferry. Terwijl wij arriveren vaart de ferry uit. Voor de eetgelegenheid of het strekken van de benen is er voor Birdybear geen tijd. Onze stop duurt slechts een minuut of tien waarna wij vervolgens opstomen naar Bronnoysund via Sandnessjoen. Bronnoysund is o.a. bekend van de grote zalmkwekerij, het Nord Havbrukssenter, met bijbehorende expositie. Ook voor Hurtigruten een excursie programma. Birdybear hoopt dat het opdroogt en we in Bronnoysund nog wat wandelpassen kunnen achterlaten. Net buiten Bronnoysund ligt Torghatten aan de Torgfjorden. Het fameuze gat in de berg bleef afgelopen voorjaar voor Birdybear verborgen door lage mist en regen. Of dat vandaag anders zal zijn is nu nog een vraagteken.
Bij de afvaart uit Sandnessjoen leggen we de iconische Helgelandsbrua, de hangbrug met de dubbele piloon, van een afstand vast op harde schijf. Vorige keer fotografeerden we onder de brug, nu frontaal. Niet veel later varen we parallel aan de Sovikveien en dat is de weg langs de bergketen van De Syv Sostre, de zeven zusters. Inmiddels is het droog en hebben vanaf het bovendek goed zicht op de toppen, welke we afgelopen juni nauwelijks konden zien. We zien de zeven zusters waaronder de tweeling. Van deze vrouwelijke trollen was Stortinden, ook wel Breitlinden genoemd, de oudste en zwanger van een buitenechtelijk kind.
Met het opgeklaarde weer valt er weer veel te genieten van het weidse panorama. Voor Bronnoysund geeft de Noorse meteo lichte regen en op open zee geldt nu nog een flinke waarschuwing voor heftige storm. Gelukkig afnemend van aard want ons traject van vannacht, Rorvik-Trondheim gaat vooral over open zee. Ver aan onze horizon schijnt wat zon door het dikke wolkendek, mogelijk een antwoord op onze eerdere vraag waar de zon blijft.
Bronnoysund hebben we na een uurtje, vrijwel droog, wel gezien en Birdybear gaat terug aan boord. Tijd voor een wijntje, biertje en de admin. Het is bijna half zes en en we zijn gereed voor vertrek. Torghatten staat om tien over zes gepland. Zal het nog voldoende licht zijn? Morgen meer!