Vanuit Auckland wordt het Birdybear zitvlees ruim 11 uur op de proef gesteld. We arriveren vroeg in de ochtend in Maleisië en vliegen pas laat in de avond weer verder naar Amsterdam dus vandaag: Kuala Lumpur sightseeing time! Met de KLIA Express vertrekt Birdybear vanaf Kuala Lumpur International Airport naar het centrum van KL, waar we 30 minuten later de tokens kopen om met de lokale metro richting de Petronas Twin Towers te reizen. Birdybear wil graag kaartjes bemachtigen voor een bezoek op grote hoogte en aangezien de online verkoop tijdelijk niet beschikbaar is vervoegen we ons al vroeg bij het ticket center. Birdybear gokt op de zonsondergang dus bestellen we tickets voor vanavond half zeven. Bijkomend voordeel is dat we op deze manier de hele dag in en rond het enerverende centrum van Kuala Lumpur kunnen reizen met de KL Hop On /Hop Off bus.
Op z’n japans verkennen we vandaag in hoog tempo de highlights van KL, een warme aangelegenheid bij temperaturen van ruim boven de veertig graden met daarbij een hoge luchtvochtigheid. KL is voor Birdybear dus de hotspot van deze ontdekkingsreis.
Al hoppend zien we in KL tempels en moskeen, bezoeken we grote shoppingcentra met indoor pretpark, wandelt Birdybear door Chinatown en last but not least lopen we op 125 meter hoogte over de skybridge tussen de Petronas Twin Towers en brengt de snelle lift ons tot het echte slot naar verdieping 86 alwaar we op 360 meter boven staatnivo genieten van het royale uitzicht waarbij de ondergaande zon helaas achter de wolken schuilt.
Vermoeid en weinig fris arriveren we een uurtje later weer op KLIA. Nog even tijd voor de maaltijd, toiletbezoek en tandenpoetsen. We maken ons op voor de lange 13 uren richting Amsterdam waarbij we dan nog niet weten dat het wat late inchecken op KLIA en een defecte headset van de co-piloot het vertek zal vertragen. Zonder meerprijs mogen we uiteindelijk bijna 15 uur van onze vliegtuigstoel gebruik maken waarvoor hartelijk dank. Gelukkig vliegen we gedurende de nacht en lukt het zowaar om een aantal uren te slapen in een oncomfortabele houding. En die uren met de ogen dicht verkorten een lange reis aanzienlijk. Net als op het traject Auckland – Kuala Lumpur hebben we ook op de vlucht naar Amsterdam regelmatig te maken met het signaal ‘seatbelts-on’. Buiten is het onrustig en op z’n tijd dansen we tussen de wolken en de diverse luchtlagen op en neer.
Eenmaal in Amsterdam is het net zoals altijd weer spannend rondom de bagage band. Evenals voorgaande reizen hebben we weer prijs. De reistas van Ingeborg is dit keer het slachtoffer van de regelmatige onzorgvuldige afhandeling door de luchtbevrachters en de airlines. We zijn niet de enige reizigers die weer eens wat missen en dus spoeden we ons naar de balie voor het nodige papierwerk. Het gemakkelijk antwoord is dat men veronderstelt dat de tas ergens op het bagegedepot van Schiphol ligt te wachten totdat iemand actie onderneemt. Vandaag, op de maandag van de Nationale 4 mei herdenking blijkt dat de koffer inmiddels onderweg is vanuit KL naar Amsterdam. Nu maar hopen dat iemand op Schiphol zich tijdig over deze verlate zending gaat ontfermen. De vorige reis was de golfbag 14 dagen onder water. Soms zit het mee, Soms zit het tegen… we zullen zien wanneer ook deze was de wasmachine bereikt.
En zo kwam er deze maandag tijdens het ontbijt een eind aan weer een boeiend avontuur. Op tafel ligt de lectuur voor een volgend avontuur. Al wel in huis maar onaangeroerd tot vanochtend. Nog voor de nabeschouwing al genieten van de voorpret van een volgend avontuur? Ach wat zou het!
Enne, geen vrees hoor, de nabeschouwing houden jullie tegoed en zal niet lang op zich laten wachten. Later dit jaar het fotoverslag. Ook van dit avontuur stelt Birdybear weer een lijvig fotoalbum samen, t.z.t. natuurlijk ook digitaal beschikbaar via het blog. Met een abonnement op birdybear.nl mis je niets en aanmelden kan online.
Kia Ora en een poot van Birdybear: zeker niet voor de laatste keer!
