Als we deze donderdagochtend op de nabij gelegen golfbaan arriveren blijkt deze nog gesloten. Vanaf elf uur kunnen we terecht. Uiteindelijk starten we ons dubbele golfrondje rond kwart voor elf. Vier uur later hebben we de twee keer negen holes redelijk succesvol afgerond op een leuke gevarieerde baan waar coursemanagement het devies is. De baan is niet bijster lang maar de holes zijn listig in het landschap ingepast met het en der aanmerkelijke hoogteverschillen, een wild stromende beek en ballenvretende meertjes. In de middag checken we bij ons hotel van morgenavond of we daar, voordat we de RV inleveren, onze bagage kunnen droppen. Gelukkig is dat mogelijk en dat bespaart ons gesleep bij de verplaatsing per taxi van Fraserway naar ons hotel in hartje Whitehorse. Na Vancouver is Whitehorse zo ongeveer de enige stad van enige betekenis die we tijdens dit avontuur zijn tegengekomen. 22-van de ruim 30-duizend Yukonezen wonen in Whitehorse en dat geeft hier de nodige drukte. Morgen leveren we de RV dus weer in en dat is met enige tegenzin. Een maandje eraan vast hadden we beslist niet erg gevonden… De realiteit is anders en onderdeel van die realiteit is dat we zaterdagochtend rond 05:55 vliegen met als gevolg dat we kwart voor vijf in de ochtend op de airport moeten inchecken. Lekker bijtijds de dag beginnen zullen we maar zeggen..Maar inmiddels hebben we wel vernomen hebben dat we onze bagage in Vancouver niet zelf in ontvangst hoeven te nemen en dat deze automatisch richting onze KLM vlucht zal gaan. Dat geeft ons de vrijheid om na aankomst op YVR (Vancouver) de airport de verlaten richting Mall of Vancouver Center. Een beter alternatief dan tot laat in de middag de tijd te doden op de luchthaven. Vandaag hadden we overigens onze eerste echte shorts en korte mouwen dag. Best aangenaam na een trip waar de koelte overheerste maar die bol stond van bijzondere ontdekkingen. Een reis door waanzinnige natuur waarbij we soms urenlang een “alleen op de wereld” gevoel hadden met om ons heen altijd weer wildlife. Een reis van tankstation naar tankstation zodat we nooit met dichtgeknepen billen naar de tankinhoud van onze betrouwbare Ford hoefden te kijken. Een reis met regen, verse sneeuw, vrieskou, heldere blauwe luchten en uitbundige zonneschijn. Een reis met oh’s en aah’s over memorabele wegen soms tot over de oren in het stof of met de dikke modder tot aan het dak van de RV. Een reis met bijzondere ontmoetingen met interessante, gastvrije en aardige canadezen. Kortom een reis die we iedereen zouden kunnen aanbevelen die avontuurlijk is ingesteld, de leegte niet schuwt, flexibel met de omstandigheden weet om te gaan en uit is op een trip door een overvloed aan natuur. Dan ben je hier op z’n plaats. De combinatie British Columbia, Yukon en Alaska was ons zeker op het lijf geschreven. Niet eerder reisden we vier weken door zo dunbevolkte streken als tijdens deze trip. We hebben veel gezien, veel beleeft, en heel veel nieuwe indrukken opgedaan. Exclusief de 500 kilometer op zee, tijdens onze Inside Passage per ferry, hebben we bijna 6.500 kilometer afgelegd in onze Fraserway Truckcamper, en behoorlijke slag kleiner dan de dertig voeters tijdens onze drie eerdere camperavonturen. Maar juist deze RV is ons heel goed bevallen. We kwamen overal waar we wilden met de zekerheid van deze fourwheeldrive met maar liefst 6.7 liter motorinhoud. Hoog op de wielen, stil achter het stuur en flexibel inzetbaar door de compacte afmeting. En dat geeft extra mogelijkheden die we niet hadden willen missen. We kozen ervoor om ruim voor het hoogseizoen te reizen en dat geeft her en der de melding “closed for the season”. Voor deze omgeving overigens wel de periode zonder irritante mosquitos en zonder signs “campground full’. Ook de periode zonder zalm in de rivieren waardoor heer beer zich wellicht wat minder gemakkelijk laat zien. Maar de afwezigheid van grote drommen toeristen of vriendelijk gezegd medereizigers bevalt ons zeer. Wij hadden overal de luxe van ruimte, lege spoorcoupe’s, de boot voor ons alleen en de allermooiste spots aan de baai die we met niemand hoefden te delen. Dat is voor ons van grote waarde en geeft juist die extra dimensie. Ook onze ontmoetingen met het wild hoefden we niet te delen met velen en hadden we meestal geheel voor onszelf. Juist die stilte, de rust en de afwezigheid van anderen en alle tijd van de wereld maakten dat we bijzondere plaatjes konden schieten die we later met veel plezier kunnen terugkijken. En dat helpt ons vast en zeker om het gevoel dat we echt een topper aan ons geheugen hebben toegevoegd voor eens en voor altijd vast te houden.
Wellicht hebben we morgenavond nog gelegenheid om een laatste post uit Whitehorse aan het blog toe te voegen. Zo niet dan wellicht nog een korte update vanuit Vancouver. En anders zeker een afsluitende post vanuit Elahuizen waarin we een laatste keer zullen terugblikken op een voor ons bovengemiddeld geslaagd avontuur. Yukon larger than life: wat Birdybear betreft helemaal waar. Yukon was deze ontdekkingsreis uiteindelijk het centrum van onze trip die we hebben kunnen verrijken met een meer dan boeiende rondtocht door Alaska. Bijna zouden we vergeten dat de start vanuit BC door onze verlegde route vanaf Vancouver via de Sunshine Coast, Vancouver Island, Inside Passage met de aansluitende route richting Yukon ons weer een heel andere blik zou opleveren dan onze rondreis door BC en Alberta uit 2011. We zijn hier nog niet weg maar lang gaat dat niet meer duren. Dan gaan we aan de slag met al ons beeldmateriaal en voorzichtig gaan we nadenken over een nieuwe bestemming. Volg BirdyOnTour zeker nog tot en met onze laatste post. En ook in de nabije toekomst zullen we via BirdybearOnTour verslag doen van nieuwe ontdekkingen. Dit avontuur smaakt naar meer!
Dank je wel voor een prachtig verslag van weer een geweldige reis. Ik heb jullie avonturen met enige jalouzie gevolgd.
Sjonge, sjonge. Dat was WEER een geweldig stuk leesvoer. Toppie hoor. Vanavond maar vroeg naar bed want het is Zaterdag een erg vroege wake- up. Thanks en groetjes. En have FUN…….!